FanFic.nl

Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering)

Ik dacht dat je blij zou zijn.

Ik zag Ellie naar Natasha knikken om haar duidelijk te maken dat ze Tom moest afleiden van het feit dat ik Bill tegen gesproken had. Ik zag Natasha een vies gezicht trekken en daarna hield ze haar adem in terwijl ze haar lippen op die van Tom druktte om mijn leven te redden. "Emma?" ik keek naast me en zag dat Bill zijn hand uitstak en me aankeek met de meest ontschuldige blik. Ik keek twijfelend naar Ellie die met haar hoofd schudde om me duidelijk te maken dat ik hem niet mocht vertrouwen, maar ze stoptte meteen toen ze een vernietigende blik van Georg kreeg. "Je hebt geen keuze." zei Tom, maar daarna viel hij Natasha weer aan. Ik legde voorzichtig mijn hand in die van Bill en liet me meenemen naar de woonkamer/keuken. Ik zette me op de zetel en keek toe hoe hij even in de kast rommelde. Ik moest mijn zus zeker bedanken deze avond voor wat ze gedaan had, ze had gewoon haar ontvoerder gekust uit vrije wil, om mij te redden. Wat ging hij wel niet denken nu, dat ze hem leuk vond? Nu zou hij haar zeker dwingen om met naar bed te gaan en... Maar ik liet het niet toe dat ik verder dacht! Ik werd uit mijn gedachten getrokken door Bill die voor me neer hurktte. Moest hij niet zo verschrikkelijk raar en illegaal bezig zijn was het best een mooie jongen. "Wat?" vroeg Bill toen ik hem zo zat aan te staren. "Waarom heb je ons ontvoerd?" vroeg ik veel te nieuwsgierig. Hij zuchtte en mompelde iets in het Duits. "Ik ben heel eenzaam Emma... Ik heb echt nood aan een vriendin...netje." zei hij somber, ik wist niet waarom, maar ik had wat medelijden met hem. "Ja, dat begrijp ik wel, maar moet je daarom iemand ontvoeren? Kan je niet gewoon bevriend met iemand worden en dan zien of er niks meer van komt?" ik kon het echt nergens plaatsen, waarom moest hij iemand ontvoeren? Hij was beroemd en ontmoette zoveel mensen. "Omdat... ik geen tijd heb om een sterke relatie met iemand aan te gaan. Waarom wil je dat weten? Ben je niet blij dat je uit dat oude hotel weg bent?" Ik voelde meteen woede opkomen. "Blij? Hoe kan ik daar nu blij om zijn? Dat hotel was wel mijn huis!" zei ik terwijl hij net een tube zalf uit de verpakking haalde. "Je moet het maar eens van mijn kant bekijken." Hij zuchtte geïriteerd... hij was duidelijk z'n geduld aan het verliezen, maar dat maaktte me alleen nog maar woedender! "... maar er moet toch meer zijn! Waarom?!" ik praatte al wat luider en eigenwijzer terwijl hij zalf op zijn hand deed. Plots voelde ik weer een brandende pijn in mijn wang en ik besefte zoals altijd veel te laat dat hij me geslagen had. Ik legde geschrokken van zijn reactie m'n hand op mijn wang die knalrood moest zijn en ik voelde dat er wat zalf aan hing. "Aparte manier van zalf aanbrengen heb jij." zei ik bijna onhoorbaar terwijl ik het open wreef over mijn wang. Tot m'n verbazing lachtte Bill en hij deed nog wat op z'n hand. "Je zegt maar beter sorry of ik doe het nog eens." zei hij sluw, maar ik hoorde wel de lichte dreiging in zijn stem. "Sorry" mompelde ik bijna onhoorbaar. "Je bent hier ook voor... Ach, dat merk je later wel." zei hij nog met een angelface. Daarna viel er een ongemakkelijke stilte. "IIiiiiieeeeeehhhw" plots kwam Natasha van het kleine trapje af gelopen. "Hebben jullie hier ergens mondwater?" vroeg ze. "Die Tom heeft in mijn mond gekwijld!" Ik hoorde Tom van de trap komen en aan de manier waarop hij met zijn voeten stamptte kon ik horen dat hij heel kwaad was!.

.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.