Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » If i'll love you, will you love me back? [TC][SA] » I love you, i really do, but it's too dangerous for us to continue our lovething....

If i'll love you, will you love me back? [TC][SA]

12 juli 2010 - 12:56

2791

1

248



I love you, i really do, but it's too dangerous for us to continue our lovething....

Billpov


Het is weer eens zover, hij kon het weer niet laten. Ik sta op en loop naar de trap. Maar jammer genoeg moet ik daarvoor eerst langs zijn kamer. De kamer waar nu de verschrikkelijkste geluiden vandaan komen. Het is niet dat ik verliefd op hem ben, helemaal niet zelfs, maar dat maakt de geluiden niet minder erg of zo. Ik zucht een keer en ren voorbij zijn kamerdeur de trap af. Als ik eenmaal buiten sta haal ik opgelucht adem en loop ik rustig door naar het park. Daar plof ik neer op het zelfde bankje, waar ik gisteren, eergisteren en de dagen daarvoor ook zat als hij weer een bezig was. Misschien hebben jullie al door wie hij is, en wie ik ben. Ik ben Bill Kaulitz, de tweelingbroer van hem. En hij is dus Tom Kaulitz en dus ook mijn tweelingbroer. Maar of hij dat nog wil zijn.. het is me een raadsel. Hij negeert me al de hele week. Hij is maar 1 keer per dag in dezelfde als mij en dat is tijdens het avondeten. Vroeger vertelde hij me alles, maar nu…heb ik echt het gevoel dat hij een vreemde voor me is….





Tompov


Ik kreun nog een laatste keer en sta dan op. Ik zeg tegen het meisje dat ze weer kan gaan en zelf loop ik naar de badkamer. Ik lijk dan wel sterk en stoer, maar zodra ik de deur gesloten heb zak ik huilend tegen de muur aan. Het liefst zou ik nu naar Bill gaan, maar dat gaat niet. Hij is weer weg, door mij. Maar ik kan er niets aan doen, k moet mijn gevoelens kwijt en dat doe ik door meisjes te playen. Elke dag 1 ongeveer. De meeste mensen denken dat ik dat doe gewoon omdat ik het lekker is, maar in het echt zet het toch net iets ingewikkelder. De echte reden dat ik het doe is dat ik verliefd ben. Nee niet op de meiden, maar op Bill, mijn bloedeigen tweelingbroer. Ik baal er van, ik kan het niet eens opbrengen om maar iets tegen hem te zeggen, waardoor ik hem dus ontwijk en negeer. Toch zal ik het hem ooit moeten vertellen. Ik kan hem jammer genoeg niet mijn hele leven blijven ontwijken zonder dat hij weet waarom ik hem dan negeer. Zuchtend sta ik op en draai het slot weer van de deur af. Hoe zou Bill reageren? Zou hij gaan schreeuwen en van me walgen of zal hij het accepteren? Ik hoop natuurlijk dat hij ook iets voor mij voelt maar dat lijkt me erg onwaarschijnlijk. Jammer genoeg. Ik besluit om hem te gaan zoeken, zodat ik het kan uitleggen. ‘Mam, ik ben buiten!’ ‘Ok, zoek je Bill ook even, dan kunnen we straks eten’ ‘Is goed’





Billpov


Loopt daar nu Tom? Nee, dat kan niet, hij .. Zou hij mij zoeken? Ik sta op en loop nog steeds verbaasd naar Tom toe. ‘Hej Tom’ ‘Heey, uhm Bill?’ ‘Ja?’ ‘Wil je even gaan zitten, ik moet je iets vertellen’ Dit kan nooit goed nieuws zijn, maar toch ga ik zitten op het bankje waar ik net ook op zat. ‘Allereerst wil ik zeggen dat het me spijt, van het negeren en zo’ ‘uhm, ok’ ‘En ik wil je nu iets belangrijks zeggen, maar als ik klaar ben, wil je dan alsjeblieft niet boos zijn’ ‘Tuurlijk niet Tom, ik beloof het’ ‘Nou, ok dan, ik ben zeg maar uhm…*stilte* verliefd op je’ Dat laatste was zo zachtjes dat het bijna onhoorbaar was. ‘Wa wat???’ ‘Ik ben verliefd op je, Bill’ Ik schudt heftig mijn hoofd, nee dit kan niet, dit moet een nachtmerrie zijn, een vergissing. Wanhopig schreeuw ik:’Nee, Tom dat kan niet, het mag niet, ik…’Verder kom ik niet want Tom duwt zachtjes zijn lippen op die van mij. Heel even. Heel even zoen ik terug, gewoon omdat ik te verbaasd ben om te reageren. Maar dan realiseer ik me weer waar ik mee bezig ben en duw hem van me af. ‘Nee Tom, dit is ziek, het kan en mag niet’ Met deze woorden kijk ik hem nog een keer aan en dan ren ik naar huis. Ik geef als ik binnen ben, niet eens antwoord op mam’s vraag. Ik storm naar boven en sluit me op in mijn kamer. “Ik ben verliefd op je”ť Het zinnetje blijft zich maar herhalen in mijn hoofd.





