Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » 30 Seconds to mars » We've found what we need. » Chapter 29

We've found what we need.

24 april 2010 - 14:41

629

0

238



Chapter 29

Zoé:
Snel sprong ik van het drumkrukje af en pakte de gitaar ik speelde een paar akkoorden en trok een vies gezicht. "Hij is ontzettend vals" ik moest lachen. Ik stemde de gitaar tot hij helemaal perfect klonk. Weer sloeg ik een paar akkoorden. "Ah veel beter". Mijn vingers gleden over de snaren. Wat voor deuntje zou ik spelen? Ik dacht na, weet je wat ik vraag het hem wel. "Wat voor deuntje? Meer
rustig of rock metal achtig? Ik keek hem aan. Zoals hij daar zat met zijn drumstokjes in zijn handen achter een enorme drumstel vond ik hem verschikkelijk stoer uit zien. Van binnen smolt ik helemaal. Hier, achter een enorme drumstel zat Shannon.. Iedereen wou wel bevriend met hem zijn als Jared niet in front of the picture stond. Maar ik heb Shannon altijd leuker gevonden dan Jared. En nu ik hem
eenmaal kende vlogen de vlinders rond in mijn buik. Ik had bijna zijn antwoord gemist "Metal rock achtig". Ik grijnsde dat was toch wel het leukste. Snel keek ik weer naar de snaren en mijn vingers. Uit mijn broekzak viste ik een plectrum en begon iets te spelen. Nee nog niet goed genoeg. Oppeens vlogen mijn vingers van akkoord naar akkoord en het klonk geweldig. Teminste het zou fantastisch
klinken als Shannon het ook geweldig vond..

Jared:
Bij haar voelde ik me zo onzeker, ik wou zo graag dat ze het naar haar zin had. Het was dom om te vragen of ze weg wou, net alsof ik wóu dat ze wegging en dat wou ik niet. Ik ging naast haar zitten, waar was mijn zelfverzekerde en koele houding nou gebleven? Sarah dronk haar Fanta langzaam leeg, ze was zo lief. Ik bleef naar haar kijken, wat was er met me aan de hand, ik had besloten om geen vriendin meer te hebben een tijdje. Sarah keek naar me, ik kek snel naar mijn knieeën, ik wou niet dat ze merkte dat ik zoveel voor haar voelde. Ik keek weer naar haar, ze zat ook naar mij te kijken. "Waarom heb je Zoé eigenlijk niet meegenomen, Shannon houdt zich groter dan dat hij is.." Sarah keek verbaast, "weetje het dan nog niet? Ik heb Zoé wel meegenomen maar ik had dat tijden die Meet&Great niet duidelijk kunnen maken met Roel..." Ik keek op, Shannon zat nu dus voor niets te miezeren, ik moest het hem vertellen... Sarah keek op, ze bloosde. "Het spijt me dat ik het niet eerder tegen je heb gezegd...
Ik keek haar in haar ogen aan, het was duidenlijk genoeg om duidenlijk te maken dat ik het niet erg vond. Het liefst bleef ik uren bij haar zitten, maar ik kon het niet. Hoe kon ik haar duidelijk maken dat ik voor altijd bij haar wou blijven, dat ik meer van haar hield dan ik ooit had kunnen dromen. Ik stond op, wat moest zij met mij aan? Ik had toch zo'n moeilijke persoonlijkheid? ik was toch moeilijk om mee samen te leven? wat had ze dan aan mij, ik was miezerig en niets. Ik pakte mijn jas en fackte een smile. "Kom we gaan naar Shannon het grote nieuws brengen, daarna kunnen we ook nog wat muziek maken, ik wil je wel basgitaar horen spelen.

Shannon:
Daar stond zij, iedere dag, iedere minuut, iedere seconde zou ik bij haar willen zijn. Ik drumde mee zoals ik nog nooit mijn best had gedaan, Het klonk geweldig. Ik moest lachen toen ik aan haar dacht, zij was de ware.
Zij was niet gelijk op Jared afgegaan, zij had voor mij ook zitten kijken. Ze was lief, stoer en grappig tegenlijk. Ik stond op en legde mijn drumstokjes neer, ik liep naar haar toe. Ik kon me niet meer tegenhouden, ik móest het haar vertellen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.