Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Russian roulette [2-shot] » 2

Russian roulette [2-shot]

15 juni 2010 - 21:12

346

2

227



2

Ein heisser schrei
Bang.. bang..
Feuer frei.

Hij viel op de tafel, met zijn handen voor zich uit.
Bloed in zijn nek , en aan zijn slaap.
Ijs, dat was mijn hart nu.
Een bittere traan liep over mijn gezicht.
De baas kwam uit zijn stoel en liep naar Bill toe.
Hij pakte zijn tengere armpje omhoog, en liet hem los.
Zijn arm viel levenloos met een doffe klap op de tafel.
Töt. Sprak hij emotieloos.

Het was voorbij.

Dit domme spelletje was hem te slim af.
Dit spel had hem over de rand gesmeten.

Iedereen was stil, geschokt.
Maar op dat gegeven moment brak het los.

Rihanna sloeg haar handen voor haar mond.
Een man met eyeliner op zijn gezicht viel bijna van zijn stoel.
Een jonge vrouw met, blonde haar
legde haar hoofd in haar armen.
Georg greep Gustav's arm en de mijne .

Lady begon spontaan te huilen.
Net als Avril.
Till en zijn mannen stonden op en liepen de deur uit.

Een oudere vrouw die ik maar al te goed kende stond op
Nena ..

Ze hefte hem op en draaide hem om, veegde het bloed weg uit zijn nek en haren.
En van zijn lip.
Haar hand legde ze zacht op zijn wang en wrijfde erover.

Ze sprak,
Ik kende de jongen amper.
Op zijn 15 heb ik hem ontmoet.
Hij was heel aardig

Op zijn 17 nog eens.
Heb ik met hem in een filmstudio gezeten.

Jonge Kaulitz, ik vergeet je niet.
Ik stond ook op en knuffelde de vrouw.
Ik nam het lijk van Bill in mijn handen en liep weg.

Iedereen keek me onthutst na.

Het was voorbij

Weken later.

Nu pas realiseerde ik dat ik nooit meer iets zou doen zonder na te denken.
De dood van Bill had een grote koude achtergelaten.

De zon mocht dan misschien wel schijnen, voelen deed ik het toch niet.
Ik zuchtte en stond op.

Ik liep de deur uit en ging naar buiten.

Ik had geen idee in welke richting ik ging.

Het boeide me ook niet.
Zolang ik hier maar weg was.

Niets hier interesseerde me , boeide me nog maar iets.

Het enige waar ik op hoopte.
Was dat er hoog daarboven een mooie zwartharige engel maar me keek.

Dat hij om klokslag middernacht mijn kamer binnensloop en over me zou waken.
Dat hij me niet helemaal zou verlaten.

ENDE.


Reacties:


Paranoia
Paranoia zei op 16 juni 2010 - 12:56:
Bedankt ^^


SaarForYou
SaarForYou zei op 16 juni 2010 - 11:07:
je schrijft echt heel mooi, en dit is echt een heel goed verhaal.