FanFic.nl

Calleigh & Ramay

19

'Hé?' ik kon het niet helpen, mijn stem klonk stómverbaasd. 'Ramay? wat..' Ik werd me bewust van mijn slaperige stem, en mijn mond die wijdopen stond. Snel klapte ik hem dicht.
'Slaap maar verder,'zei ze.
'Nee, ik.. Zet me neer!'

Ik zette haar lachend neer en steeg op. Ze gromde wat en steeg ook op. 'Waar is Legolas?' 'Weet ik veel,' zei ik. We reden door het bos. 'Waar gaan we eigenlijk heen?' vroeg ik.

'Naar.. De ring,'zei ik zonder na te denken. onmiddelijk wred ik van mijn paard gegooid.

Ik sprong van mijn paard af en begon tegen haar te schelden in het Jaswards. Een dialect die ze volgens mij niet helemaal snapte. 'Aéri te quema!* Sudè levio mé!'** gilde ik woedend en begon haar te slaan.

[grey]'Auw, Verdomme! Stomme Ork!' Ik gilde van de pijn.
'Ramay, laat me! Je bent gek geworden!'
'NEE< JIJ BENT GEK!´ riep ze boos. Nouja, boos... Razend en tierend kwam meer in de buurt.
Ik hoorde Opaal hinnike, en aan mijn kap trekken. maar Ramay hield me tegen, en begon te bonken emt haar vuisten in mijn gezicht. /grey]

Ik siste tegen Opaal: 'bemoei je er niet mee!' en tegen Calleigh: 'Als jij zo graag naar die ring wilt, best! Maar denk niet dat je mij dan nog zal zien!' Ik liep naar Esmeral, klopte haar geruststellend op haar hals en steeg op. Ik trok de kap van mijn mantel over mijn hoofd en reed woedend weg. 'RAMAY! WACHT!' klonk Legolas opeens achter me.
*Je bent gek!
** Ga maar zonder mij!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.