FanFic.nl

De Hongerspelen: When you can't live forever...

Kaarretjes tocht 2

'En dus, moet je nu even opstaan.' ging Williamverder. ik slikte een hap vis door, en stond op.
'Ga zitten.' Hij liet me zitten, en begon iets in mijn haar te frustelen.

Ik at netjes mijn bord leeg. 'kom mee' ik volgde cinna naar een paar paspoppen. 'Deze, is voor jou'hij wees de voorste aan. Ik hield mijn adem in en sloeg mijn hand voor mijn mond. 'wat mooi'fluisterde ik

'Zo.'zei William toen hij ook nog iets door mijn oren heen had geprikt.
'Je bent er klaar voor, denk ik zo.' Hij hield me een spiegel vor, en mijn mond viel open.
Door mijn haar had hij een soort gouddraad heen gesponnen, en bij mijn pony zaten twee vlechtjes, die naar achteren doorliepen. In mijn oren hingen twee gigantische Gouden slierten. William hees me in de jurk, en zette een groenig bandje op mijn hoofd.
'You're ready,'fluisterde hij in mijn oor. Ik knikte. Als ik zou sterven, wist ik in elk geval wat "Gelukkig" was, en hoe dat voelde.

Cinna hielp me in de jurk en begon met mijn haar te kloien. Al snel had hij een vlechtje in mijn haar gedaan. Het zag er mooi uit. Ik Voelde hoe hij gaatjes in mijn oor prikte voor oorbellen. even later hingen er aan elke kant 4 diamantjes aan mijn oor.

IEtsl later stond ik alleen, Rush was er ngo niet. Ik aaide het bruine paard over ijn hals, en het dier draaide zijn hoofd.
'Shht,'zei ik hardop.
'Vertel, wat heeft dit met landbouw te maken?' ik hoorde een ste machter me, en zag het meisje uit District 1 staan. Ze keek me minachtend aan.

'eeh..'stotterde het meisje. Ik haalde een lok uit mijn gezicht. 'nou?'drong ik op

'Ik denk niet dat jou dat aangaat,'zei Rush ineens. Dankbaar keek ik hem aan. Het meisje snoof, en liep weg.
'Die gaat er als eerste aan,'gromde ik. 'Eerst de jongen, toch?' Ik keek Rush aan.
'Oké, als tweede.' William en een vrouw kwamen aanlopen.
'Kom op, genoeg gebept, in die kar!'William klapte in zijn handen, en ik klom in de kar. Langzaam reden we vooruit.

Cinna schopte ons bijna de kar in. Als eerste van iedereen reed ons karretje het plein op. even knipperde ik tegen het licht. Overal waren mensen, maar dan echt OVERAL

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.