Tompov


Nou dit was het dan, ik heb het verkloot. Waaroom moest ik het hem ook alweer vertellen? Ik had best nog even kunnen wachten. Langzaam loop ik terug naar huis. Het moment uitstellend. Het moment dat ik aan mam moet uitleggen waarom Bill niet komt eten. Tenminste ik denk niet dat hij nu nog naast mij aan tafel gaat zitten om te eten. Hij heeft dan wel niet zijn belofte gebroken, maar wat hij deed was veel erger. Hij keek me vol walging en teleurstelling aan. Toch moet ik eerlijk toegeven dat die zoen echt heerlijk was. Die mooie lippen, van mij mooie tweelingbroertje. Zo vol en zacht, gewoonweg helemaal perfect. Heel even. Heel even was ik de gelukkigste jongen op de wereld! Hij zoende terug, maar jammer genoeg was dat niet omdat hij ook op mij verliefd is. Ik zucht een keer en graai ergens diep in mijn broekzak om er de huissleutel uit te vissen. Ik sluit de deur weer achter me en zoals verwacht is Bill ook thuis. Ook ik hang mijn vest op aan de kapstok en ik loop naar binnen. Pff ik heb echt geen zin in eten. Nou ja in eten misschien wel, maar niet om het op te eten aan dezelfde tafel als mam, want die gaat me zeker uitvragen over Bill. Dus ik roep dat ik geen honger heb en dat ik boven zit. Ik slof naar boven, maar als ik voor mijn kamerdeur sta hoor ik uit de andere kamer gesnik komen. Zachtjes loop ik naar de deur en duw hem op een kiertje. Bill licht opgerold in bed als een klein balletje. Dat doet hij altijd als hij zich slecht voelt en huilt. Ik zucht een keer zachtjes en loop weer terug naar mijn kamer.





Billpov


Eindelijk ben ik gestopt met huilen. Niet omdat ik niet meer verdrietig ben maar omdat mijn tranen op zijn. Blijkbaar heb ik vannacht toch nog geslapen want het is alweer licht buiten. Langzaam kom ik overeind en sta ik op. Maar zodra ik voor de spiegel sta grijp ik naar mij hoofd van de koppijn. Zo snel als het gaat strompel ik naar de badkamer waar ik een aspirientje en een glas water neem. Wat ik nog niet gemerkt heb is dat Tom al onder de douche stond. Ik schrik op uit mijn gedachtes als ik een zacht tikje op mijn schouder voel. Geschrokken draai ik me om. Daar staat Tom, helemaal naakt. Ik kan het niet laten om mijn ogen even over zijn lichaam te laten gaan. Damn wat heeft hij een lekker lijf. ‘Zeg Bill, als je uitgestaard bent, kun je me dan even een handdoek geven’ Zegt Tom lachend. Blozend draai ik me om, om een handdoek te pakken. Als hij de handdoek heeft loop ik snel de badkamer uit, terug naar mijn kamer. Nog steeds geschokt laat ik me vallen op het bed Ik ben niet alleen geschrokken van Tom, maar ook van mezelf. Ik zei echt in mezelf dat hij een lekker lijf heeft.


Zou ik dan ook verliefd zijn op hem? Nee Bill, dat kan niet het is fout en ziek om iets te hebben met je broer, al helemaal als het je tweelingbroer is!! Maar hij kan wel lekker zoenen!!


Oké, ik geef het toe, ik ben ook verliefd op hem, maar hoe kan ik hem dat laten weten?? Hmm ik weet het al.





Tompov


Ik grijns in mezelf, ik kan het gewoon niet laten. Bill bekeek mij lichaam!! Nou zou je misschien denken: en wat dan nog? Maar ik kon in zijn ogen zien dat hij het totaal niet erg vond om er naar te kijken. ‘Tom, wie houdt je nu voor de gek, hij is niet verliefd op je. Hij zij zelf dat het fout is, dan word hij toch niet zomaar verliefd op je’ Ik zit zo diep in mijn gedachtes dat k niet eens merk dat de deur open gaat. ‘Uhm Tom? Ik moet je iets alten zien, wil je even mee komen?’ Je knikt. Ho wacht eens even, vroeg Bill nu net normaal of ik mee wilde komen? Zou hij het geaccepteerd hebben? Als we in zijn kamer staan draait hij zich om naar mij. ‘Wat wilde je me laten zien?’ ‘dit’ Hij komt langzaam op me afgelopen en als hij nog maar ene paar centimeter van mij vandaan is kijkt hij me diep in mijn ogen aan. Ik smelt weg en voordat ik het besef voel ik zijn lippen op die van mij. Wacht! Hij zoende mij, duss is hij dan ook verliefd op mij? Ik verbreek de zoen en kijk Bill aan. ‘Bill, betekent dit dat je ook …’ Maar blijkbaar vind hij dat het te lang duurt dus hij knikt een keer snel en duwt daarna weer zijn lippen op die van mij, maar dit keer harder. Ik laat mijn tong over zijn lippen gaan en vrijwillig opent Bill zijn lippen. Ik voel me zo gelukkig, het is ze perfect!! Gulzig tong ik met hem alsof mij leven er vanaf hangt.





Billpov


Zachtjes eindig ik de zoen door nog een korte kusjes op zijn lippen te duwen. ‘ja Tom, ik ben verliefd op je’ Meteen verschijnt er een grote glimlach op zijn schattige gezichtje. Snel druk je er nog ene kusje op en dan laat je hem weer los. ‘Zeg Bill, hebben we nu iets?’ ‘Ik denk het, zou je het willen dan?’ ‘Heel graag zelfs’ ‘Nou, dan hebben we vanaf nu iets’ Lach ik nu ook. Ik sla mijn armen om hem heen en geef hem een flinke knuffel. Die heb ik nu echt even nodig. Ik weet dat het geen makkelijke weg is die ik nu kies, maar ik zal hem blijven volgen, samen met Tom, tot het einde. ‘Zullen we even gaan eten Bill?’ ‘Ok, is goed’ En hand in hand lopen we de trap af. Net voor de deur laat ik zijn hand los en druk nog een kusje op zijn lippen. Dan loop ik doodnormaal door de deur richting de keuken. Gelukkig is mam nog niet uit bed dus ik en Tom kunnen doen wat we willen. Blijkbaar dacht Tom hier ook aan want vrijwel meteen voel ik zijn armen om mijn middel en zijn zachte lippen in mijn nek. Een gelukzalige zucht verlaat mijn mond en voel hem glimlachen. Ik blijf zo nog even staan maar dan loop ik toch maar naar de koelkast. Ik pak de melk en ook het pak cornflakes en plof op een stoel neer. Tom zorgt voor de schaaltjes en al snel zitten we samen te eten. Als we beide klaar zijn zetten we de spullen weer terug en de afwas is de gootsteen. Ik zie Tom al weg lopen maar zelf ga ik nog even zitten. Ik wil net Tom gaan zoeken als ik gevibreerd wordt. Ik vis mijn mobile uit mijn zak. Een sms’je van Tom staat er op het schermpje. Ik open hem en lees de tekst vluchtig door “eej Bill, kom je naar de kelder, daar wacht een leuke verrassing op je Xx. Tom”ť Snel loop ik naar de kelder terwijl ik mijn mobiel weer terug in mijn zakken stop. Maar als ik de kelderdeur achter me dicht doe kan ik niets meer zien omdat er nergens een lamp aan in. ‘Tom? Waar ben je?’ Vraag ik toch wel angstig. Ik vind het maar niks om zo in het donker te staan. Dan hoor ik voetstappen die zachtjes mijn kant op komen. Ik houd mijn adem in en wacht gespannen af. Aan de voetstappen hoor ik dat het Tom is en dat stelt me toch wel weer gerust. Ik kan toch niet ontkennen dat dit me best opwind en al snel voel ik mijn kleine vriendje groeien. Ik voel zijn adem zachtjes en rustig in mijn nek en zijn hand die over mijn buik langzaam naar beneden gaat. Als hij eindelijk daar beneden is kan ik ene kleine zucht niet onderdrukken. ‘Ja, dat vind je wel lekker hè Billy?’ Ik kreun, maar dan stopt Tom. ‘Zeg het dan Billy’ ‘Ja’ Fluister ik zachtjes. Even geeft Tom ene flinke ruk aan mijn heiligdom en ik snak naar adem. ‘Wat zei je ik hoorde je niet’ ‘Ik zei ja Tommie, ik vind het lekker’ ‘Hoe lekker dan?’ Weer even ben ik stil tot Tom weer stopt met rukken. ‘Zo lekker dat ik je in me wil voelen, Tom’ Ik weet gewoon dat Tom nu staat te grijnzen. ‘Dat kan geregeld worden Billy’ Ik voel dat Tom voor even mijn lul met rust laat en zijn handen mijn heupen vast pakken.





