Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Home » 35°

Home

5 juni 2010 - 16:39

467

0

243



35°

"Toe nou! Ik wil naar het strahaaand!!" Ik schudde heen en weer toen Tom door de kamer liep.
"Ik ga je echt niet brengen, hoor je me! En laat mijn been los!" De andere drie zaten in de sofa van onze hotelsuite te kijken en te lachen.
"Maar ik wil naar de zeeeee!" jengelde ik.
"En waarom moet ik daar het slachtoffer van zijn?" bromde hij. Hij probeerde me weg te duwen, maar dat had alleen maar als gevolg dat ik me nog meer vastklemde rond zijn knie.
"Omdat jij de coolste auto hebt," pruilde ik, "je kan het me toch niet aandoen dat ik als aanstormende ster in dat wrak van Bill wordt gezien!" Tom, Georg en Gustav bulderden van het lachen, Bill protesteerde verontwaardigd.
"Dat is juist, met benen als die van jou hoor je in een Cadillac te zitten." lachte Tom
"Dus je brengt me?"
"Nee." Ik trok een grimas naar hem, stond op, kegelde mijn tas met strandspullen naar zijn hoofd en plofte chagrijnig naast Georg in de sofa. Tenminste, dat probeerde ik, want nog voor mijn achterste de kussens raakte, had die laatste me al op zijn schoot getrokken.
"Niet boos zijn, lieverd," fluisterde hij in mijn oor.
"We zijn verdomme in Italië, het is buiten 27° en meneer daar wil NIET naar het strand!" Ik kruiste bokkig mijn armen.
"Weet je, er zijn veel leukere dingen om te doen."
"Ja? Zoals?" Zijn armen sloten zich rond mijn middel en hij drukte kusjes in mijn nek. Eerst zacht, daarna steeds dwingender. Ik giechelde en draaide mijn hoofd. Ik kuste hem zacht op zijn mond en zette mezelf daarna dwars op hem.
"Ja, je hebt gelijk, dit is veel leuker." Ik kuste hem nog een keer en voelde hoe zijn handen over mijn heupen en billen wreven.
"Als je dit al leuk vindt, weet ik iets dat je absoluut geweldig gaat vinden."
"Nou, waar wacht je op? Laat maar zien dan."
"Als je nou even meegaat naar mijn kamer..." Bill ontplofte en sprong recht.
"Hagen!!! Mijn ZUSJE!!" Toen draaide hij zich naar Tom.
"En als jij haar nu niet als de bliksem naar dat verdomde strand brengt, carjack ik je auto! Ik heb geen zin in nonkel-Bill toestanden!" Tom was al net zo aan het koken als mijn andere broer en liep als de bliksem naar zijn kamer om de sleutels de pakken. Ik hoorde wat gerommel.
"Dan ga ik wel met haar mee! Wie weet wat voor engerds er op haar afkomen."
"Groot gelijk, ik ook!" riep zijn andere helft. Gustav en Georg stonden ook recht. Alleen vergat hij even dat ik nog bij hem zat. Ik viel net niet, zijn sterke armen konden me nog net tegen houden.
"Bedankt, lieve schat. Geweldige truc."
"Wie zegt dat het een trucje was," knipoogde hij me toe. Gustav had het gehoord en schudde lachend zijn hoofd.
Maar ik kon toch lekker naar het strand. Hoezo verwend?


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.