FanFic.nl

I Found You (TH)

*15*

Scarlett POV.

Waarom staarde ze zo naar me? Ze had gedacht dat ik sliep, maar ik deed alsof. Nu staarde ze nog naar me, het begon me te iriteren. "Wat kijk je?" Snauwde ik "O, euh.. Srory, ik was even in gedachten." Was haar nogal onozele andwoord. Ik besloot nog even te gaan liggen en droomde verder over wat ik vanacht had gedroomd. Ik was op het strand en er kwam iemand aan lopen, ik zag dat het tom was. Het was een supper romantische droom, dat ga ik dus mooi aan niemand vertellen!



Simone POV.

Shit, dacht ik. Ik moet niet zo staren. Ik begon te denken aan de fotoboeken die ik thuis had gezien, toen ik nog klein was bladerde ik er heel vaak in. Ik stond nogal vaak op de foto met een ander meisje. Toen mijn moeder nog een beetje normaal kon doen had ze altijd gezegt dat dat mijn vriendin was. Maar ik had het nooit echt geloofd. Op de foto had het meisje ook roodbruin haar en ze had net zo'n spitse neus als Scarlett. Terwijl ik in gedachten verzonken was liet Scarlett zich weer op haar rug vallen. Ik deed hetzelfde en viel opnieuw in slaap.

Flashback
Waar was beertje? Ik zag hem nergens. Daar kwam iemand aangekropen, "Mij beer!" Zei ik. Het meisje met het roodbruine haar kraaide van plezier.
Ende flashback

Ik schrok wakker door een Scarlett die riep dat we nodig verder moesten. Ik stond op en begon al meteen goed door de verkeerde kant op te lopen. "Andere kant op suffie!" Zei Scarlett. Ik draaide me om en we liepen verder.
We waren bijna om Hannover heen, het zou niet heel lang meer duren voor we in Berlijn waren.


Scarlett POV.

Waarom had ze zo vreemd gepraat in haar slaap? Of had ze niet geslapen en deed ze net alsof, net als ik? Ik kon het niet bedenken en terwijl ik liep te pijnzen, knalde ik plots tegen een boom aan. Simone lag dubbel van het lachen. Ik gaf een keiharde trap tegen de boom en er vielen wat appels uit. "Ha, mooi meegenomen!" Zei ik vrolijker dan ik me voelde. "Ja, gelukkig schop jij hard," Zei ze nahikkend van de lach "Waar heb je dat geleerd?" "Ik heb een hele tijd op kickboksen gezeten." Ik zei er verder niets over. Ik had er de top in kunnen bereiken had mijn leraar altijd gezegt.
Peinzend liep ik verder, ik dacht na over de laatste keer dat ik mijn 'ouders' zag. Ze hadden op mijn verjaardag eventjes bekend gemaakt dat ik geadopteerd was. Ik wou opzoek naar mijn biologische ouders en ik liep weg. Het was me altijd al opgevallen dat ik op geen van hen leek, qua karakter niet, maar ook qua uiterlijk niet.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.