"Emma? EMMA!!" ik werd door elkaar geschud door Natasha. "Wat?" zei ik nog slaapdronken. "Ik heb nagedacht en... ik weet echt niet wat we nu moeten doen, maar we moeten hier weg!" zei ze op samenzweerderige toon. Ik zuchtte en ik ging op m'n buik liggen. Ik had echt geen idee waar ze het over had! "Waar weg komen?' vroeg ik daarom. "Om hier weg te komen!" antwoorde ze ongeduldig. Ik zuchtte, waar had dat kind het nu weer over? Ik sloeg op mijn wangen om zeker te zijn dat ik wel echt wakker was, maar er schoot een scherpe pijn door mijn linkerwang. Ik keek rond me en zag dat Ellie geschrokken recht zat. Haar haar stond alle kanten op. "Mooi, nu is Ellie ook wakker." zei Natasha te vreden. Nu wist ik het weer, de vreemde jongen... wij die hier waren voor affectie enzo. Ik werd uit mijn enge gedachten gehaald door natasha "Zoals ik al zei moeten we hier weg geraken, dus we beuken die deur in en grijpen die kleerkasten bij hun kraag!" Ze keek tevreden met haar plan in gedachte... Oh nee! Natasha werd nu al gek en we waren hier nog maar net één dagje! "Ja, daar zijn wij zeker sterk genoeg voor." zei Ellie sarcastisch, zelf vond ik het ook complete onzin! Mijn zus zat altijd overvol met ideeën maar ze waren meestal heel onrealistisch... en dan zeker als ze wanhopig was! Nee, ze zouden ons niet zo snel laten gaan. "We doen het dus niet." zei ik vastberaden. "Het zal toch geen zin hebben, we zitten hier nu eenmaal vast... en ik moet naar de WC." voegde ik er nog aan toe. Plots werd de deur ontgrendeld...