Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » het pad » hoofdstuk 10

het pad

17 juni 2010 - 22:09

373

0

189



hoofdstuk 10

Ik zat vast.
Vast als een rat in de val.
Ik hoorde en zag de yeti al aankomen rennen.
De sneeuwstorm werd harder en de sneeuw werd dikker waardoor ik bijna niets meer kon zien.
Het leek alsof de sneeuw me probeerde te beschermen.
Ik weet dat het gek klink maar het leek echt zo.
De sneeuw cirkelde om me heen als een draaikolk in het water.
De yeti was nu heel dicht bij, nog maar 3 meter en hij kon me grijpen met zijn handen.
“blijf van hun af!”¯klonk een stem die ik goed kende maar nu zo vreemd leek.
Het was de stem van mijn vader.
Net zoals normaal alleen galmde het nu alsof het uit de hemel kwam, alsof hij hier was om ons te beschermen.
Ik keek om me heen of ik hem zag maar ik zag hem niet.
Ik keek voor me, en daar zag ik het in de sneeuw.
De sneeuw had de vorm van een mens, een man, mijn vader zijn ogen gaven wit licht, zijn lichaam wit door de sneeuw.
Ik wist niet of hij dood was of leefde, maar hij was daar.
De yeti liet peter los en rende weg.
Hij was geschrokken daar de verschijning door het wezen wat hij net had gevangen. Voor hem was het waarschijnlijk angstaanjagend voor mij was het gelukkigste moment wat ik ooi heb gekend.
“vader! U leeft!”¯
“nee, mijn kind, ik leef niet ik ben dood maar kan verschijnen voor jullie, mijn bloedverwanten, mijn familie, als geest. De yeti zag me als het monster wat hij en vele andere wezen vrezen: een basilisk.
Ik huilde, van opluchting, verdriet en blijdschap.
“vader?”¯vroeg peter “de beer, waar is hij heen?”¯
“zoon, als ik dat zeg dood je iets wat zijn instinct volgde, deze beer had jongen en zag ons en onze wapens als bedreiging. Daarom viel het ons aan daarom was het boos en bang om haar jongen te verliezen.
“maar,”¯
“nee, geen ge maar ga terug naar huis en zorg voor onze mensen e onze dieren. Laat je niet lijden door wraak dan word je gek en zal je duister worden. De wereld zal vergaan. De goden zullen zich tegen je keren. En ik zou dat nooit willen, jouw zus ook niet net las jij zelf”¯
“laat je niet lijden door wraak!”¯
En toen verdween hij, terug naar boven terug naar de rest.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.