FanFic.nl

What's true love?(AFGEWERKT!!!)

Brief..

Die week lande een uitgeputte uil naast me toen ik mat Mayjin rond het meer liep. Het beest kwam helemaal uit Amerika! Ik nam hem snel op en bracht hem naar de uilenvleugel, zodat hij kon uitrusten en nam de brief mee die hij me gebracht had.



Hey Joan!!

We missen je!Nu we je gezien hebben is het alsof je pas weg bent! Het is best jammer!Hoe is het met je? En met Zwerkbal? En hoe is het met je vrienden? Uhm…Harry! We zijn zoo jaloers je bent vrienden met Harry fucking Potter!and dan uh Ron, Hermelien? Ginny(die is zooo schattig!) en uh Leo oh en de tweeling Fred en George?!Ook best knapperds (haha)
Fred lijkt wel een heel goeede vriend, nee? En hoe is het met Draco? Alles goed?
Hoop je snel te horen dit keer!

XXXXJanice


Ik glimlachte terwijl ik de brief las, tot ik aan de laatste zin kwam. Een week later stuurde ik dezelfde uil terug met een brief. De uil was heel goed hersteld, ze hadden geweten welke uil te gebruiken.
Hey Janice!!
Ik mis jullie ook ontzettend! Maar heb hier inderdaad toffe vrienden. Zwerkbal gaat goed, mijn vrienden zijn ook allemaal ok. Fred is inderdaad een onbeschrijfelijk iemand voor me. Zeker nu. JE vroeg naar Drco, wel hij is zo’n beetje de redden dat ik nog niet geschreven heb. We zijn niet meer samen, hij heeft het bijna een maand terug gedaan gemaakt.Ik voel me eigenlijk best slecht nu. Maar ik heb Fred. Hij is een fantastische vriend voor me nu…Hoe is het eigenlijk met jullie? Groetjes daar!
XXXJoan


Maandag vroeg Sneep me om even achter te blijven. Ik had echt geen zin in zijn idiote spelletjes nu, maar bleef tegen mijn zin toch achter. Hij vroeg me meer naar zijn kantoor en liet me zitten. Ik schrok van de zachtheid in zijn anders kille stem.Hij was…vriendelijk. “Ik zou graag weten wat era an de hand is.”�
“hoezo?”�
“Wel een paar weken kwam je mijn klaslokaal binnengestormt. Me verwijtend dat ik fout zat.”�
“Ja, Draco heft…”�
“Dat bewijst toch mijn ongelijk niet?”�

********
Draco die lacht, een kus, Hij vertelt me dat we niet samen meer zijn, tranen, Fred en Georges armen rond me.
********

“Je verzet je niet, Joan!”�
“kan ik niet.”�
“Zie je nu wel! Ze hebben je zwak gemaakt! Je bent sterk, speciaal. Ik blijf het herhalen..”�
“Inderdaad! Maar je bent wel de enige? Er is verdorie niks speciaals aan me!”� riep ik en ik was uit mijn stoel opgesprongen.
“Joan, mag ik je eraan herinneren dat je tegen een leraar schreeuwt?”�
“Kan me niet schelen!”� schreeuwde ik, maar ging weer zitten. “ik mis hem”� zei ik nu veel zachter. “Weet ik wel”� zei hij “Maar hij ziet er ook niet zo goed uit, denk je dat het zijn keuze is?”�
“Sorry, professor, maar daar denk ik liever niet aan.”�
“kan ik begrijpen. Ik zou graag hebben dat je voorzichtig bent, Joan. En over dat andere, veel mensen kijken ook niet echt naar je, Joan. Ik wéét dat je speciaal bent, je lijkt best veel op me.”�
“Niet slecht bedoeld, meneer, maar dat denk ik nu niet.”� Hij glimlachtte even en dat verbaasde me nog steeds, hoewel ik dat nu al een aantal keer gezien had.”�denk er maar eens over na”� zei hij en liet me dan uit het kantoor.

Reacties: