Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » For ever and always » Hoofdstuk 20

For ever and always

4 april 2010 - 21:52

1396

0

296



Hoofdstuk 20

Het is nog best rustig in de grote zaal zei ik tegen Draco. Ja, dat is misschien wel beter voor haar, anders is het meteen zo druk aan haar kleine hoofdje zei Draco. Ik pakte een broodje van de tafel, en maakte die klaar voor Draco. Wil je ook wat verse jus? Ja lekker doe maar. Ik schonk een beker voor hem, en voor mij in. Snel maakte ik een broodje voor mezelf klaar. Geef haar anders maar even aan mij, dan kan jij tenminste een beetje normaal eten. Ik pakte Bella over van Draco. Ik had mijn broodje op en zag Hermelien zwaaien. Ik ga snel even naar haar toe hoor, ik neem Bella even mee, dan kunnen de anderen haar ook even zien. Ik stond op, en liep naar de tafel van Griffoendor. Hey meid, hoe voel je je vroeg Hermelien. Ik voel me prima, ik mocht vanmorgen weer terug naar onze slaapzaal zei ik tegen haar. Wil je haar even vast houden zei ik tegen Hermelien. Ja hoor, ze pakte Bella uit mijn armen. Weet je, zei ik geheimzinnig tegen Hermelien. Toen Draco en ik terug kwamen van de ziekenzaal, zat professor Perkamentus op ons te wachten. Hij had met de andere afdelingshoofden overlegd, en samen hadden ze besloten dat Draco en ik samen met Bella op een kamer moesten slapen. Wat zei Hermelien, dat is de te gek. Ja dat weet ik. Draco en ik hebben beide een sleutel, dus niemand anders heeft toegang tot onze slaapkamer. Heb je Draco al verteld dat wij samen naar bed zijn geweest, zei Ron plotseling opeens. Wat!! Waarom begin je daar nu opeens weer over. Dat is verleden tijd. Wat had je tegen hem gezegd, als het kindje van mij was geweest. Het kindje is niet van jouw, maar van Draco. En daar ben ik blij om. Ik riep het iets te hard of niet zei ik aarzelend tegen Hermelien. Ik voelde dat de hele zaal me aan zat te kijken. Geschrokken keek ik naar Draco. Hij stond op en liep weg. Ik verwachte een boze, woeste Draco die me om mijn nek zou vliegen. Maar in plaats daarvan liep hij weg op zijn wang zag ik iets glinsteren. Zou dat echt een traan zijn? Ik wilde Draco achterna gaan maar Ginny hield me tegen. Maak het nou niet erger dan dat het is Serena, hij weet het nu, dus nu moet je hem even alleen laten. Ja maar straks gaat hij gekke dingen doen zei ik huilend. Serena je moet niet van een mug een olifant maken zei Ron geërgerd. Laat Malfidus lekker, het is zijn verdiende loon.
En dat was de druppel. Jemig waarom denk je altijd zo slecht over hem. Als je hem beter kent dan.. dan.. ach laat ook maar, jij snap het toch niet!! Ik stond op pakte Bella uit Hermeliens armen en beende me een weg door de zaal. Ginny deed nog een moeite om me vast te pakken maar te vergeefs. Ik ben Draco kwijt, ik ben Draco kwijt was het enige dat nog door mijn hoofd ging. Ik ben Draco kwijt voor altijd. Ik rende naar de kerker van Zwadderich, en ging snel naar binnen. Ik hoopte dat Draco daar zou zijn. Ik liep snel met Bella naar onze kamer, maar daar was hij ook niet. Ik raakte toch een beetje in paniek, waar zou hij toch zitten. Oh nee als hij zichzelf maar niks aan doet. Bella begon te huilen. Ik maakte snel even een flesje voor haar klaar. Toen ze die op had, gaf ik haar een schone luier. Ik nam haar nog even in mijn armen. Toen ze in slaap viel legde ik haar stilletjes in haar wiegje. Ik ging aan het bureau zitten, pakte mijn veer, en schreef een briefje voor Draco. Ik ging nog even naar de leerlingenkamer bij de openhaard zitten. Korzel en Kwast kwamen ook binnen lopen. He Korzel weet jij waar Draco heen gegaan is. Nee sorry, maar zo te zien was hij nogal overstuur zei Korzel. Oh oke, in ieder geval bedankt. Na een half uurtje ging ik terug, naar Bella. Ik keek nog even in haar wiegje. Ze lag vredig te slapen. Ik kleedde me om, en ging ook naar bed. Ik bleef nog een tijdje wakker, voor het geval Draco wel weer terug kwam. Tegen een uur of twaalf viel ik ook in slaap. De volgende morgen was ik vroeg wakker. Ik keek om me heen, maar Draco was nergens. Ik stapte uit bed, en kleedde me aan. Op het zelfde moment werd Bella ook wakker. Ik gaf haar de fles, en een schone luier. Vanavond moet je maar even lekker in bad zei ik tegen haar. Ik nam haar mee naar beneden. Gelukkig was het vandaag zaterdag, dus ik deed lekker rustig aan. Rond negen uur ging ik naar beneden, voor het ontbijt. Draco zat al bij de tafel. Vreemd dacht ik, want hij was niet in de leerlingenkamer. Bella brabbelde wat, en Draco keek op. Ik zag dat hij had gehuild, en dat maakte mijn gevoel er ook niet beter op. Ik liep naar de tafel, en ging naast Rick zitten. Ik pakte twee broodjes, en deed er kaas op. Wil je ook een glas verse jus, vroeg Korzel. Ja lekker doe maar. Inmiddels had Draco zijn eten al op, en liep weer weg. Na vijf minuten liep ik ook weg. Ik liep snel naar de leerlingenkamer, maar Draco was nergens. Bella sliep in mijn armen. Kom kleintje ik breng je naar bed. Ik liep naar de slaapkamer en legde Bella in haar wiegje. Ik keek even naar het bureau, en het briefje was weg.



