Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » Cinema Bizarre - The search of his death » /19/ I

Cinema Bizarre - The search of his death

1 april 2010 - 17:24

1166

0

183



/19/ I

[b]Voorafgaand:[/b] "Ik ga met Sandra naar mijn ouders, mijn moeder is ziek" "Wie is die Sandra nou eigenlijk?" "Het meisje waar ik gister mee danste in de club, m'n vriendin" "Oh sorry... Uhm. Sterkte. Met je moeder en zo" "Dank je, ik zie je vanavond wel" Romeo liep zuchtend weg. "Kom op, wakker worden!!"

Menu:
HomeQuizzenNieuwste QuizzenPopulairste QuizzenPopulair VandaagBeste QuizzenWillekeurige QuizAlle QuizzenTagsStoriesNieuwste StoriesWillekeurige StoryAlle StoriesPollsWillekeurige PollAlle PollsConvertersSerie converterQuiz converterZelf OntwerpenMijn QuizzenMijn StoriesMijn PollsMijn TemplatesForumActieve TopicsShoutboxOverigeHelpLinksCrewZoekenContactTopledenLedenlijstVandaag JarigStatistiekenNieuwe BlogsNieuwe LedenNieuwste Foto'sVrienden Uitnodigen!Laatst Gelezen:
JustinBieber

I'm só sorry.
On-line Vrienden:
Tillylicious
xKIROxLOVERx
Denk je dat Quizlet.nl beter kan?
[Zeg het dan!] .
Online TV verslaafd?
[Xang.nl] .
.home > stories > cinema bizarre - the search of his death > /19/ i.
/19/ I
[favoriet] [abo] [bladwijzer] [in the spotlight] ..
Geschreven door:.BleedinStar.
.
.
Onderdeel van:.Cinema Bizarre - The search of his death.
.
.
Aantal woorden:.1013.
.
.
Aantal x gelezen:.11 (waarvan 0 keer vandaag).
.
.
Hoofdstukken:. /1/ K /2/ I /3/ N /4/ A /5/ P /6/ E /7/ D /8/ L /9/ T /10/ E /11/ H /12/ A /13/ V /14/ D /15/ P /16/ A /17/ D /18/ E /19/ I /20/ E /21/ A /22/ D
..
.
.



Voorafgaand:
"Ik ga met Sandra naar mijn ouders, mijn moeder is ziek"
"Wie is die Sandra nou eigenlijk?"
"Het meisje waar ik gister mee danste in de club, m'n vriendin"
"Oh sorry... Uhm. Sterkte. Met je moeder en zo"
"Dank je, ik zie je vanavond wel" Romeo liep zuchtend weg.

"Kom op, wakker worden!!".
.



"Kom op, wakker worden!!" Er werd water op de jongen gegooid en moeizaam deed hij zijn ogen open. Hij kneep ze alleen gelijk weer dicht, omdat er licht op hem geschenen werd. "Open je ogen!!" De jongen werd bij z'n keel gepakt en snel opende hij z'n ogen, voor zover dat mogelijk was. Hij wou zich los trekken maar merkte dat, dat niet mogelijk was doordat z'n handen vastgebonden waren. Wild probeerde hij alsnog los te komen en de andere jongen liet langzaam z'n keel los.
"Wat moet je van me?" De jongen probeerde ook nog op te staan, maar dat lukte ook niet. Hij keek vuil naar de andere jongen.
"Laten we eerst je wonden schoonmaken" Hij begreep niet waarom hij hier zat. Wat wou hij van hem? Waarom heeft hij hem dit aangedaan? Hoe kon hij hem dit aandoen? Hij had toch nooit iets verkeerds gedaan? Het hoofd van de half blondine werd beet gepakt en werd gedraaid, zodat hij naar rechts keek. Hij beet hard op z'n lip en kneep z'n ogen dicht. Alles deed hem pijn. Veel kon hij zich niet herinneren van wat er die nacht daarvoor allemaal was gebeurd. Alleen het gevecht, en toen.. Niks.. "Oké. Dit kan pijn doen" Alsof hij niet al genoeg pijn had. En waarom deed hij nog zo aardig tegen hem, terwijl hij hem gisteravond nog wou vermoorden? De jongen beet nog harder op z'n lip en hij proefde bloed, z'n eigen bloed. "Het ergste is nu voorbij"
"Het ergste heb ik allang gehad, gisteren" zei de jongen boos en trok z'n hoofd los.
"Als je tegen gaat stribbelen duurt het langer. Werk nou even mee, dan is het zo weer gefixt" Nu werd z'n hoofd de andere kant gedraaid en hij spuugde op de grond.
"Laat me gewoon gaan. Teruggaan naar m'n vrienden, m'n vriendje. Alsjeblieft" Tranen rolden over z'n gezicht wanneer hij aan Shin dacht en over hoe lang hij nog zou kunnen zitten.
"Weet je nog wat er gisteravond is gebeurd?" Strify schudde z'n hoofd en kneep z'n ogen dicht.
"Laat me alsjeblieft gewoon gaan" snikte Strify en liet z'n hoofd hangen.
"Ik kan je geen vrijheid geven Strify. Ze mogen er niet achter komen"
"Wie zijn ze?"
"Ik moet je vermoorden Strify"
"Waarom heb je dat dan nog niet gedaan? Verlos me dan uit mijn lijdden"
"Omdat ik dat niet kan! Ik kan jou niet vermoorden! Daarom zit je hier! Ze zullen mij vermoorden als ze zouden weten dat je hier zit!"
"Wie heeft je dit aangedaan? Dat je zo bent geworden" De half-blondine keek voorzichtig op en schudde even z'n hoofd.



"Skye!?! Skye, waar ben je?" Yu keek voorzichtig op en zag twee onrustige ouders staan. De ouders van Skye. Ze waren dus wel gekomen. Verder besteedde Yu er geen aandacht aan, dit liet hij aan Skye over. Haar problemen. Yu had zijn eigen problemen. "Pardon, heb jij misschien een meisje met zwart haar gezien met een lippiercing en wenkbrauw piercing?" Yu gaf geen antwoord, maar veegde alleen z'n tranen weg. "Aan hem hebben we niets"
"Yu, je kan komen" Hij beet hard op z'n lip en stond op. Slenterend liep hij naar de agent toe. Waarom?
Shin zag z'n vriend weglopen en zuchtte. Nu was hij hier met de ouders van Strify over die ook niet veel anders deden dan huilen. Rouwen om Strify. Net als Shin deed. Hij wou, hij wilt hem niet vergeten. Dat kan hij gewoon niet. Hij moet eerst de hele waarheid weten. Hij moet weten wie dit iedereen heeft aangedaan.
Na een tijd zag hij dat ene meisje met het zwarte haar teruglopen en gelijk rende twee mensen naar haar toe. Vast haar ouders. dacht Shin. Hij kneep z'n ogen even dicht, bang voor wat er zo zou gaan gebeuren. Dat hij weer moet. Bang dat hij alles opniew gaat vergeten en niet kan helpen.
"Oh Skye!! Je liet ons schrikken!" Skye dus.. Haar moeder sloeg stevig haar armen om Skye heen en Skye trok een pijnlijk gezicht.
"Ik had gezegd dat jullie niet moesten komen mam! Waarom luisterde je gewoon niet?"
"Omdat je onze dochter bent Skye. We hebben het recht om te weten wat er allemaal aan de hand is"
"Ik zal het jullie toch niet gaan vertellen. Het was niets, laat het gewoon" Haar moeder liet d'r los en keek haar met grote ogen aan.
"Soms kan ik jou echt niet geloven Skye. We hebben je zo echt niet opgevoed. Waarom ben je zo?"
"Ik ben wie ik ben. En ik zal zijn wie ik wil zijn. Jullie regeltjes boeien me niet. Ik ben gewoon anders dan jullie. Sorry" Skye liep naar de stoeltjes toe en ging zitten.
"Met 15 minuten ben je buiten Skye! Of we zullen je gewoon komen halen, geen gezeur! Voor de rest van het weekend blijf je thuis, geen bezoek, niets"
"WAT?! Maar-"
"Punt. Geen gemaar. Je eigen schuld Skye" Ze schudde boos haar hoofd en keek haar ouders vuil aan die wegliepen.
"Hoe kunnen ze?!" zei Skye tegen zichzelf en beet hard op haar lip. "Wat kan ik er nou aan doen?"
"Je zou ze de waarheid kunnen vertellen" Skye keek opzij en zag Shin zitten.
"Dat kan ik niet. Dan mag ik nog minder. Als ik ze vertel dat ik gister uit ben gegaan ben ik helemaal dood"
"De waarheid achterhouden is ook niet goed"
"Hoe weet jij dat nou?"
"Omdat ik het zelf ook heb gedaan. En ik voel me nu schuldig. Schuldig tegenover Strify. Dat ik hem nooit de waarheid heb verteld. En dat ik dat nooit meer kan doen" Skye kreeg tranen in haar ogen en beet nog harder in haar lip. "Tuurlijk weet, wist hij wel dat ik van hem hield, van hem hou. Maar de keren dat ik het hem heb gezegd. Het zijn er te weinig! En nu kan ik het nooit meer tegen hem zeggen" Skye wist niet wat ze moest doen. Ze is niet goed in mensen troosten. Het enige wat meestal helpt. Is ze een knuffel geven. Haar wonderbaarlijke knuffels.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.