FanFic.nl

Live Love Laugh

Hoofdstuk 5 Onverwachts

Edward pakt de brief uit Carlisle’s handen en maakt hem met snelle bewegingen open. Ik gluur mee over zijn schouder en onze ogen glijden over de brief.

‘Nee,’ grauwt Edward woedend nadat hij de brief gelezen heeft. Ik gris de brief uit zijn handen en lees hem nog een paar keer over. ‘Aanzoek?’ fluister ik. Carlisle knikt. ‘Waarschijnlijk of ze… nou ja, of ze bij hen wil komen.’
Edward gromt zacht. Nessie trekt haar handje los en rent naar me toe. ‘Mama, mama wat is er?’ Ik til haar op - wat me geen enkele moeite kost. ‘Niks lieverd, helemaal niks. Weet je wat leuk is?’ Vragend kijkt ze me aan en haalt vervolgens haar schouders op. ‘We gaan op vakantie naar Italië.’ Edward gromt en sist tegelijk. Ik zet Renesmee op de grond en duw haar richting Alice.
Verbaasd loopt ze naar haar tante toe die haar optilt en haar aandacht ergens anders op vestigt.
‘We moeten wel,’ fluister ik naar Edward. Hij staat trillend op zijn benen. Carlisle legt zijn hand op de schouder van zijn zoon. ‘Ze zullen haar niks doen. Hun gaven werken niet dankzij Bella.’ Hij glimlacht kort naar me waarna hij zich weer tot Edward wend. ‘We gaan naar Italië,’ beslist hij. ‘Ik beloof dat ze haar niks doen,’ fluistert hij.
Emmett en Jasper gaan beiden samen naast Edward staan en leggen een hand op zijn schouder. Renesmee heeft geen zin meer om bij Alice te blijven en sprint onze kant op. ‘Papa,’ roept ze tijdens het rennen. Met een schok komt ze tot stilstand en sprint op zijn rug. ‘Papa, gaan we op vakantie naar Italië?’ Edward kijkt even naar mij, en ik trek zo snel als ik kan mijn schild naar binnen. Het elastiek bolt zich op in mijn lijf en ik ben onbeschermd. De gedachtes vliegen door mijn hoofd. Je kan wel zeggen dat we op vakantie gaan, dan maken we er gewoon een vakantie van. En meld er ook even bij dat we op bezoek gaan bij Aro. Ze kent hem vast nog wel.
Edward knikt opmerkelijk. Dat alles gebeurde in een halve seconde. ‘Ja, lieverd. We gaan op vakantie en ook even op bezoek bij Aro.’
Haar engelengezichtje betrekt. ‘Ik vind Aro niet aardig.’
‘Aro is heus wel aardig,’ sust Edward.
‘Jongens,’ onderbreekt Carlisle onze conversatie. Zijn term “jongens”� veroorzaakt meteen een geïrriteerde blik van Alice en Rose. Carlisle doet alsof hij het niet gemerkt heeft en gaat verder.
‘Het lijkt me het verstandigste om níº spullen te pakken en dan te vertrekken.’ Emmett en Jasper knikken. Renesmee geeft een gilletje van opwinding terwijl ze nog steeds op Edwards rug zit. Ik verstrengel mijn vingers door die van Edward en schiet mijn schild weer uit mijn lichaam. Edwards gezicht betrekt. Ik grinnik zacht.
Met Renesmee op onze rug vliegen wij door het bos terug naar huis. ‘En ik wil nog steeds revanche!’ brult Emmett achter ons.
Ik vlieg door het huis heen terwijl verschillende gedachtes door mijn hoofd malen. Ik ren langs Rose -die ook spullen aan het pakken is- en pak haar arm. ‘Al kleren voor Nessie gepakt?’ vraag ik kortaf. Ze schud haar hoofd. ‘Doe ik wel,’ is het enige wat ik zeg voordat ik naar haar slaapkamer storm.
Ik trek de deur open waar mijn dochter op het bed haar complete kledingkast uitgestald heeft. Ik zucht inwendig.
‘Nessie, ga jij maar even bij papa kijken.’ Ze knikt en rent de deur uit. Vliegensvlug gris ik haar kleren bij elkaar en hang de helft terug in de kast.
De andere helft verdwijnt in haar tas. Ik rits de rits dicht en sta op. Ik kijk haar kamertje rond en pak de wolfknuffel van haar bed. Ik kijk met een verdrietig gezicht naar mijn knuffel-Jake. Zullen we nog tijd hebben om hem te vertellen waar we naar toe gaan. Zacht word er op de deur geklopt. Geschokt duik ik op uit mijn gedachtes en prop de knuffel in het zijvakje van de tas.
‘Binnen,’ mompel ik. Edward opent langzaam de deur en steekt zijn hoofd om de deur. ‘Bezoek,’ mompelt hij. Ik trek mijn wenkbrauwen op. ‘Jacob.’ Verbaasd check ik of mijn schild nog om me heen zit. Alles nog perfect. Vreemd.
Ik knik en loop langs hem heen de deur uit. In het voorbijgaan pakt hij me even vast en trekt me tegen hem aan. Ik sla kort mijn armen om hem heen maar loop dan naar beneden waar Jacobs zware voeten al onrustig door het huis heen stampen.

