FanFic.nl

What's true love?(AFGEWERKT!!!)

Wat denk je wel?

De rest van de dag verliep rustig. Draco en ik liepen niet te koop met onze relatie, omdat ik wist dat mijn vrienden dat echt zouden haten. We zaten echter veel naar elkaar te kijken…
Na Toverdranken bleven we als laatste en gingen samen naar buiten met Mayjin. Onze arme lagen om elkaars middel en na een eindje lopen bleven we staan. De pup huppelde wat op zijn eentje rond en Draco keek me lang en diep in de ogen alvorens hij me kuste. Hij kuste me zo zacht dat ik ervan overtuigd was: dit was ware liefde.Mijn lippen losten de zijne en hij trok me dichter naar zich toe. Ik legde mijn hoofd tegen zijn borst en zijn kin rustte bovenop mijn hoofd. “We mogen geen hele week wachten voor we elkaar weer zien”� besloot hij iets later, toen we weer voor het schoolgebouw stonden..
“Nee, je hebt gelijk.”� Ik rekte me uit om mijn lippen even tegen dezijne te drukken en liep naar de leerlingenkamer.
Drie weken gingen voorbij en na de Zwerkbal trainingen hingen Draco en ik nog een uurtje samen rond. Ik hield audities voor het Griffoendor team, maar niemand anders dan het oorspronkelijke team schreef zich in. Iedereen was er van overtuigd dat dit hét Griffoendor team was. Mayjin werd groter en de lessen werden moeilijker. We zouden de schoolcompetitie openen tegen Ravenklauw. De spelers van het Zweinsteinteam hadden zich hiervoor eerst niet willen opgeven, wetende dat ze mee vernederd zouden worden. Ze waren echter slechts het reserveteam en speelde niet zó veel, dus zaten ze toch allen in het team van hun eigen afdeling. Het schooljaar was nu meer dan een maand ver en Mayjin leerde neer te liggen en te wachten tot de les voorbij was. In Toverdranken werkte we nu wer in paren, de meeste alsook Draco en ik waren dezelfde als vorig jaar gebleven.
De Ravenklauw match was, zoals te verwachten een vernedering voor de arme studiebollen.470-0 en Leo maakte het mischien wel erger: “Misschien slagen we er dit jar wel in om het doortekomen zonder tegengoels!”� Anderling nam zelfs de moeite niet van zijn naam te roepen, want uit de Griffoendorhoek uit het stadion klonk een luid gebrul en gejuich. De examens kwamen dichter en de weken vlogen voorbij.
Kort voor de examens gingen Hermelien, Harry en ik naar de kerkers. Mayjin bleef buitenvoor de deur liggen, wachtend op het einde van de les. Ik was er al de hele week in geslaagd om Sneep te vermijden, maar dit keer was hij me voor: “Juffrouw Dhanes, heb je nog een minuutje?”� Ik keek toe hoe iedereeen de klas verliet, de laatste liet de deur open, maar dat zag hij kennelijk niet. “Je vermijd me de laatste tijd, Joan”�
“nee, ik”�
“Probeer niet met mijn voeten te spelen, Joan! Ik ben geen idiot.”� Dreigde hij. “ik ben bezorgd”� ik besefte net te laat dat mijn gezicht de verbazing weerspiegelde die ik voelde.
“ik meen het en ik heb daar mijn redenen voor!”� hij klonk kwaad, mar gekwetst. Mayjin begon nu te grommen en zijn witte haren rechtte zich op. Sneep keek me aan, “gaat je lieve huisdier je tegen alles beschermen denk je?”� ik begreep hem niet en schudde geluidloos mijn hoofd met de vraag “wat bedoel ju nu?”� op mijn gezicht te lezen.
“Je komt in de problemen, Joan?”�
“hoezo? Waarom?”�
“Weet ik nog niet, ik weet het je nog te zeggen, beloof me dat je zal doen wat ik je zeg, ok?”�
“uh ok”�
“ik meen het!”�
Ik schrok van zijn stemverheffing en knikte heftig: “doe ik”� Hij gebaarde dat ik mocht gaan en ik liep rond het meer, met Sneeps uitdrukking in mijn geest. Hij sprak zelden met zoveel uitdrukking.

Maandag begonnen de examens die bij al mijn vrienden inclusief me zelf verbazingwekkend goed gingen. Toch was ik blij dat ze gedaan waren. De vakantie kwam er aan en ik bracht nu veel tijd door met Draco, zodat Sneep uit mijn gedachten ging. De latste dage met Draco waren zo fantastisch dat het onmogelijk leek dat er wat mis kon gaan.

Reacties: