Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » I Found You (TH) » *23*
I Found You (TH)
*23*
Simone
We waren al zo lang aan het rijden, dat ik de tijd uit het oog was verloren.
Scarlett zat naast me te knikkebollen. Ik was ook moe, maar ik durfde niet te gaan slapen.
Ik staarde naar de andere kant van de stoffige, met dozen en kisten volgepropte wagon en hoorde aan een zacht gesnurk dat Scarlett naast me in slaap was gevallen.
Na nog een kwartier naar de andere kant van de wagon te hebben gestaard ontwaakte ik uit mijn trance doordat de trein vaart minderde en uiteindelijk tot stilstand kwam. Voorzichtig schudde ik Scarlett door elkaar. Ze opende haar ogen en keek me vreemd aan. Ik voelde een lach opkomen, maar die kon ik nog net op tijd onderdrukken.
‘Wat?’ Vroeg Scarlett. ‘Je keek zo scheef.’ Merkte ik droogjes op. Ze grinnikte en ik deed toch even mee. ‘De trein is gestopt, we moeten eruit, voordat iemand ons ontdekt.’
Ze knikte en stond op, gelukkig kon ze al beter lopen dan toen we net uit het ziekenhuis kwamen.
Ik keek voorzichtig door de opening van de wagon en zag dat deze net aan de verkeerde kant zat. Als we uit de wagon wilden, moesten we over nog drie andere spoorlijnen.
Ik keek Scarlett aan, ze keek niet terug maar haar gezichtsuitdrukking leek niet erg blij met het vooruitzicht.
Ik liep naar de andere kant van de wagon waarvoor ik over een paar kisten moest klimmen. Ik voelde aan de deur, maar deze zat op slot.
‘We moeten over het spoor, deze deur zit op slot.’ We konden hier niet te lang blijven, want als iemand de deur aan de andere kant van de wagon wel opendeed, zouden we zeker gezien worden.
Ik liet me voorzichtig zakken en voelde hoe het grove grind in mijn schoenzolen prikte.
Ik keek vluchtig heen en weer, bang dat er toch een trein aan zou komen, zette me schrap en ging op een drafje naar de andere kant van het spoor.
Nu moest Scarlett nog komen. Ze liet zich zakken en draaide zich om naar mij.
Ik hoorde dat er in de wagon iets gebeurde en zag vervolgens de deur die nog geen minuut geleden op slot had gezeten opengaan. Er stond een stevig gebouwde man in de opening met een versleten spijkerbroek en een zwarte trui aan.
‘Deze moet nog uitgeladen!’ Riep de man over zijn schouder.
Scarlett had de man nog niet gezien en blijkbaar ook de deur niet gehoord, of zich er niets van aangetrokken want ze slaakte een geschrokken gilletje.
Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en gebaarde dat ze snel hier moest komen. Ze wees naar rechts en ik zag wat Scarlett bedoelde, er kwam nog een immense trein aan, precies op het middelste spoor, Scarlett kon niet bij me komen en ze zou moeten wachten tot de trein voorbij was.
Comments?? 
Reacties:
mooi en spannent