Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » Cinema Bizarre - The search of his death » /20/ E

Cinema Bizarre - The search of his death

1 april 2010 - 17:25

1173

0

224



/20/ E

[b]Voorafgaand:[/b] "Tuurlijk weet, wist hij wel dat ik van hem hield, van hem hou. Maar de keren dat ik het hem heb gezegd. Het zijn er te weinig! En nu kan ik het nooit meer tegen hem zeggen" Skye wist niet wat ze moest doen. Ze is niet goed in mensen troosten. Het enige wat meestal helpt. Is ze een knuffel geven. Haar wonderbaarlijke knuffels.

6 maart 2010, 14:27

Hé daar ding dat dagboek heet en altijd naar me luistert,

Ik weet dat het pas een paar uur geleden is, maar ik heb gewoon té veel meegemaakt in die paar uu. Heb jij het wel eens gehad? Dat je maar aan één persoon op de hele wereld kan denken. En aan die persoon alleen? Nou, dat heb ik nu dus! Ik zit met mijn hoofd helemaal in de wolken. M'n gedachtes zijn helemaal op hol geslagen. Dit is de eerste keer. De eerste keer dat ik het zo erg heb. Nog nooit eerder, ik iets zo erg geweldigs gevoeld. En dat in minder dan 24 uur. Dit is me nog nooit eerder gebeurd dagboek. Maar ook ben ik nooit, zo blij, maar ook zo verdrietig geweest. Zal ik weer bij het begin beginnen?
Het begon dus bij de laatste keer hiervoor toen ik in je had geschreven. Alles leek alsof het mij nooit zou gebeuren. Om hem snel weer te zien, Yu. En weet je, ik had het helemaal mis! Nadat ik klaar was met schrijven om, wat was het? 9 uur of zo. Toen werd ik naar beneden geroepen, omdat we gingen eten. M'n vader zeurde omdat ik een boer liet. Maar even ter zaken. Toen ik klaar was, mocht ik dus niet van tafel af, omdat m'n ouders nog aan het eten waren. Maar toen ging de bel dus, en deed ik open. Het was Maisy! Ze was m'n redding. Ik moest met haar mee naar buiten, ik had toen nog geen idee waarom! Maar wat ben ik nu blij dat ik met haar mee ben gegaan! En ik maar denken dat zij er met Yu vandoor zou gaan. Ha-ha! Wat was ik toch weer dom..! Naja, ze bracht me dus naar één of ander huis. Ik had eerst géén idee van wie het was. Bleek het, het huis van Yu te zijn!!! Like, omg! Bleek Maisy een afspraak gemaakt te hebben, voor Yu en mij. Om elkaar beter te leren kennen of zo? Me te koppelen.. Maar ja, toch ben ik blij dat ze dat heeft geprobeerd. Of nog steeds probeerd. Idk.. Maar oké. Ik dus like, fucking nervous! Ik snapte er helemaal niks van! Waarom? Waarom wou hij dat? Ik ben toch lelijk? Zoals zoveel mensen zeggen. Mijn ouders zeggen het zelfs. Ze vinden dat ik geen zwarte oogschaduw op moet doen, ik zie eruit als een zombie, volgens hen. Alsof ze zichzelf nog nooit hebben gezien of zo met hun rimpels -.-" Whtvr... Nou uhm. We begonnen dus gewoon te praten. Meer over onszelf en zo. Wat voor interesses we hebben. We hebben dezelfde btw! En toen vertelde hij over een band, genaamd Cinema Bizarre. Ik kende ze nog niet. Hij liet me ze horen en vertelde tijdens het liedje van over zichzelf. Daarna liet hij een plaatje zien. Guess whtat, hij zit zelf in de band!! Hij is de gitarist!!! Of was.. Uhm. Daar kom ik zo nog op.. Maar. Ik had dus wel al gehoord van Cinema Bizarre en zo, maar nooit geluisterd. Had ook nog nooit eerder plaatjes gezien. En dan heb ik vannacht gewoon ongeveer met hem gedanst! En ben ik net bij hem thuis geweest! Maar het is niet alsof het daar om gaat. Ik ken hem nu in ieder geval al, zoals hij is, voordat ik erachter kwam. En dan kan ik zeggen. Ik denk heel de dag al aan hem. Hij is gewoon zo. Sexy. *kwijl* Zo aardig. Hij is geweldig! *hearteyes* Alleen toen werd ie dus gebeld, door de politie. Zijn vriend, ze zanger van Cinema Bizarre, is gisteravond dus vermoord? En verdwenen. Maar Yu had hem zien liggen! Maar toen hij terugkwam van boven was hij. Was hij weg!!! Ö Ik vind het echt zo erg! Voor hun allemaal! En Shin.. Z'n vriendje.. Het enige wat ik met Shin en Yu kon doen. Was ze knuffelen. En ik hoop maar niet dat Yu te veel van me verwachtte eigenlijk.. *hm* want.. Want vlak voordat we naar het politiebureau gingen (ja, ik ging met hem mee), kwam ik langzaam dichterbij. Om het een knuffel te geven, hem proberen te troosten. Ik hoop maar niet dat hij dacht dat ik hem zou zoenen ;s Tuurlijk zou ik dat nu wel willen, maar ook weer niet. Ik weet niet of ik daar wel klaar voor ben weet je. Het is nog zo kort geleden van. Van jeweetwel. Wie weet is Yu wel heel erg anders dan ik denk dat hij is. Wie weet is hij wel een bad guy die het met ieder meisje doet die hij tegenkomt. Zo'n jongen hoef ik niet als vriendje. Zekers niet. Maar back to the point. We zaten daar dus, in het bureau. Ik belde m'n ouders om ze gerust te stellen, te vertellen waar ik was. Kwamen ze me fucking ophalen!!! En maar zeuren dat ze me niet zo opgevoed hebben. Ik mag toch zeker zelf wel weten wat ik doe en zo? -.-" mijn leven, mijn keuzes, ook al ben ik pas 16. En omdat ik ze dus tegensprak mag ik dit weekend niet weg, en ik mag ook geen bezoek krijgen! En ik dacht dat ik misschien naar Yu kon of zo. Of naar Maisy. Niets zit erin dit weekend. Mijn vrije weekend. Mijn vrije weekend waar ik niets mag doen wat ik wil doen.. Alsof ze me niets gunnen. Alsof ze me niet gunnen samen met de jongens te zien naar wie ik verlang. Ik moet Maisy vragen om zijn telefoonnummer, zodat ik z'n msn kan vragen. Ik wil weer terug. Terug naar 10 uur. Waar ik nog bij hem op de bank zat, gezellig te kletsen. Gewoon samen tijd doorbrengen.
Yep dagboek, ik ben verliefd <3


