Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Morgenrood {afgelopen} » 8.Something...
Morgenrood {afgelopen}
8.Something...
Het was twee weken geleden dat Bella en Edward weg waren en de dagen verliepen net als alle andere dagen.Ik bracht steeds meer tijd door met Rosalie door te shoppen of andere dingen te doen.
Emmet die was natuurlijk nog steeds de lolbroek die die altijd al was geweest.
En Carlisle en Esmé hadden ieder hun eigen dingen.
En Jasper, die was eigenlijk nog steeds Jasper. Soms liepen we samen langs het strand van La Push. Of we gingen samen jagen, niet echt iets romantisch, maar het maakte me niks uit. Zolang we maar bij elkaar waren.
Maar er was één ding dat me echt dwarszat. Ik heb steeds het gevoel dat er iets ergs gaat gebeuren met Bella of Edward. Maar het is een gevoel, en ik vind het nog steeds raar dat ik geen visioen heb doorgekregen of iets in ieder geval. Ik zal ze maar eens een keertje gaan bellen.
Ik liep naar beneden en verstarde opeens op de trap. Ik staarde wezenloos voor me uit en zag in de verte, Bella.
Ze lag opgekruld op een bank midden in de kamer met haar handen op een enorme bult op haar lichaam. Ze zag er zo slecht uit dat ze eruit zag alsof ze ieder moment dood kon gaan. Rosalie zat naast haar, alsof ze voor haar zorgde of zoiets.
Ik zag Edward bij haar kniën zitten, met een uitdrukkingloos gezicht.
Het beeld werd langzamerhand vager en vager. Dit was de ergste visioen die ik ooit heb gehad. Zou dit echt de toekomst zijn? Ik had nooit aan mijn visioenen getwijfeld, waarom nu dan wel? Omdat dit het vreselijkste beeld was ever?
Ik liep duizelig de trap af.
Iemand vloog naar me toe om me op te vangen. Ik liet me in z'n armen glijden en voelde me leeg, helemaal leeg. Het was alsof iemand langzaam het licht uit deed en toen was het zwart voor mijn ogen.
'Wat is er gebeurd?', hoorde ik een hysterische stem zeggen.
Was dat Esmé?
'Ik weet het niet, ze liep duizelig de trap af en liet zich in mijn armen vallen.'
'Jasper?', bracht ik uit. Ik was erg duizelig. Ik had me nog nooit zo duizelig gevoeld.
'Ze komt bij', hoorde ik een stem zeggen. Carlisle. Ik deed mijn ogen open en zag 10 paar ogen om me heen. 'Alice?', fluisterde Jasper. 'Ja?', wist ik uit te brengen. ik hoorde ze toen allemaal zuchten. En Jasper had weer een glimlach op zijn gezicht.
'Wat was er gebeurd?', vroeg hij herhalend op de vraag van Esmé. Ik ging rechtop zitten en begon te vertellen.
'Ik kreeg een visioen over Bella. Ze lag opgekruld midden in de kamer met Edward aan haar kniën en Rosalie die naast haar zat en voor haar zorgde of zoiets.' Rosalie siste. Maar ik ging verder met mijn verhaal. 'Ze zag er zo slecht uit dat ze elk moment dood kon gaan. Ze had haar handen op een enorme bult op haar lichaam gezet.'
Iedereen was stil door wat ik net zei. Ik zelf kon het ook niet verwerken en het deed pijn om dat beeld te zien. Pijn om Bella zo te zien lijden en pijn om Edward ook zo te zien lijden. Mijn lievelingsbroer.
Jasper tilde me op en bracht me naar boven. 'Carlisle wil met je praten', zei hij met een stem die niet boos klonk maar ook niet blij. Carlisle was vast al naar boven, want ik zag hem in ieder geval niet in de kamer. Ik knikte. Want ik wist wel waarom hij met me wilde praten. Hij dacht natuurlijk hetzelfde wat ik dacht. Wat was die grote bult? Maar we wisten allebei het antwoord. Het betekende dat Bella zwanger was, maar dat kon toch niet met vampiers? Ik zat op de leren stoel en dacht na over dingen.
Uiteindelijk had ik de conclusie gevonden: ik moest Bella of Edward zo snel mogelijk bellen. Zouden ze er al achtergekomen zijn dat Bella zwanger is?
Ik wachtte in Carlisle's grote kantoor op hem. Hij kwam binnen met een bezorgd gezicht.
Reacties:
Maar wat justAgirl zegt klopt half: Alice kan Jakie niet zien, en Renesmee half. Het is wazig beeld en ze krijgt er koppijn van. Maar idd, SNEL MEER!
Hmm.. ik snap iets niet..
hoe kan het dat Alice Jacob kan zien en Renesmee. Want die kan ze normaal niet zien
Verder is dit stukje helemaal geweldig
SNEL VERDER JIJ
Een klein half vampiertje <3