Woedend staan Jacob en ik tegenover elkaar. Nessie hipt van de ene op de andere voet en kijkt ongerust van de een naar de ander.
‘Nogmaals, Jacob,’ grom ik. ‘Je gaat ní­ét mee!’ Hij snuift arrogant.
‘En wie zegt dat jij dat beslist? Als ik mee wil, dan gí¡ ik mee!’
Ik sis tussen mijn tanden door. ‘Het is te gevaarlijk!’ Jake lacht sarcastisch en slaat zijn armen demonstratief over elkaar heen. ‘Ik ga mee en je hebt er niks tegen in te brengen, toch, Nessie?’ vraagt hij terwijl hij even naar beneden kijkt.
‘Laat mijn dochter hier buiten,’ snauw ik. Ik wend met tot Renesmee. ‘Ga maar even kijken of Rose nog iets met je haar kan doen.’
Ze trekt een pruillip maar sprint met tegenzin toch naar de badkamer. Ik kijk haar glimlachend na voordat ik weer terugval in mijn discussie.
Ik haal mijn schouders op. ‘Prima. Als jij het prettig vind om in een mega grote kamer te staan, waar waarschijnlijk een stuk of vijftig vampiers rondlopen heb ik er geen problemen mee.’
Ik grijns inwendig als ik zie dat hij bij het deel van “vijftig vampiers”� een beetje in elkaar krimp. Onmiddellijk als hij ziet dat ik hem in de gaten heb, recht hij zijn schouders en steekt hij weer paar koppen boven mij uit.
‘Het ik geen problemen mee,’ zegt hij vastbesloten. ‘Ik ga gezellig met de familie Cullen mee op vakantie naar Volterra.’

Met zijn drieën zitten we opgekropt op de achterbank. Renesmee kibbelt er vrolijk op los met Jacob en heeft zo te zien geen enkele last van ons ruimtegebrek. Jake daarentegen zit breed uit en merkt kennelijk niet dat andere mensen zich daar aan kunnen storen.
Ik knars met mijn tanden en hoor Edward en Alice lachen vanuit de stoelen voor ons. ‘Wacht maar af,’ sis ik. ‘Straks mag een van jullie hier!’ Ze grinniken nog wat na een houden dan hun mond.
Ik ontwijk expres Jacobs blik en kijk Nessie aan. ‘We gaan eerst even op bezoek bij Aro,’ deel ik haar mede terwijl ik probeer op mijn spanning te laten horen. Ze zucht en kijkt naar Jake. ‘Ga jij ook mee?’ vraagt ze poeslief.
De stemming keert meteen en ik zie dat Edward en Alice ons via de achteruitkijk spiegel in de gaten houden. Renesmee kijkt hem vol verwachting aan terwijl hij nerveus op zijn lip bijt. Zijn hart begint harder te kloppen en doet moeite om de dikke stralen bloed door zijn lichaam te pompen. Onbewust vormt zich een hoeveelheid gif in mijn mond en kijk ik met een hongerige blik naar Jake. Edward kucht en kijkt me veelbetekenend aan. Onmiddellijk slik ik het door en richt mijn aandacht expres op Nessie die Jake nog steeds aanstaart.
Zijn nerveuze blik verdwijnt op slag en hij kijkt haar grijnzend aan. ‘Natíºíºrlijk ga ik met jullie mee!’ roept hij. Alice rolt met haar ogen en kijkt daarna verveeld naar buiten. ‘Gewéldig,’ mompelt ze. ‘Kunnen we lekker lang in de stank zitten,’ mompelt ze.
Jacob leg zijn grote handen op de kopsteunen van de stoelen voor ons en steekt zijn hoofd daar voren. ‘Ja, Alice. Ik had er ook al zo’n zin in.’ Even is het stil maar opeens is de hele auto gevuld met een tinkelende lach, op die van Jacob na.

Zuchtend parkeer ik de auto op de parkeerplaats bij het wegrestaurant. Ik had het voor mekaar gekregen dat Edward naast Nessie ging zitten, die dan tussen hem en Jake in zat. Ik keek achterom. ‘Moet je nou écht eten Jacob?’
Hij keek me aan met een verkrampt gezicht en had zijn handen om zijn buik geslagen. ‘Ja,’ kreunt hij. ‘Het is al paar uur geleden.’ Ik rol met mijn ogen en kijk naar Renesmee die aan het zeuren is bij haar vader.
‘Papa, ik wí­l geen patat of iets dergelijks. Ik wil gewoon jagen.’ Edward schud vastberaden zijn hoofd. ‘Geen sprake van, Renesmee.’ Ze trekt een pruillip en draait zich naar mij toe.
‘Mam,’ begint ze met een klein stemmetje. Maar ook ik schud mijn hoofd. ‘Nee, lieverd. Als papa zegt van niet gaat het niet door. Mokkend slaat ze haar armen over elkaar heen en kijkt boos uit het raam. Jacob wipt van de ene op de andere bil en kijkt ongeduldig naar buiten. ‘Kom op, Nessie,’ zeurt hij. ‘Maak nog geen stennis, ik wil eten!’
Een klein lachje verschijnt om haar mond terwijl ze de deur open gooit. Ze springt de deur uit en holt naar binnen terwijl Jake achter haar aan rent terwijl hij luide oerkreten uitstoot.
Ik lach en loop gearmd met Alice en Edward naar de rest van de familie. Al lachend voegen we ons bij hun en samen lopen we richting het restaurant. Verderop zien we Jake en Nessie nog lopen. Plots staat Jacob stil, grijpt Renesmee en sprint richting ons. Geschokt blijven we stil staan en kijken met grote ogen naar de steeds groter wordende Jacob. Hij stopt vlak voor onze neus en duwt Nessie in Edward handen.
‘Jacob,’ stoot Carlisle uit. ‘Wat is er?’
‘Foute boel,’ bromt hij. ‘Hoezo?’ vraagt Carlisle geschrokken.
‘Het is vreemd dat we het vanaf hier niet kunnen ruiken maar er zitten nog andere wezens in het restaurant dan mensen en dan bedoel ik géén weerwolf.’
Hij schenkt ons een veelbetekenende blik terwijl Emmett de lucht om ons heen opsnuift. ‘Hij heeft gelijk,’ mompelt hij. ‘We zijn niet de enigen hier. Ik ken de geuren maar kan ze niet plaatsen.’
iedereen kijkt met een zenuwachtige blik naar Carlisle terwijl de vragen door mijn hoofd vliegen. Het is wel erg toevallig dat hier ook vampiers zijn. Maar waarom zouden ze hier zijn?? Misschien gestuurd of lokaas?
Ik ril en smijt automatisch mijn schild over mijn familie heen. Ik dwing mijn elastische bol om keurig een dikke laag over iedereen heen te leggen en kijk tevreden zodra ik het gelukt is. Vragend kijkt Edward me aan.
‘Schild geactiveerd,’ mompel ik binnensmonds. Hij knikt begrijpelijk en richt zich dan tot Carlisle. ‘Wat doen we? We kunnen ze zonder gevaar aan, maar we kunnen er ook voor kiezen om door te gaan en zo snel mogelijk het vliegtuig te pakken.’
Carlisle kijkt bedenkelijk en trekt een rimpel in zijn voorhoofd. Iedereen kijkt hem verwachtingsvol aan als hij zijn mond open doet.
‘Laten we kijken wat ze van ons willen. Maar,’ voegt hij toe als iedereen al in actie wilt komen. ‘Als het fout gaat wil ik even afspraken maken aangezien hij of zij connecties kan hebben.’ Iedereen knikt begrijpelijk.
‘Goed. Zodra het fout gaat nemen Rose, Esmé en Alice Nessie mee. Jullie pakken zo snel mogelijk het vliegtuig en we nemen later contact op.’ Ze knikken en Renesmee kijkt angstig naar Carlisle. ‘Bella, jij en ik blijven op de achtergrond. Probeer je schild intact te houden terwijl Jasper, Emmett, Jacob en Edward… nou ja, het werk doen.’ We weten allemaal wat dat betekend, met andere woorden, afmaken. ‘Zorg wel dat het buiten plaats vind. We zouden grote paniek aan richten.’
Iedereen knikt en we lopen langzaam richting restaurant. ‘Renesmee, loop achteraan met Alice,’ beveelt Edward. Gehoorzaam gaat ze onmiddellijk achteraan lopen.
Emmett opent behoedzaam de deur en loopt als eerste naar binnen, waarna hij bij de deur blijft staan. Iedereen stapt naar binnen en goudkleurige ogen flitsen door het grote restaurant. Opeens schieten mijn ogen naar twee in zwarte mantels gehulde personen in de hoek. Ik knik even richting de twee mensen en we lopen er langzaam naar toe.

Reacties: