FanFic.nl

De Hongerspelen: When you can't live forever...

Arenaa

Het was smorgens vroeg, en ik kauwde op een stuk boomschors. Jazz en dat meisje sliepen nog. Ik zong zachtjes voor me uit.

Ik schoot overeind. Charyl kauwde op boomschors. iel!

'Je bent..' Toeterdetoet! (Trompet!) schalde er.
'Willen alle deelnemers naar de hoorn komen? We hebben een mededeling!' riep Ceasar. Jazz schoot omhoog.
'Moeten we dat wel doen?'zei hij na het bericht. Hij en het meisje wisselde een blik.
'misschien is het een val..'
'Laten we gewoon gaan, misschien hebben ze eten,'ging Jazz tegen haar in.
'Ik ga mee!' Ik sprong al op, en liep naar buiten.

'oke'mompelde ik. ik volgde Jazz en charyl.

Ik huppelde naar het centrum, en hield ineens stil.
'Pas op,'zei ik, toen een kruitachtige geur binnendrong. 'Hier liggen bommen!'

ik stond meteen stil. verderop zag ik eten liggen. 'daar komen we nooit voorbij fluisterde ik. ik voelde gewoon die camera he. pissig werd ik erom.

'Jawel hoor,'zei ik vrolijk. 'Kijk maar!' Ik wees op de bomen. Ik trok mijn dolk uit mijn schede, en klom in de boom. De overhangende tak hing over de bommen heen. Ik maakte een suk rotan vast aan de dolk, en gooide hem richting de manden.

Charyl trok ana dat touw ding en een mand schoot los uit de berg van manden

'Kijk eens,'zei i kvrolijk. 'Eten!' Ik gooide een stuk paars fruit naar Jazz en dat andere geval toe. Jazz ving hem handig, bekeek hem van alle kanten, knikte toen, en nam er een hap uit. Zijn oge nwerden groot ,en spuugde het meteen weer uit.
'Star, Charyl, niet eten!'schreeuwde hij. 'Dit zijn van die bessen, die Katniss en Peeta ook gebruikt hebben!' Ik keek hem niet begrijpend aan, maar toen Jazz me uit de boom trok, de mand afpakte, hem op de bommen gooide snapte ik het. Die dingen waren giftig. Hij trok Het Geval en mij weg, en toen was er een ontploffing.

Ik voelde hoe scherven mijn been raakte, ik hoorde Het Geval gillen, Jazz kreunen van de pijn, en een stel hovercrafts vliegen. En drie kannonnen af gaan. Maar we leefden nog? Huh?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.