FanFic.nl

Lost before the Dawn [6-Shot]

All the Memories

“Natuurlijk!”� antwoord ik op zijn vraag. “Bleek het nog dat je fan van me was ook.”� Gniffelde Bill. Bill. Die naam haalde telkens weer de inwendige littekens open. “Hoever ben je eigenlijk?”� vroeg Bill plotseling, ik weet precies wat hij bedoelt. Weer zoiets, we voelen alles aan elkaar aan. Ik antwoord niet op zijn vraag. “Jaim! Dat meen je niet. Ik dacht dat jy zo tegen abortus was.”� Tierde Bill. Het maakt hem blijkbaar niets uit dat het midden in de nacht is. “Ben ik ook! Maar jy laat me in de steek, en ik wil geen tienermoeder worden. En dan ook nog eens zonder vader opvoeden zeker, mooi niet.”� Antwoord ik zwak, ik voel de kracht uit mijn lichaam lopen. “Ik laat je niet in de steek Jaim, ik ben hier nu toch ook. Wanneer heb je het laten weghalen?”� Één punt voor Bill, ouch, deze kwam hard aan. “Daarnet, toen je zo’n haast had om binnen te komen.”� Kaats ik terug. Ik hoorde Bill snikken. Nu heb ik hem echt geraakt, eindelijk. “Nu voel je de pijn die jy mij bezorgt hebt. Alle pijn, van al die jaren.”� Sis ik achter mijn woorden aan. “Nu pas voel ik wat ik je heb aangedaan. Wil je mij nu alsjebliefd binnen laten?”� smeekt Bill. Ik denk na. Veel kracht heb ik niet meer.



Ik zak door mijn benen heen, Bill vangt me netjes op. Hij heeft zijn haren weer omhoog staan, net zoals een leeuw. Ik vond het mooier als hij het plat had met een muts op, dat stond hem zo schattig. En dat zei ik hem ook vaak genoeg, dat ik van hem hield, en dat hij beeldschoon was. En hij bewees zijn onsterfelijke liefde voor mij. Maar ach, dat is verleden tijd.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.