Twee weken later…



Ik leunde tegen de muur, Bella begon te huilen. Ik hield haar stevig tegen me aan, maak je maar geen zorgen lieverd, mama zal goed voor je zorgen dat beloof ik. Haar kleine oogjes keken me aan. Ze had de ogen van mij, en het mooie blonde haar van Draco. Waarom gebeurd dit. Als Ron niet verliefd op me was, als ik niet uit medelijden met hem naar bed was geweest, als ik tijdens het bal niet zo stom was geweest, was dit niet gebeurd, en zat ik nu waarschijnlijk met Draco en Bella op ons kamer. Waar zou Draco nu zijn.. spookte door mijn hoofd. Ik wilde hem alweer gaan zoeken maar iets hield me tegen. Ron kan beter maar wel op zijn hoede zijn denk ik. Bella was weer stil en ik veegde een rollende traan van mijn wang. Slaap maar fijn kleintje droom maar lekker over je papa Draco, en dat we samen in een groot huis wonen. En dat je nog een broertje of zusje hebt. Kijk mij nou ik praat tegen een baby van 5 weken oud, jij begrijpt er natuurlijk niks van wat mama nu zegt he zei ik met tranen in mijn ogen. Serena hoorde ik een stem achter me. Waarom heb je het me niet gewoon verteld? Draco kwam achter een muurgordijn vandaan. Zijn ogen zagen rood van het huilen en zijn stem trilde. Ik weet het niet Draco. Toen ik hoorde dat ik zwanger was, was ik ontzettend blij, maar tegelijk ook bang. Ik begon te huilen. Ik heb gelijk een vaderschapstest gedaan. Daar kwam uit dat jij de vader was. Toen ik dat hoorde dacht ik dat die avond van het bal, wat toen tussen mij en Ron is gebeurd niet belangrijk meer was. Ik was wel van plan om het je te vertellen, maar niet op deze manier. Draco geloof me, ik hou niet van Ron, ik hou van jou. De tranen liepen nog steeds over mijn wangen. Serena ik hou ook nog van jou. Zoveel zelfs dat ik gewoon niet zonder je kan.
Draco gleed naast me neer. Ik had gewoon gewild dat je het me gelijk had verteld. Draco pakte Bella uit mijn armen en wiegde haar heen en weer. Bella deed haar oogjes open en keek Draco aan. Ze heeft jou mooie ogen zei hij tegen mij. Ja, en ze heeft jou blonde haren.
Ik sloeg een arm om Draco heen en gaf hem een kus op zijn wang. Blijf je bij me zei ik met een betraand gezicht. Draco keek me aan, alleen als je me beloofd dat we vanaf nu voortaan eerlijk tegen elkaar zullen zijn. Ik beloof het zei ik tegen hem.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.