Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » 30 Seconds to mars » We've found what we need. » Chapter 22:

We've found what we need.

17 april 2010 - 14:55

418

0

237



Chapter 22:

Shannon:
Ik stond stokstijf stil. Daar stond ze dan, zelfs met deze afstand kon ik haar tranen zien. Ik begon te lopen, ik kende haar nouwelijks maar ik zou alles er voor doen om haar vast te kunnen houden. Ik trok snel mijn kapushon over mijn hoofd, geen paparazzi nu. Nog 10 meter. 5 meter nu. Ze keek recht naar mij, bij elke stap werd ik lichter en zwaarder tegenlijk.
Nog een stap en ik kon haar omhelsen. Mijn armen sloten zich over haar, ik voelde nu ook een traan uit mijn oog opwellen. Ik zei niets, woorden waren overbodig. De zon brak langzaam door, de wolken gingen weg. Ik keek haar nu aan, "waarom heb je niets gezegd?" ik fluisterde het zachtjes, ik hoefde het eigenlijk niet te weten. Er telde maar een ding nu : zij.

Sarah:
Ik keek hem verward aan, "mí­jn vriend? het is een vriend als je dat bedoelt"
Ik was woedend, als hij het niet geweest was had ik hem voor rot zitten schelden. Maar tegen hem kon ik niets inbrengen. Hij keek nu ook verward, "maar, het is dus niet jé vriend." Ik schudde mijn hoofd, "Hij is een goede vriend, hij heeft die kaartjes gewonnen. Ik mocht mee. En verder, wat zou het je boeien als het mijn vriend wél was?" Baf, die was hard. ik wist dat ik gemeen en bot deed. Ik verafschuwde mijzelf. Als hij een wist hoe een monster ik wel niet was. Hij zou gelijk weggaan.
Ik pakte zijn hand, "Jared, ik wil geen ruzie nu. Waar wou je heen gaan vanavond? Ik ken LA niet zo goed." Ik snapte mijzelf niet meer als ik bij hem was, ik was zo anders. Hij pakte mijn arm, "iets eten? Anders laat ik je mijn huis zien, of we gaan naar de bios." Ik knikte, ik vond alles best, ik was niet zo moeilijk. Mijn mobiel ging af, beschamed pakte ik hem, ik had een andere ringtoon nodig. Het was zo beschamend als hij naast mij stond en dat dan The Kill afging. Het was Roel, wat moest die nu weer?
"Haay Roel,? "
"Saar, kom PLEASE niet te laat in het hotel terug, Zoé is ook al gevlogen. Kan ik niet anders samen met jou iets doen?" Ik keek weg van Jared, Roel meenemen? maar dan was het moment weg, en Zoé kwam terug. was zij weer alleen... Jared boog naar voren, "wie is het?" ik keek naar hem, ik zou hem alles durven te zeggen. "Roel, die jongen."


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.