FanFic.nl

A place in this world

Lektion 4

Mijn wekker gaat. Half drie. Ik heb maar een half uurtje om me klaar te maken, want om drie uur moeten we al vertrekken om op tijd in de luchthaven te zijn. Dan komen we daar ongeveer aan om 4 uur, en omdat we altijd 2 uur op voorhand daar aanwezig moeten zijn, zijn we dus optijd voor ons vliegtuig te hebben dat om 6 uur vertrekt. Het vliegtuig van 6 uur richting Hamburg! Ik kan al niet meer wachten! Ik stap uit mijn bed, nog heel slapering eigenlijk. Normaal zou ik liever blijven liggen, maar het idee dat ik naar de luchthaven moet om naar Hamburg te gaan, jaagt me al snel het bed uit. Mijn dagelijks ritueel in de badkamer doe ik ook vandaag weer. Ik kijk in de spiegel. Tanden, check. Make-up, check. Haar, check. Met een tevreden gevoel loop ik de badkamer uit en doe mijn kleren die ik gisteren klaar had gelegd, aan. Mijn handtas die als handbagage dient hang ik op mijn arm en mijn gsm neem ik van mijn nachtkastje. Mijn koffer staat al onder, denk ik bij mezelf en kijk nog eens, zoekend of ik niets vergeten ben, rond in mijn kamer vooraleer ik de deur achter me dichttrek. Zo, hier kom ik de komende 5 dagen niet meer, zeg ik stil tegen mezelf. Onder zitten Sterre en mijn vader al in de zetel.
'Ohh, waren jullie op mij aan het wachten?' vraag ik verbaasd.
'nee hoor, op de kabouters in de tuin' zegt Sterre doordserieus.
Ik kijk hem even verbaasd aan daar wat hij juist gezegt heeft, maar 2 seconden later schieten we allemaal in de lach.
'Sorry, ik ben toch nog op tijd?' zeg ik lachend.
'Natuurlijk, hoelaat is het?' Sterre kijkt op zijn horloge. 'Vijf voor drie, nu moeten we stillaan gaan vertrekken.'
Ik geef mijn vader een knuffel en een kus op zijn wang. 'Kingston slaapt nog zeker? Doe hem de groeten als hij wakker is.'
Mijn vader loopt mee naar de voordeur en onze koffers staan al in de koffer. ik geef hem opnieuw een knuffel en een kus. 'Amuseer je Lente' zegt hij op een beetje bezorgde toon.
'Natuurlijk papa, en ik ben maar een weekje weg dus maak je geen zorgen.' Sterre geeft mijn vader een hand en we stappen in de auto. Sterre start de motor en even voelt het alsof we een lange wereldreis gaan maken en ik mijn vader 6 maanden moet missen. Ik doe mijn autoraam omlaag en steek mijn hand uit om te zwaaien. ik zie mijn vader terugzwaaien. 'Daaaag pappie, tot binnen een week!' roep ik nog als we naar rechts de oprit afrijden.

-op de luchthaven-
Wat een drukte, precies of we op de luchthaven van Londen zijn terechtgekomen. Ik en Sterre zijn niet de enige die naar het buitenland gaan. Ik zie mensen met kleine kinderen, de ouders houden hun kinderen bij de hand om ze niet kwijt te raken in deze drukte. Sommige hebben hun kind in hun armen en nog anderen zitten op de valiesen. Sterre kijkt op het bord met alle vluchten op. Hij pakt mijn hand en gaat naar een incheckbalie. Wat een lange rij!
Een half uur later zijn we aan de beurt. Een paar minuten later lopen we al naar de gate. Gate nummer 13. We gaan in de wachtruimte van de gate zitten, eigenlijk nog zeker een uur te vroeg. Maar dat kan ons niets schelen. Sterre nesteld zich op zijn gemakkelijkst in die ongemakkelijke stoelen en doet zijn ogen dicht. Ik kijk ondertussen nog even rond naar de voorbijlopende mensen, die allemaal hun eigen doen en laten hebben. Ik vind het sjiek om te zien. Ik heb het altijd al interessant gevonden om te zien hoe anderen mensen iets doen, soms op dezelfde manier als ik het doe, soms op een manier waarvan ik denk: waar halen ze het toch? Er loopt een Chinese vrouw voorbij. Ze heeft een beigekleurig hoedje op en zwarte korte haren, een dikke winterjas waarin ze bijna helemaal verstopt zit en een jeans met sportschoenen onder. Haar handbagage hangt over haar schouder en in haar handen heeft ze vanalle papieren vast, alsook haar gsm en portefuille. Ik zie dat ze haastig is, en dan ineens, botst ze tegen een paal aan die daar staat. Ik schiet in de lach, maar eigenlijk was dat niet de bedoeling. Ocharme de vrouw. Ik schiet haar ten hulp, al haar papieren liggen op de grond verspreid, ongeveer tot 1 meter rond haar. Ik help haar de papieren terug op te rapen en geef ze aan haar. Ze bedank me vriendelijk met thank you met een chinees accent. Ik ga terug langs Sterre zitten. Als we aan boord kunnen gaan, maak ik hem wakker en schuiven we aan. We zitten in rij 14, stoel A en B.

Reacties: