Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » .: Finding Identity :. [TK] » 30. My scars

.: Finding Identity :. [TK]

1 juni 2010 - 22:11

377

0

190



30. My scars

[i]Bill kijkt verbaasd van Tom naar mij. 'Noa, ga je niet mee?' 'Nee.' roep ik schor en voel hoe de tranen zich ophopen. 'Ga maar!' Wanneer Bill net als Tom uit het zicht verdwijnt, laat ik me verscheurd tegen de muur op de grond zakken. Met mijn gezicht verscholen tussen m'n armen huil ik alles eruit, tot de laatste traan.[/i]

Wat heb ik gedaan..
Nog nasnikkend veeg ik mijn betraande gezicht droog met mijn mouw, terwijl ik een bonkende pijn in mijn hoofd voel opkomen. Hoofdpijn. Ik laat een diepe zucht en wrijf over de sneeën in mijn handpalm. Dat worden twee akelige littekens, denk ik dan en kijk naar het einde van de gang, naar de deur waar Tom zich doorheen liet verdwijnen. Het lijkt alsof hij al uren uit mijn zicht is, maar in werkelijkheid zit ik hier nog maar een kwartier op een steenkoude vloer. Pas nu voel ik de vreselijk pijnlijke leegte in mijn hart, wat ik al die tijd niet heb kunnen voelen. En dat alles door die klote geheugenverlies.
Ik snuif eventjes hard wanneer de tranen weer dreigen te komen. Nee, denk ik kwaad en knipper de tranen weg. Ik móet zo snel mogelijk van mijn geheugenverlies af. Anders ben ik Tom voor eeuwig kwijt, als dat nog niet is gebeurd..
Ondanks ik ontzettend vermoeid ben en stevige hoofdpijn begin te krijgen, sta ik op. Het wordt even kort zwart voor mijn ogen en ik leun tegen de muur aan, terwijl ik door alleen het opstaan op adem moet komen.
'Noa?'
De deur van de backstagekamer gaat open en Cheryls hoofd steekt uit door de opening. Al gauw ziet ze me staan en loopt naar me toe.
'Noa, waar was je? Wat ben je aan het doen? En.. wat deed ik in die kamer?'
Ik zucht. Kennelijk weet ze niet meer wat er is gebeurd, aangezien haar blik een heleboel dingen aan me probeert te vragen.
'Weet je het echt niet meer?' vraag ik en haal even diep adem. Langzaam ga ik rechtop staan. Cheryl schudt verbaasd haar hoofd.
'Nou, volgens mij viel ik flauw tijdens de Meet and Greet. En daarna droomde ik dat we weer naar de jongens mochten en was er iets raars met jou aan de hand.'
'God..' zeg ik zachtjes, maar blijkbaar niet zacht genoeg. Cheryl draait me met haar hand naar haar toe en kijkt me aan.
'Noa, wat is er aan de hand?'
Als het een paar seconde stil blijft, kijk ik achter haar langs door de gang om zeker te weten dat wij de enigste twee zijn. Ik trek haar aan haar arm mee terug de kamer in.
'Ik ga het hele verhaal aan je uitleggen.'


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.