FanFic.nl

Lost before the Dawn [6-Shot]

Zusamen, bis in die Unendlichkeit

Nicky POV:

[13:46, O1-O9-2OO8 de dag van de begrafenis van Jaimy, Bill en kleine Elysha.]

Ik sta vooraan samen met mijn moeder en Tom, Simone en Gordon waren eergisteren begraven. Een pad verder stonden we nu. We hebben samen met Tom besloten dat ze in een familiegraf moesten komen, alledrie. Bill, Jaimely en Elysha Kaulitz. Het was erg druk, achter de dranghekken stonden de huilende fans. De hekken waren niet nodig geweest, iedereen rouwt om het verlies van een paar geweldige persoonlijkheden. Tom loopt naar voren, in ene smoking, omdat Bill dat altijd mooi vond. "We zijn hier bijeen gekomen om afscheid te nemen van een paar mensen. Mensen die me dierbaar waren. De dood is altijd iets wat ik vroeger niet begreep, en waar je mee spot totdat het je zelf overkomt. Iedereen zegt wel eens 'Val dood.' Als je doodgewenst word doet het pijn, maar als je iemand verliest om wie je nog meer geeft als de rest van de hele wereld, dan komt het nog harder aan. Bill en ik zijn altijd gepest, en vaak doodgewenst, vooral toen we beroemd werden. En geef ze eens ongelijk. Sommige fans zijn zo geobsedeert door ons dat ze vergeten dat wij ook maar mensen zijn, ik zou daar ook niet tegen kunnen. Bill leefde voor Jaimely, hij hield onbeschrijfelijk veel van haar. Hij zou alles doen als ze maar gelukkig was. Ze was als een zusje voor me. Huilde bij mij en Bill uit als er iets gebeurd was. Ik houd nog steeds van hun allebei. Er was echter 1 geheim wat Jaimy nooit tegen mij heeft verteld. Ze was zwanger. Ze was 8 maanden zwanger toen dit gebeurde, en daarom begraven we vandaag niet alleen Bill en Jaimely, maar ook Elysha Kaulitz." sloot Tom af. Je hoorde gewoon dat de fans schrokken toen de zwangerschap bekend werd gemaakt. Ik liep naar voren, mijn speech was ongveer hetzelfde als die van Tom. "Ookal maakten we veel ruzie ik hield vreselijk veel van je zusje. Vroeger toen we vadertje en moedertje speelden wilde je je kindje altijd Elysha noemen. Je hebt altijd volgehouden dat je een meisje zou krijgen, en dat ze Elysha zou heten. En je wens is uitgekomen, Ik houd van je. Voor altijd je lieve zusje." sloot ik fluisterend af, het hele kerkhof stond vol mensen, huilend. We liepen naar het graf. Naa een paar minuten stilte lieten de mannen de 3 kisten de grond in gaan. Als familienaam kwam er te staan Kaulitz, aangezien mijn zusje en beste vriend zijn gestorven voor de liefde voor elkaar. Toen iedereen vertrokken was, bleven alleen ik en Tom nog achter, hij sloeg zijn armen om me heen. Ik huilde uit op zijn schouder. Na een tijdje liet Tom me even alleen. "Nicky." hoorde ik een zachte stem zeggen, ik keek om me heen en zag niemand. "Nicky." hoorde ik weer, ik draaide me om en zag, Jaimy, Bill en Elysha. Jaimy stond met Elysha in haar armen, en Bill stond dicht tegen ze aan, ze zagen en prachtig uit. Ik liep naar ze toe, "We gaan je missen." fluisterde Jaimy naar me. "Pas je goed op mijn broertje?" vroeg Bill lachend. Ik knikte, ze leken zo gelukkig. "Ze is prachtig." zei ik met een blik op Elysha. Jaimy en Bill glimlachten. "Doe mam de groeten van me. Wil je?" vroeg Jaimy weer. Ik knikte weer.

"Tot ooit lief zusje van me."

Reacties: