Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » De Hongerspelen: When you can't live forever... » Weer bij Ceasar

De Hongerspelen: When you can't live forever...

26 juli 2010 - 13:43

354

0

240



Weer bij Ceasar

Ik had mijn zonnebril nog steeds op, pas bij Ceasar mocht ik hem af doen. Mijn jurk bestond uit een diep zwarte stof, met groene accessoires, veel in de vorm van bladeren.
Zwart omdat ik niet vroijk wilde zijn. Wil was de enige die me op dit moment begreep, dacht ik zo. Zelfs Jazz snapte met niet. HIj was juist trots dat hij gewonnen had, terwijl ik me op elk moment dood wilde maken.
'Charyl, je moet.´ Ik haalde diep adem, en liep het podium weer op. Applaus. Ik schudde mijn hoofd. ´Nee,´fluisterde ik. 'Geen applaus. Wees eerder stil voor al die kinderen.'


Ik streek een pluk haar achter mijn oor. Mijn jurk was wit met glinster, ik had ene lange parelmoer ketting en bijpassende oorbellen en armbanden. Daaronder had ik witte pumps maar die zag je niet door mijn lange rok. mijn make-up bestond uit, Witte oogschaduw, wat lipgloss. en mijn wimpers waren onmogelijk lang gemaakt. voor de rest hadden ze over mijn hele lichaam iets met glinster gedaan.

'Charyl, kom jij maar eerst.' Ceasar wenkte me naar voren. Ik liep naar voren toe.
'Hoe gaat het nou met je?'vroeg hij. Hij klonk écht bezorgd.
'Gaat wel.'
'Dat met je oog zag er behoorlijk bloederig uit. KUnnen we dat e ven terug kijken? Nee? Oké, dan doen we dat zometeen. Hoe hebben ze dat opgelost?' Ik keek even naar William. Hij knikte.
'Nou.. Ik...' Ik haalde mijn zonnenbril van mijn hoofd af.
'Wow. Charyl. Je ogen.. Ze zijn goud!'
'Weet ik,'zei ik aarzelend, en keek naar de camera.


Dit keer, luisterde ik echt naar wat er gezegt werd, Normaal, zou het me niet veel geboeit hebben.

'Het is mooi hoor, daar niet van...Je valt nu wel lekker op,'grapte Ceasar. Ik grinnikte alleen maar.

Hij praatte nog even door, en zei toen: 'We gaan nu kijken naar jou tien momenten in de Arena. Ben je er klaar voor?' Hier had Will me al op voorbereid, e nik knikte toen maar.
'Ga even op de bank zitten.' Ik liet me op de grote, pluche, groene bank zakken, en keek een beetje angstig naar het scherm.
Alles kwam voorbij.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.