Tompov


Ik stoot zachtjes in hem en ik hoor hem hard kreunen. Gelukkig dat mam weg is. Bill slaat zijn nek naar achter, bijna in mijn gezicht. Ik verkoop hem een zacht petsje op zijn lekkere bil en hij slaakt een klein gilletje. Bij die gil sprong hij op en neer waardoor mijn lul in een keer veel dieper dan normaal in hem zat. OMG wat voelt dit lekker, maar jammer genoeg kan dit niet voor eeuwig duren. Wat zullen de mensen wel niet denken als ze het zouden horen. We zouden geruïneerd zijn voor de rest van onze leven door die ene fout waarmee we nu bezig zijn. Hoewel ik smoorverliefd op Bill ben en dolgelukkig dat hij ook op mij verliefd is kan ik hiermee niet doorgaan. Ik stoot nog ene paar keer heel hard en we komen beide tegelijk klaar. Ik glijd weer uit hem en loop van hem weg. Ik pak mijn kleren en ik hoor dat Bill dat ook doet. Zodra ik mijn kleren aan heb loop ik weer naar Bill. ‘Sorry Bill, het spijt me voor wat ik nu ga doen, maar het is niet anders. Ik heb genoten van toen net, het was heerlijk, maar we moeten beide toegeven dat wat we doen inderdaad fout en ziek is, Bill, net zoals jij zei. We kunnen hiermee niet doorgaan’ Snel loop ik van Bill weg de trap weer op. Ik pak niet eens ene vest voor ik de deur uitloop. Ik loop zonder te kijken de weg op en zoals ik gehoopt had rijd er net ene auto. De auto schept mij met volle kracht en ik voel meteen niets meer. Het laatste wat ik dacht was Bill en ik hoopte dat ik hem ooit weer zou zien.





Billpov


Wat spijt hem? Hij heeft toch niks verkeerd gedaan. Snel loop ik hem achterna en ik zie nog net hoe hij aangereden word. Ik ren naar hem toe en zak door mijn knieën huilend pak ik hem op. Ik voel aan zijn nek maar voel gene hartslag meer. Hij heeft me verlaten, mijn lieve tweelingbroer. Blind van verdriet sta ik op na hem op de stoep te hebben gelegd. Ik loop ook de weg op en wordt ook aangereden door een grote auto. Niet veel later zie ik een lange witte gang. Ook voel ik elektrische schokken door mijn lichaam gaan. Net als ik mijn ogen wil openen zie ik Tom staan, aan het einde van de witte gang bij het grote licht. Ik ren op hem af en omarm hem. Ik druk mijn lippen op die van hem , en hand in hand lopen we het witte licht tegemoet. Onze toekomst, we zullen vanaf nu voor altijd bij elkaar zijn en van elkaar kunnen houden.





Een dag later verscheen er in de krant:








“Kaulitzbroertjes verlaten de wereld op gruwelijke wijze”ť





Gisteren werden Tom Kaulitz (21) en zijn tweelingbroer Bill Kaulitz (21) beide aangereden door een auto. Uit politie onderzoek blijkt dat Tom eerst is aangereden door een auto, hij was op slag dood. Daarna is Bill het huis uitgerend op weg naar zijn broer. Bill heeft Tom toen op de stoep gelegd en is zelf toen ook de straat op gerend, waar hij door een andere auto is aangereden. De ambulance broeders waren snel ter plekke maar konden niets meer voor Tom Kaulitz betekenen. Bill bleek echter nog te leven, maar stierf uiteindelijk ook aan een grote inwendige bloeding. De fans treuren enorm over het verlies van de broertje net zoals hen vrienden. Vooral Georg Listing (23) en Gustav Schäfer (22) treuren hard om hun verlies. Georg en Gustav hebben samen met hun manager besloten dat hun begrafenis open word gesteld voor iedereen dus ook voor de fans van Tokio hotel. Deze zal plaats vinden op 9 Mei 2009 plaats vinden.
Bron: redactie


Reacties:


MyReflection
MyReflection zei op 14 juli 2010 - 14:14:
eigenlijk houd ik niet zo van verhalen die met de dood eindigen, maar deze is wel goed geschreven.