FanFic.nl

is this really happening?

6

Maar in de blokker zijn ook allemaal meiden die beginnen te gillen. Great, dat hebben wij weer. Snel rennen we weer naar buiten om daar ingesloten te worden door nog meer fans. De jongens beginnen toch maar met handtekeningen uit te delen. Au! Ik word gewoon aan de kant geduwd! Ik kijk rond om te kijken of ik een bekende zie. Ik zie geen bekende, maar dan valt mijn oog op hem. Oh nee! Niet nu, straks moet ik mee naar huis. Snel loop ik naar de jongens toe.''Jasmine, wat is er?'' Vraagt Joe bezorgd.''Mijn vader, ik moet hier weg.'' Nick en Kevin zijn er ook bij komen staan.''Oke, maar je gaat niet alleen. Ik ga met je mee.'' Zegt Nick snel. Snel lopen we weg. Iedereen kijkt ons verbaasd aan. Waar gaan zij heen?
Als we ons eindelijk uit de menigte hebben weten te bevrijden rennen we snel naar de mac donalds. Voordat we de mac binnen gaan doet Nick nog even snel zijn hoed en zonnebril op om niet herkend te worden. ''Wat wil jij?'' Vraag ik als we aan de beurt zijn. ''Doe maar kipnuggets.'' ''Ok,'' Ik draai me om naar de kassieré.'' 2x kipnuggets.'' Als we onze bestelling hebben lopen we naar buiten. ''Waar wil je heen?'' Vraagt Nick nadat we eerst hebben gekeken of mijn vader ergens stond.
Ik denk even na.''Het park!'' Zeg ik dan. Samen lopen we naar het park. Ondertussen pakt Nick mijn mobiel en zet zijn nummer en die van zijn broers erin. Al pratend lopen we verder. Als Nick even niet oplet pak ik heel sneaky mijn mobiel en bel Nick. 2 seconden later hoor je Replay bij Nick vandaan komen. Die neemt op.''Met Nick.'' Ondertussen zet ik mijn mobiel op de speaker. ''Met Nick.'' Hoor je weer. Verbaasd kijkt Nick rond. Ik houd het niet meer bij het zien van zijn gezicht. Stikkend van de lach val ik op de grond. Mijn mobiel valt op de grond en rolt voor Nicks voeten. Die pakt het op en kijkt van zijn mobiel naar mijn mobiel en weer andersom. Dan kijkt hij naar mij waardoor ik alleen nog maar harder begin te lachen. Nick krijgt een begrijpende uitdrukking op zijn gezicht. Hij laat beide mobieltjes in zijn broekzak glijden en loopt met een neutraal gezicht naar mij toe terwijl hij zegt:''Zo, jij dacht mij dus in de maling te kunnen hé.'' Dan pas heb ik door wat hij gaat doen. Snel krabbel ik overeind en ren weg. Nick komt me achterna. Zo rennen we 5 minuten rond, dan val ik slap van de lach op de grond neer.
Nick is snel bij me en draait me op mijn rug.'''Zo...'' Zegt hij terwijl hij op mij gaat zitten. Maar wel zo dat hij niet met zijn volle gewicht op me zit. Hij kijkt me aan met een vreemde uitdrukking op me gezicht, ik kijk terug. Nick komt steeds dichterbij. Dan, voordat ik iets kan doen of zeggen drukt hij snel zijn lippen tegen de mijne.

Reacties: