1. Mika, The boy who loved too much {songfic} [af]

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Overige » 1. Mika, The boy who loved too much {songfic} [af] » P.S. I Still Love You

1. Mika, The boy who loved too much {songfic} [af]

Geschreven door:

V0nneke

Onderdeel van:

1. Mika, The boy who loved too much {songfic} [af]

Laatst bijgewerkt:

6 sep 2010 - 13:48

Aantal woorden:

621

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

342

P.S. I Still Love You

Maliq ft. Vibekingz: ____http://www.youtube.com/watch?v=HVT6O8LK5Ac&feature=PlayList&p=D30C63D267DCA88E&playnext_from=PL&playnext=1&index=12

Mika's P.O.V.

Weken gingen voorbij. Ze kwam iedere dag langs en ik had het gevoel dat Tom iets begon te vermoeden. Het maakte me niets meer uit. Iedereen mocht weten dat ik van haar hield. Maar toen kwam ze opeens niet meer langs.

Ik zat op de bank met de telefoon in mijn hand. Ik maakte me zorgen om haar. Wie weet was er wel iets met haar gebeurd!
Ik maakte een besluit en draaide haar nummer. Ik hoefde nog maar één cijfer toen plots de deurbel ging. Ik vloekte luid, gooide de telefoon op de bank neer en opende ik de deur. Ik had niet verwacht dat het Georgia zou zijn
'Mika...Ik...'
Oh nee, zo begon zíj ook toen ze wegging!
'Wat is er Georgia?' Vroeg ik bezorgd.
'Mika, ik heb een brief van John gekregen.'
'Echt? Wat stond erin?'

Georgia's P.O.V.

Ik werd vanmorgen wakker door Tom die me een brief in mijn handen duwde.
'Hij is van pap!' Zei hij opgewonden.
Hij was al geopend.
'Ik heb hem vast voor je opengemaakt, maar ik heb hem niet gelezen,' verzekerde hij me.
Ik was net zo nieuwsgierig als hem, maar ik hield me in.
'Ik kleed me eerst even om, als je het niet erg vind,' zei ik.
'Oké,' zei Tom en hij liep weg.
Ik was alleen net zo nieuwsgierig als Tom en dus haalde ik meteen toen Tom weg was de brief uit de envelop.

Lieve Georgia,

Het was niet mijn bedoeling geweest om je te verlaten. Ik wilde het eigenlijk niet. Toch wilde ik tegelijkertijd andere mensen helpen. Ze hadden me nodig. Ik weet dat ik al heel lang niets meer van me heb laten horen. Toch moet je weten dat ik je nooit vergeten ben. Je bent nog altijd in mijn gedachten. Je bent alles voor me.

Ik moet nog een ding weten. Eerlijk.
Mis je me als ik dood ben?

John

P.S. Ik hou nog steeds van je.

Mijn vinger ging over de waterdruppel die het woord 'dood' en 'ding' vervaagd hadden. Toen liet ik ook een traan vallen. Nu wist ik al helemaal niet meer wat ik moest doen.

Ik deed mijn kleren aan besloot naar Mika te gaan. Ik moest hem vertellen dat dit niet meer verder kon. John leefde nog, en als hij terug zou komen dan zou hij mij echt nodig hebben. Ik kon gewoon niet verder gaan met Mika. En dat moest ik hem vertellen. Vastberaden deed ik de deur open.
'Wat stond er in de brief?' Hoorde ik Tom roepen.
Ik negeerde hem. Ik zou het hem later nog wel vertellen.

Ik drukte op de deurbel en na een tijdje deed Mika met een chagrijnig gezicht open.
'Mika...Ik...' zei ik stotterend, maar meer wist ik niet uit te brengen. Al mijn vastberadenheid van net was verdwenen.
Mika's gezicht veranderde. Hij keek opeens heel bezorgd.
'Wat is er Georgia?' Vroeg hij.
Ik ademde diep in.
'Mika, ik heb een brief gekregen. Van John.'
'Echt? Wat stond erin?' Vroeg Mika. Hij had duidelijk geen idee wat er aan de hand was. Hij leefde nog!
'Mika, John leeft nog. En hij is me nog niet vergeten. Hij houdt van me. Ik kan zo niet verder. Ik zal altijd met een schuldgevoel van je blijven houden. Ik zal nooit met heel mijn hart om je geven. Een deel blijft altijd bij John. Dat wil ik je niet aandoen. Mika, ik verlaat je.'
Toen draaide ik me om en liep weg.

Girl I wrote this letter to let you know forever
I keep you in my heart when I'm leaving you
Girl I wrote this letter and it ain't getting better
That is why I can't be with you
Ps: I still love you
My only question: do you miss me when I am gone?
Tell me girl, Tell me

I was the one that you could always count on, lean on

But those days are gone
All we have are memories of better days