Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » No one knows where shooting stars will land; Ft JustinBieber » Nice to meet you. I think.

No one knows where shooting stars will land; Ft JustinBieber

19 juni 2010 - 21:06

464

0

159



Nice to meet you. I think.

Life's a real, big kutzoooooooi x)

Kerli's Pov:
We stopten voor een groot huis. Het was omringd door een tuin, en, nadat we de bagage die we zelf nog bijhadden hadden uitgeladen, liep ik meteen de tuin in.
De tuin was vanachter heel groot, en helemaal vanachter, ver de tuin in, dus, lag er ook nog een stuk beton.
Zou ik daarop kunnen skateboarden?
'Wel meisje,'zei mam, die plots achter me stond. 'Wat vind je ervan? Op het beton kan je skateboarden.'
Ik knikte en haalde mijn schouders op.
'Oh komaan,'zeurde mam, 'wat vind je ervan? Het is veel groter dan ons vorige huis. En hier heb je een eigen plaats om te skateboarden. En je hebt een grotere slaapkamer, een tweepersoonsbed, een nieuwe laptop, een eigen badkamer, een inloopkast,...'
Mam bleef maar dingen opsommen, maar ik luisterde niet meer. Ik had het gevoel dat ze me met spullen probeerde om te kopen om het hier leuk te vinden.
'Hé,'onderbrak ik mam's tirade. 'Waar ligt mijn skateboard?'
Ze glimlachte. 'Al op je kamer.'
'En waar is die?'
'Eerste verdieping, rechts.'
Ik knikte en liep het huis binnen, de trap op.
Voor de rechtse deur op de eerste verdieping bleef ik staan.
Ik deed voorzichtig de deur open, en schrok een beetje van de grootte van mijn kamer. Ze was écht veel te groot.
Ik zag mijn nieuwe laptop, ik zag het tweepersoonsbed, ik zag een opening in de muur, waarachter mijn inloopkast lag, maar mijn oog viel meteen op iets veel belangrijkers.
Op mijn bed lag mijn oude vertrouwde skateboard.

Justin Bieber's pov:
Verveeld staarde ik uit mijn raam.
Mijn oog viel op een meid, die op de beton naast ons aan het skateboarden was. Oh ja, de nieuwe buren.
Mam wou straks bij ze op bezoek gaan. Maar ik wilde niet. Ik was amper twee minuten thuis, en ik moest alweer weg.
De hele tijd werd ik van hier naar daar gesleurd. Net als een koffer. Alleen laat je die niet optreden...
Oh ja, ik had een mooi leven, ik hield van performen, maar trop is te veel en te veel is trop hé. Hahaa' x)
Soms had ik er veel voor over om een paar dagen normaal te zijn. En vandaag was zo'n dag.
En dan was ik dus niet goed gezind.
Ik zag het meteen, toen de buurvrouw-en man buitenkwamen, en het meisje riepen. Dit was zo'n meid die alles had. Gelukkig getrouwde ouders, een normaal leventje, echte vrienden,...
Er zijn natuurlijk veel mensen die met me zouden willen wisselen, dat wist ik ook wel, maar zoals ik al zei, vandaag was het een ik-ben-met-het-verkeerde-been-uit-bed-gestapt-dag.
Ik draaide me om en keek naar de gouden plaat van meest gedownloade liedje, die aan mijn muur hing.
'Justin! Kom! We gaan de buren verwelkomen!'riep mam van beneden.
'Ik ga niet me-hee!'
'Daar hébben we het al over gehad, Justin!'
Ik zuchtte. Daar hadden we het inderdaad al over gehad. En als mam echt iets wou...
Dus sprong ik de trap maar af.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.