Skye kwam er eindelijk achter. Ze kwam erachter dat ze verliefd was geworden op Yu. De tijd die ze samen hebben doorgebracht was genoeg voor haar om het te weten dat ze stapel op hem was.

Maar was het al genoeg voor Yu? Hij is nog steeds verliefd op Shin. Iets dat niet zo snel over kan gaan. Iemand die hij niet snel kan vergeten.

Shin dacht al een hele tijd na. Ook over Yu. Over wat hij vanochtend had gezien. Vanochtend had hij Yu naar hem zien staren, met open mond. Shin dacht. Shin kwam erachter dat Yu hem misschien wel leuk vond, leuker dan leuk.

En Romeo die nu in de auto zat, samen met Sandra. Op weg naar zijn ouders. Hij had er geen zin in. Hij wou zijn moeder niet zien lijden. Ze had pijn en dat deed hem pijn. Terwijl hij al zo veel pijn had. Als er één ding gebeurd, gebeuren er gelijk meerdere dingen. Dingen die je liever niet wilt hebben.

En Kiro... Hij lag thuis. Thuis op bed. Op bed te huilen. Te rouwen. Hij was gebroken, net als Shin. Leeg van binnen. Met niemand om hem heen. Yu had Shin, Shin had Yu. Romeo had die Sandra. Kiro.? Kiro had niemand. Niemand om zich heen die hem kon troosten.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.