Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » For ever and always » Hoofdstuk 7

For ever and always

4 april 2010 - 22:00

820

0

214



Hoofdstuk 7

Draco en ik waren druk aan het praten over Zweinstein toen professor Perkamentus begon te praten. Zoals jullie weten ben ik bijna jarig dus daarom geef ik een groot feest. Namelijk een gemaskerd bal. Het is vanzelfsprekend dat de heren de dames mee uitvragen. Dus heren vraag snel een dame anders zijn ze allemaal al bezet. Zullen wij vroeg Draco gelijk. Ja, natuurlijk gaan wij en ik gaf hem een knipoog. Patty was stik jaloers en keek me vals aan. Ik keek net zo vals terug en toen liep ze weg. Wat een watje is dat zeg grinnikte ik. Hum, ja is ze altijd al geweest, mompelde Draco een watje en raar, daar staat zij bekend om. Ik ging verder met eten en keek ondertussen naar de tafel van Griffoendor. Hermelien was druk in gesprek met Harry en Ron. Sinds mijn indeling hebben we geen normaal gesprek meer gevoerd. Het enige waar we het over hebben gehad is over hoe stom ze het vind dat ik iets heb met Draco. Serena, SERENA ! Hoorde ik opeens. Huh ja zeiden jullie wat? Ik vroeg of je mee ging naar buiten. Waar zat je met je gedachten! Vroeg Draco verbaast. OW nergens ik was gewoon een beetje aan het dagdromen. Maar ik ga wel even mee naar buiten. Draco en ik liepen de zaal uit, toen we de hoek om liepen hoorde we achter een standbeeld een luid gesnik. Wie zal dat zijn vroeg Draco, ik heb geen idee ik zal wel even gaan kijken. Ik keek achter het standbeeld en trof een huilende Patty aan. Wat is er met jou aan de hand! Vroeg ik verbaast. R-rot op! Snikte Patty. Wie is dat Serena vroeg Draco. Het is Park riep ik terug. Toen kwam Draco er ook aan. Wat is er nu weer Park gromde Draco geïrriteerd. I-ik h-hoopte dat jij mij mee ging vragen naar het bal. I-ik h-hoopte dat Serena maar een tussendoortje was, maar ik had het mis je vind haar echt leuk en mij dus niet. Stel je nu niet zo aan Park! Kom mee Serena ik heb genoeg van dat gezeur. Met een laatste blik op Patty liepen Draco en ik het kasteel uit. Draco volgens mij meende ze dit echt hoor, zei ik raar genoeg bezorgt. Weetje Serena soms moet je dingen gewoon laten zoals ze zijn. Wij hebben verkering, en zij kan dat gewoon niet accepteren. Zie jij jezelf al beste vriendinnen zijn met haar! Nee, Draco dat niet maar ze meende het echt. Ze heeft nu door dat ze geen kans meer maakt bij jou. Nou dat zal dan ook eens tijd worden. We liepen een eindje richting het bos. Draco zal ik jou eens iets zeggen? Vertel zei Draco dromerig voor zich uit starend. Ik heb nu wel mijn geheimen verteld maar ik heb er nog geen van jou gehoord. Ik heb geen geheimen Serena. Natuurlijk wel, er bestaat echt geen mens op de wereld die geen geheimen heeft. Serena waarom verpest je zo’n mooi avond nu. Ik heb niks om te verbergen echt niet. Waarom vertel je het me niet gewoon! Ik weet gewoon dat je een geheim heb! Iedereen heeft een geheim zelfs jij! Zelfs Perkamentus! Zelfs Anderling, zelfs Ron en Harry. Ik heb jou mijn geheimen toevertrouwd vertrouw mij de jouwe dan ook toe aan mij. Oké, Serena jij wint. Ik heb een geheim maar ik vertel hem als de tijd rijp is, als de tijd is aan gebroken dat jij het begrijp. Vertel het nu Draco dan zijn we daar ook weer vanaf. Serena je snap het niet jij weet nog bijna niks van tovenaars, als je straks wat meer weet van deze wereld vertel ik het je. Beloof je me dat Draco? Ja dat beloof ik je fluisterde hij in mijn oor en gaf mee een kusje in mijn nek. Draco? Vroeg Serena opeens, zou je bij me blijven wat er ook gebeurd? Ja Serena dat doe ik. Ze ging op de grond zitten en ik viel naast haar neer. Ik omhelsde haar en ik legde haar tegen me aan. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest op een meisje, als ik nu ben op jouw. Hij gaf mee een lange zachte kus. Het is prachtig vanaf hier Draco. Ja he! Dit is echt mijn favoriete plek om een beetje tot rust te komen. Serena ging met haar hoofd op mijn schoot liggen en ik kriebelde haar over haar gezicht. Toen hoorde ik dat Serena rustiger begon te ademen, dat betekend dat ze in slaap is gevallen. Ik bleef nog een paar minuten tegen de boom zitten en besloot toen om terug te gaan naar de leerlingen kamer, ik wilde Serena niet wakker maken dus tilde ik haar op en bracht haar naar de meisjes slaapzaal en legde haar in bed. Ik gaf haar een klein kusje op haar hoofd en deed zachtjes de deur achter me dicht.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.