FanFic.nl

Thor

Hoofdstuk 3

In de gehele wereld, en zeker in het ver ontwikkelde Europa, hadden al vele ontwikkelingen plaatsgevonden. Steeds meer overheden en gemeenten bedachten manieren om eventuele armen te helpen, en er werd een uitgebreid zorgstelsel bedacht. Op bepaalde momenten leek het alsof er nauwelijks nog een andere manier van leven te vinden was, maar die mensen keken klaarblijkelijk niet veel verder dan hun eigen grenzen. Hier, in een gebergte in Noorwegen, was echter nog niks te zien van deze golf van verandering. Hier geloofden ze nog dat je was wie je was, en dat je bleef wat je was. Iemand die arm was, kon absoluut niet ontzettend rijk worden en aanzien verwerven. Daarin tegen bleek uit het verhaal van Thor, dat je ontzettend makkelijk in positie kon dalen op de sociale ladder. Hij was nog maar enkele jaren oud, had nog niet eens een kwart van zijn leven erop zitten, en werd nu al op een andere manier bekeken door zijn omgeving dan bij zijn geboorte. Toch merkte hij hier weinig van, dit besef zou veel later komen, als het al veel te lang te laat was.

In het desbetreffende dorp was er maar één basisschool te vinden, maar van ieder leerjaar maar twee klassen te vinden waren. Deze kinderen kwamen lang niet allemaal uit het dorp, er waren ook leerlingen die iedere dag de lange reis vanaf het platteland maakten. Ze hadden geen keus, ondanks de sociale achterstand van het dorp, moest het zich wel onderwerpen aan het overkoepelende gezag. Dit betekende dat de leerplicht ook hier ingevoerd was en dit was nu eenmaal de dichtstbijzijnde school.
Niet alleen de leerlingen kwamen uit de verschillende uithoeken die dit gebied kende, ook de leerkrachten werden van andere plekken gehaald. Één van deze mensen was Hanna Frigge, die alle jaren van de dertig die ze nu werkte, op deze school had doorgebracht. Ze was letterlijk goed geworden door de ervaring. Deze vrouw, die de vijftig al gepasseerd was, was degene die Thor in zijn eerste jaar les zou gaan geven. Iets wat zeker niet makkelijk ging worden, maar daar had ze nu nog geen idee van. Het enige wat ze wist, was dat het nieuwe schooljaar vandaag weer begon en dat ze dit jaar weer voor de eerstejaarsleerlingen mocht zorgen, iets waar ze absoluut niet tegenop zag.

Hoewel het de hele zomer ronduit koud was geweest, lukte het de zon op de eerste schooldag eindelijk om door het dikke wolkendek heen te breken. Het was weliswaar een trieste zon, die wazig bleef hangen achter de lichtgrijze wolkenflarden, maar de dorpelingen koesterden hem. Een overduidelijk bewijs dat men, als iets lang weg is geweest, zelfs tevreden kan zijn met een zielig aftreksel hiervan.
De meeste ouders zagen deze zon als een goed voorteken. De meesten waren ontzettend bijgelovig, al spraken ze dit meestal niet uit, en hechten dan ook veel vertrouwen aan zogenaamde voortekens. De sceptische kijk van de westerse wetenschap had hier kennelijk nog niet zijn intrede gedaan.
Hanna dacht hier precies op dezelfde manier over. Fluitend was ze de die ochtend naar school gegaan, en had een goed gevoel over het komende schooljaar. Ze was gek op nieuwe uitdagingen, en hoopte dat er ook dit jaar een moeilijke leerling tussen zou zitten, waar ze haar lichtelijk therapeutische middelen op los kon laten.
Natuurlijk kwam een lerares veel eerder aan op school dan de leerlingen. Het plein was nog leeg geweest toen ze de deur van haar lokaal opende. Een kwartier later keek ze met een kop koffie vanachter een gordijn naar de aankomende ouders en kinderen, die extra vroeg waren. De meeste mensen van die leeftijd lieten zo’n ontzettend goed kans om te roddelen niet schieten. Sven en Hilde daarin tegen waren niet aanwezig. Er werd veel gespeculeerd over de reden hiervan, de uitkomst hiervan was eenduidig. Het collectieve idee was dat ze zich simpelweg verheven voelden boven de typisch dorpse dingen als je eigen kinderen naar school brengen.
Hanna had hier een iets ander idee over. Ze kende dit soort ouders, en had ook de zenuwachtige Thor, die door Freya naar school werd gebracht, van een afstandje kunnen bestuderen.

Thor stond te draaien en kon duidelijk nauwelijks stil staan. Hij trok om de zoveel uit geïrriteerd aan de nieuwe kleding, die hij absoluut niet lekker vond zitten. Jaloers keek hij naar een jongen die een paar weken verderop stond. Hí­j mocht wel rondrennen en had hele gewone en alledaagse kleren aan. Aan hem was niet zo ergerlijk veel aandacht besteed, zijn haar was hooguit een keertje extra gewassen en misschien waren zijn kleren nauwkeuriger van vlekken ontdaan, het was het leven waar Thor later ontzettend naar zou verlangen. Een leven zonder uiterlijk vertoon en ongeïnteresseerde ouders.
Freya probeerde wanhopig om Thor stil te laten staan. Ondanks de ideeën die ze zelf over de opvoeding van een kind had, moest ze wel de reputatie van de Gudbrandsen hoog houden. Hilde vond geroddel niet erg, maar als het door haar personeel veroorzaakt werd, vond ze het wel hoogst vervelend. Het was dus duidelijk dat Freya dit probeerde te voorkomen.

Hanna stond lichtjes geschokt naar dit tafereel te kijken. De verwachte uitdaging zou zeker komen. Ook al wist ze nog heel erg weinig van deze jongen, ze wist wel dat deze verre van normaal was. Haar ervaring zei dat jonge kinderen niet met abnormaliteit om konden gaan, wat zeker voor problemen ging zorgen. Hoofdschuddend wende ze in haar schuilplaats haar hoofd af, niet wetend dat het nog erger zou worden dan ze dacht.

Die eerste schooldag konden vele ogen zien dat Thor duidelijk verkeerd was opgevoed. De kleine Thor was arrogant, verwaand en had geen duidelijk respect voor gezag. De andere kinderen lieten hem al meteen links liggen. Hoewel dit iets was met Hanna vaker had meegemaakt, stond ze toch met haar mond vol tanden. Ze vroeg ze zich pijnlijk onzeker af of dit kind nog wel te redden was. Ze wist dat ze wonderbaarlijk goed kon zijn in het rechtzetten van de opvoeding van een kind, maar ze betwijfelde of Hilde gevoelig zou zijn voor haar voorzichtige commentaar, ze had eerder het idee dat zij neer zou kijken op de simpele schooljuf die Hanna was.
Daarin tegen zag de ervaren lerares wel hoe veel Freya voor het kind over had. Maar hoewel Thor het grootste deel van de tijd was overgeleverd aan de goede zorgen van zijn kindermeisje, spiegelde een kind zich toch altijd aan zijn oorspronkelijke ouders af. Of dit nou een goed idee was of niet.
Hanna betwijfelde of de thuis-school-combinatie bij dit kind goed ging uitpakken.

Reacties: