FanFic.nl

My second life as a vampire [afgewerkt]

Imprint

'Seth!!' riep Renesmee blij, en ze wierp zich op hem.
'Ho ho, rustig maar. Heb je me zo erg gemist?' hij zei het met zo'n enorme grijns op zijn gezicht. 'Geintje Nessie, ik heb jou ook gemist.' en hij pakte haar vast in een van zijn verstikkende omhelzingen, waar ik zelf ook zo goed in ben.
'Hé Seth, besta ik niet meer ofzo?' Vroeg ik grijnzend.
'He jaké!' en ook mij verstikte hij.
'Jongens, zullen we Linde gaan ophalen? Dan kan Seth meteen ook kennis maken met haar.'
'Wie is Linde?' vroeg Seth verbaasd. Meestal legden de Cullens niet echt contact met de bewoners van het stadje waar ze in woonden.
'Mijn beste vriendin.' zei Renesmee met zo'n blij gezicht dat ze nog mooier werd dan normaal. 'Ze is bijna hetzelfde als jullie, alleen zij verandert in een Poema.'
'Echt waar, een roedel van poema's?' Hij keek me vragend aan.
'Nee ze zijn allemaal anders.' antwoorde ik.
'Wat raar, ik dacht niet dat er nog zulke gedaanteverwisselaars bestonden.'
'Ik ook niet.'
'Zeg Nessie, moet jij eigelijk ook niet op school zitten?' vroeg Seth toen met een enorme grijns op zijn gezicht.
Ze bloosde, maar toen ze zag dat hij een grapje maakte ging ze er op in: 'Wie ik? Naar school? Kijk naar jezelf Seth, jij zou nu toch ook wel op school moeten zitten, of kun je ondertussen al tot tien tellen.' Ze leek op dat moment ontzettend op Emmet. Die kon ook zulke grappige opmerkingen maken.
Seth keek naar mij. 'Jake, jij zou dit toch eigelijk allemaal moeten tegen gaan. Als ingeprente..' Ik sloeg mijn hand voor zijn mond en fluisterde: 'Ze weet het nog niet.' Hij trok zijn wenkbrauwen op en zuchtte toen.
'Laten we dan die vriendin van jou eens op gaan halen. Ik ben wel benieuwd naar die roedel van haar.

Renesmee (POV)
Terwijl de jongens samen stonden te fluisteren, stond ik ongeduldig te wachten tot we eindelijk zouden gaan. Toen Seth eindelijk zei dat hij meeging, pakte ik de hand van Jake vast en begon te rennen. Seth rende naast ons. 'Zullen we een wedstrijdje doen? vroeg hij met een van de grijnzen van hem die zo bij hem hoorde. Hij leek verschrikkelijk op mijn Jacob als hij dat deed. Mijn Jacob.
Toen we uiteindelijk bij de auto waren, ik had het wedstrijdje gewonnen, stapten we snel in, terwijl de auto langzamer ging dan als we zouden rennen.

Na een korte rit in de auto, kwamen we uiteindelijk dan op het schoolplein aan. Ik moest in de auto blijven zitten, anders zou duidelijk worden dat ik gespijbeld had, Seth bleef bij me in de auto zitten. Want ook hij moest eigelijk nog naar school. Toen Linde voor in de auto stapte wende ze verlegen haar hoofd af van Seth. ''He lin!' zei ik maar om het ijs te breken.
'Hi Nessie.'
We reden weg en stopten pas in de garage bij ons huis. Toen we uitstapten besloot ik dat ik ze maar aan elkaar voor te stellen.
'Linde, dit is Seth. Seth dit is Linde.'
Linde keek op van de grond en in Seths ogen.
'Hoi Seth.' Seth wilde antwoorden maar toen hij terugkeek in haar ogen gebeurde er iets heel raars. Hij keek naar Linde alsof ze het eerste was dat hij ooit zag. En het mooiste en bijzonderste. Net alsof hij haar aanbad. Wat misschien ook zo was. Je wist het maar nooit in mijn wereld.
Toen hij even later bij was gekomen kreeg hij er net uitgeperst:
'Hoi Linde.' en hij glimlachte naar haar, nog steeds met die grote verwonderde ogen. Ik snapte er niets van.

Jacob (POV)
zo gauw als Seth in de ogen van Linde keek, werd het me duidelijk wat er gebeurde. Seth was ingeprent. Had ik ook zo volslagen idioot gekeken? Geen wonder dat Emmet mij er altijd mee pestte.

Reacties: