Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » The Venomous Kiss you gave Me [TH] » Keep on Rockin'

The Venomous Kiss you gave Me [TH]

18 dec 2008 - 18:01

1335

0

168



Keep on Rockin'

"A 1000 broken hearts, carried by a 1000 broken wings, a 1000 broken wings"
sloot ik het nummer af, een ijzige stilte viel, David kwam binnen.
"VERDAMMT NOCHMAL" Gilde ik plots door de ruimte heen, Davids verhaal verstorend. "Wat is er nu weer Jaimely?" vroeg m'n vader me. "Uhm, uh, ik dacht opeens, FUCK morgen de MTV awards ^^" giechelde ik beschaamd. "OMYGAY" gilde mijn zussen alledrie tegelijk. "TH" gilde Nikki geschrokken, gevolgd door een blik vol afschuw. "IEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEL" gilden de oudste 2 zussen. "Wat hebben jullie toch tegen die jongens" zuchte David. "Nou pap, wil je het op alfabetische volgorde hebben of wil je gewoon van minsst erg naar ergste reden?" "Laatste optie Jaim" zuchtte m'n pa toegevend. "Oke," begon ik, "Ze zien er niet uit, maken grafherrie, zijn fakers, willen ons nadoen, haten ons ook en proberen ONS van de troon af te stoten, nah-ah" somde ik met een arrogante stem op. "Misschien moeten we jullie met zijn allen in 1 suite moeten zetten na de awards" grinnikte David. De monden van mijn zussen vielen open, ikzelf begon te schreeuwen; "No way dat ik met dat stelletje losers, posers, fakers, haters weet ik veel wat in 1 suite ga!" Mijn zussen knikten overtuigend om mijn woord bij te staan. "Vooral niet met dat Billientje geval." zette ik het puntje op de 'I'. "Bill is een hardstikke aardige jongen, dat weten jullie. Ik ben hiernaast bij de jongens, kijken wat die van het suite idee vinden." "VERRADER!" Gilden we alle 4 in koor zodat ze het hiernaast ook hoorden ^^.

Tijdsprong 'We zitten nu midden in de MTV awards'

Zenuwachtig zucht ik, dit is onze catogorie weer, Best Act Ever, vorig jaar, in 2007 ging het eigenlijk net als nu, tussen Devil's Exit en Tokio Hotel, Tokio Hotel had gewonnen, hun spectaculaire optreden met de duizenden liters water, was net genoeg om te tippen aan onze performance, Much Like Falling was een geweldige performance, het eerste couplet zong ik vanuit de bovenste coulise, waarna ik op een vloer van trampoline viel, en waarna we uit ons dak gingen. Aan het einde van het lied werd ik vastgeketend door een raar figuur, en leek het net of ik op een vuurstapel stond, er was echt vuur, alleen een meter bij me vandaan, de figuur die me echt vastketende heb ik het liefst willen wurgen, Bill Kaulitz. Het was een te gevaarlijke act, zeiden ze. "DEVIL'S EXIT with Much Like Falling!" ik gilde het uit van plezier, wij hadden blijkbaar gewonnen. Ik grijnsde gemeen naar TH, en Bills ogen leken vuur te spuwen. Toepasselijk, dacht ik grappend in mezelf. Gelukkig zijn de Awards lekker dichtbij, Berlin, mijn huidige thuis, was dit jaar de stad waar het evenement zou plaatsvinden. Ik liep richting Paris Hilton die de award uitreikte. Ik nam onze nieuwste aanwinst aan en zette een gemaakte glimlach op naar Paris. Slet. Ik richtte me tot het publiek. "Dank jullie wel, dit was ons nooit gelukt zonder onze lieve vader, onze tegenstanders, die ons, met hun stunt van vorig jaar beroemder en beroemder hebben gemaakt, ik wil God bedanken dat ik dit mag meemaken, en natuurlijk jullie, ONZE GEWELDIGE FANS, DANKJULLIEWEL!" een korte speech, kort maar krachtig. Ik schreeuwde nog een keer dank je en liep met de award in mijn handen tussen mijn zusjes terug naar de VIP-room. "Dank je Bill," zei ik ineens met een grote glimlach. "Huh, waarom?" vroeg die stakker verbaasd "omdat we dankzij jou deze award hebben, als je mij niet had vastgebonden en het materiaal verwisselt zodat er echt vuur was, hadden we hem niet gewonnen." glimlachte ik sluw.

"Als dat vuur dichter was geweest had ik niet nu tegen jou rotkop aan hoeven kijken" grijnsde Bill gemeen. "Hou je bek Billientje." siste ik. "Hou jy je bek tegen mijn broertje want dankzij jou stunt moeten we nu in een klein hokje per twee." zei Tom mokkend. "Hokje? Je zal suite bedoelen kneus." grinnikte Nikki. "Nee, een hokje." zei Tom nu echt kwaad. "Lekker voor je!" zei ik tegen Tom. "Wel met eentje van ons, en eentje van jullie." antwoorde hij. Ieders mond viel open. "Je maakt een grapje, right?" vroeg Lacey grappend. "Tuurlijk, soort van, pa doet ons in een hokje, kamertje whatever met die ego afknappende mongolen!" riep Jennisay hysterisch. "Nee dat doet ie ons toch niet aan. Toch?" Ik begon zwaar te twijfelen, David zei dat met een reden. "Ik denk dat die TH kneus het meent, David zei het met een reden, dus." Bracht ik zacht naar voren. Prepare for the screaming. "OMG, uhm, Tomas? Weet je ook wie met wie zitten?" vroeg Nikki nieuwsgierig. TH grinnikte toen Nikki Tomas zei. "Ja, heel per ongeluk weet ik dat." zei Tom met een grijns. "Helaas gaan we dit allemaal vreselijk vinden. Ieder lid van TH zit met een lid van DE opgescheept. Bill en Jaimy," vervolgde Tom "WAAAAAAAAAAAAAT!" onderbrak ik Tom. "Ik, en Nikki. Georg met Jennisay. En Gustav met Lacey" maakte Tom de zin af waarmee hij begon voor ik begon te krijsen.

Iedereen zat mokkend op de bank. David kwam vrolijk binnen gewandelt. "Moeten we echt met hun in kleine hokjes?" vroeg ik bijna smekend. "Hokjes? Nee hoor, gewoon kleine kamers." zei David met nog altijd die glimlach op zijn gezicht, die glimlach die ik er wel af kon slaan. "Vanaf wanneer?" Vroeg ik met een arrogante blik naar Bill. "Morgenochtend 10 uur." zei m'n pa nog altijd met die afschuwelijke glimlach. "Dan ga ik nu snel feesten." grijnsde ik gemaakt. Ik liep de zaal van de afterparty binnen en liep gelijk de dansvloer op. Ik begon zo sexy mogelijk tegen een leuke jongen aan te dansen. "Hoe heet je?" vroeg ik. "Thomas, en jy bent toch Jaimely?" zei de jongen. "Ja, inderdaad, dus Thomas, verder dansen?" vroeg ik met een verleidelijke blik. "Nee, want wij gaan dansen," en een andere jongen trok me mee.

"Wat, wie ben jy?" snauwde ik toen hij zijn hand voor mijn ogen weg had gehaalt, ik zag niks we stonden in een donkere hoek, fijn, dalijk is het een of andere pedo of verkrachter. "Wie ben je?" vroeg ik nu toch wel boos. De onbekende grijnsde, ik kon zijn lach vaagjes zien, ik herkende hem ergens van. "Ik zal wel aardig tegen je gaan doen mormel, maar alleen omdat ik met jou opgescheept zit." fluisterde de onbekende in m'n oor. Hij liet me los en liep naar binnen, ik zelf liep ook naar binnen, terug naar, Thomas? Nee, die was wel leuk maar, ik heb nu liever een vriendin om mee los te gaan. Ik vind Nikki al snel en vertel het hele verhaal. "Kom we gaan dansen, dat ik de beste remedie." zei Nikki opgewekt. "Bill!" riep ik ineens. "Wat? Waarom roep je Bill's naam?" vroeg Nikki. "De onbekende zei dat ie aardig ging doen omdat ie met mij opgescheept zat, Bill, vanaf morgenochtend 10 uur!" zei ik tegen Nikki. "Oke, maar nu dansen!" riep Nikki weer opgewekt als eerst. We begonnen te dansen, we zagen elke jongen wel kijken, zelfs meiden keken als ik en Nikki dansten. Toen vielen mijn ogen op hem, Bill Kaulitz. Ik en mijn tweelingzusje bewogen sexy op het ritme van de muziek. Zelfs Bill keek ons aan, de knurft. Ik besloot hem uit te dagen. Ik kon in zijn ogen aflezen dat hij er van genoot ons te zien dansen. Ik bleef hem zwoel in zijn ogen kijken terwijl ik doordanste. Die jongen was bloedgeil aan het worden. Ik danste zijn richting uit, en voor hem bleef ik staan. Ik moest hem strak aankijken, al lukte het niet bepaald. "Jy was die jongen he flikker?" siste ik hem toe. "Ja, maar we vergeten even hoe ik je meenam. Kom we gaan dansen." grijnsde Bill. "Ik heb je al door hoor," zei ik mysterieus. "Oh ja? Vertel maar." "Je zegt dit nu alleen door je hormonen." gniffelde ik zachtjes. "Misschien." die achterlijke grijns kon ik er wel af rukken. "Je bent geil Kaulitz." grijnsde ik dit keer, en vertrok.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.