FanFic.nl

The Human Equation

DAG 11: LIEFDE

Ik: Vrijdag avond, Was zij der. zomaar uit het niets.
Als een bliksem flits stond ik aan de grond genageld.
ik kon niet meer bewegen, en niet meer praten...

Liefde:
Van alle mannen op aarde, ben jij het die haar hard in vuur en vlam zet.
Ze wacht todat je haar te dansen vraagt.
Hup, ga er voor, Grijp je kans

Passie:
Doe het goed, doe het goed, je hebt niet de hele nacht.
Doe het Nu , Doe het nu, ik denk dat je weet hoe.
Trots: Focus je en laat het feest begginnen

Ik:
Daar stond ik dus, nerveus en verlegen.
Het angst sweet brak mij uit...
Ik greep al mijn moed bij elkaar en liep naar haar toe.
Denkend, wat ik moest doen en zeggen

Liefde:
haar hart zingt, toen ze zag dat je dichterbij kwam.
De muziek ebte weg, de menigte verdween.
Ze trilt stil op haar benen als toen jij dichterbij kwam.
en ze vraagt zich af waarom. oh waarom..

Geweten:
Herinner je vader, je bent net als hem!
Nix meer dan Woede En Geweld inzich.
Herrinner je moeder, zo alleen en zielig,
Dat word haar toekomst als je haar zo behandeld.

Angst:
Je bent bang dat ze je niet leuk vind.
All je hoop zakte weg.
Niemand houd van je, en niemand zal dat ook ooit doen.
Waarom zou je het toch proberen.... Ach waarom niet

Marcela:
Er was geen reden om te praten,
We begonnen gewoon te lopen,
Ik: Hand in hand, namen we de dansvloer,
Marcela: en we danste en we danste en we danste,
ik: Ik kon Bewegen, Ik kon praten, als nooit tervoren.

Reacties: