Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » "A story about Love, Life and Family." » Prologue.

"A story about Love, Life and Family."

24 april 2010 - 18:51

312

0

160



Prologue.

Now you don't wanna let go, And i don't wanna let you know, There might be something real between us two, who knew? And we don't wanna fall but, We're tripping in our hearts and it's reckless and clumsy, And i know you can't love me here... - Justin Bieber, Stuck in The Moment.

Hij glimlachte naar me, ik smolt. Snel keek ik de anderekant op, we waren, Stacey, Joanna, Sophie en ik, gek aan het doen in de albert Heijn. We stonden bij de zuivel afdeling, zuivel te "verkopen", dat deden we altijd, totdat we weggestuurd werden. Ik deed vandaag niet erg mee, mijn vader lag namelijk in het ziekenhuis en ik kon hem niet uit mijn hoofd halen. Ik had een map vast, met tekeningen, die hadden we gemaakt, met we bedoel ik, Stacey, Joanna, Sophie en ik. Ik stond een beetje te kijken naar de rest, toen ik er geen zin meer in had, om daar alleen te staan, besloot ik naar de tijdschriften te gaan. Toen ik daar naar toe liep was ik erg met mezelf bezig, dus liep ik tegen een jongen aan, alle tekeningen vielen op de grond, ik zuchtte en wilde ze gaan oprapen. Ik had nog niet naar de jongen gekeken, maar toen hij bukte om me te helpen, keek ik recht in zijn perfecte ogen, ik was versteend. Toen we alle blaadjes hadden opgepakt, stond ik op en mompelde: 'Dank je wel,' Ik wilde door lopen, maar hij ging voor me staan. 'Geen dank, hoor,' Ergens achter me hoorde ik jongens roepen en lachen, ik had het gevoel dat ik belachelijk gemaakt werd, dus schonk ik de jongen een glimlach, en liet ik hem alleen, ik draaide me alleen nog even om, hij glimlachte naar me, ik smolt. Snel keek ik de anderekant op. 'Anna!' hoorde ik Joanna roepen, ze kwam naar me toe rennen. 'We zochten je, schat!' riep ze overdreven hard. Ik zuchtte, die jongen hield me tegen en ik wees achter me. 'Wie, ik?' hoorde ik opeens heel dichtbij. Ik draaide me om, en ik keek weer echt in zijn ogen, jeetje waarom moet ik steeds in zijn ogen kijken? 'Ja, jij,' antwoordde ik.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.