FanFic.nl

The early days

8. Somewhere along the way, you decided I was worth saving

Na een paar uur hangen mijn gedachten een beetje tussen dromen en bewust zijn. In het huis zijn ze in ieder geval al aan het slapen.
Ik hoor een raar geluid. Nee, geen raar geluid. Het geluid van… van… Ik kan het niet plaatsen.
Ik open mijn ogen en ga rechtop zitten. Brand! Dat is het!
Het huis van Stefan staat in brand! Zijn ze al buiten?
Ik hoor gegil, waarschijnlijk Elena.
Ik ga zo snel als ik kan het brandende huis in. Hoe ik hier straks levend uit kom is een ander verhaal.
Elena was al op de goede weg, ze is al bijna buiten. Ik help haar door het raam heen.
“Stefan is nog binnen!”� Schreeuwt ze boven het lawaai uit. Zonder antwoord te geven ga ik naar binnen.
Eenmaal daar grijpt het vuur om zich heen, en zie ik voor nu geen weg meer naar buiten. Ik zie Stefan nergens.
Ik ga de trap op. Achter me brokkelen de treden uit elkaar. Lekker dan. Ik merk beweging op in een van de kamers. Gelijk ga ik erheen. En ik heb beet.
“Damon? Wat doe jij nog hier?”� Vraagt Stefan ongelovig.
“Geen tijd voor vragen. We moeten hier wegwezen.”� Zeg ik. Ik help hem overeind.
Samen gaan we weer terug.
“Shit, daar is geen uitweg meer.”� Zeg ik boos.
“Waar moeten we heen? Het grootste deel van dit huis is van hout gemaakt.”� Zegt Stefan.
“Door het raam. Van de kamer waar je net zat. Daar was het nog redelijk intact.”� Zeg ik.
We maken meteen rechtsomkeer.
Door het raam springen is niet het probleem, maar we moeten wel oppassen dat -behalve Elena- niemand het ziet. Het is behoorlijk raar als je uit een raam van een brandend huis springt en zonder schrammen neerkomt.
Gelukkig is er verder nog niemand, het huis ligt behoorlijk afgelegen.
Wanneer we weer veilig beneden staan komt Elena gelijk op Stafan af.
“Ik dacht bijna dat ik je kwijt was. De brandweer is al onderweg.”� Zegt ze in zijn shirt.
“Hoe wist je wat er aan de hand was?”� Vraagt Stefan.
“Ik was nog in de buurt.”� Zeg ik op nonchalante toon.
“Je haatte Stefan toch? Waarom kom je ons nu dan helpen?”� Vraagt Elena.
“Hoe erg ik mijn broertje ook haat. Hij blijft toch mijn kleine broertje.”� Zeg ik.
En ik moet ook eerlijk toegeven dat ik hem niet wil zien verbranden. Daarvoor betekend hij te veel voor me.

Reacties: