FanFic.nl

Morgenrood {afgelopen}

24.Leah

Ik liep naar beneden om te kijken of Jacob er was.
Hij was er niet en dat merkte ik toen ik halverwege de trap de hoofpijn weer terugkeerde. Ik bleef zitten op een trede halverwege de trap.
Alles is beter dan alleen boven zitten. Wanneer zou Carlisle ook alweer komen? Mmm… Laat ik het aan Edward vragen. ‘Edwa…’
‘Morgenmiddag om twaalf uur,’ antwoordde hij voordat ik het vroeg.
‘Dank je wel!’ riep ik terug.
Morgenmiddag. Dus ik zou het tot morgenmiddag moeten uithouden zonder Jasper.
Ik wou dat hij mee terugging in plaats van Esmé. Niet dat Esmé niet leuk is ofzo, maar je liefje is wel iets heel anders. Ik hoop maar dat Jacob snel komt. Anders moet ik hier de hele tijd zitten. Leuk.
En toen opeens ging de bel.
Edward deed de deur open. Ik hoopte dat het Jacob was, maar nee.
‘Hallo, Leah,’ zei Edward tegen haar. Leah? Leah die ons haat? Hè? Ik was even stomverbaasd.
‘Ja, hallo, bloedzuiger,’ snauwde ze en beende Edward voorbij naar binnen.
Ik was inmiddels een paar treden naar beneden gegaan om te kijken wat er aan de hand was en probeerde de hoofdpijn te negeren.
Edward stodn nog steeds niet begrijpend in de voordeur.
Leah die inmiddels voor Bella stond, begon tegen Bella te praten. Of beter gezegd schreeuwen.
‘Jij,’ begon ze en wees met haar puntige vinger naar Bella. ‘Hoe durf je Jacob zo’n pijn te doen? Zie je dan niet dat hij moeite moet doen om hier elke dag voor jóu te zijn?
Om deze stinkende afvallucht in te ademen? Je weet dat jij alles bent wat-ie wilt en niet kan krijgen. Je bent gewoon ziek in je hoofd, weet je dat? Stik met die stomme vampier van je!’ Bella’s gezicht ztond verdrietig. Ik kende haar lang genoeg om te zien dat ze elk moment in tranen uit elkaar kan barsten.
Edward siste ook en begon tegen Leah te sissen terwijl hij naar voren liep.
Rosalie stond over Bella heen gebogen, klaar voor de aanval.
‘Leah…,’ begon Edward. Maar hij kon z’n zin niet afmaken.
‘Hou je mond, stinkende bloedzuiger,’ snauwde leah naar hem. ‘Jullie weten niet hoveel pijn hij moet lijden om hier te zijn, hè Rosalie?’ Rosalie liet een grom horen en ik moet zeggen dat haar bang heeft gemaakt. Leah gaf Bella nog een laatste vernietigende blik, beende weg, gaf Edward er ook een en beende vervolgens de deur uit.
Buiten hoorde we haar ut haar kleren scheuren toen ze veranderde. Wat een schoft! Hoe durft ze zo te keer te gaan tegen Bella. Ze heeft het al moeilijk en dan kom jij ook nog met je stomme, zielige praatjes?
Ik hoorde Bella zachtjes huilen. Edward schoot naar haar toe en ik kwam ook naar beneden. Die hoofdpijn kan me gestolen worden.
‘Niet huilen lieverd,’ zei Edwward sussen toen hij zijn armen over haar heen sloeg.
‘Z-ze h-heef-ft g-gel-lijk i…,’ zei Bella tussen haar snikken door.
‘Nee, ze heeft absoluut geen gelijk. Ga nu maar slapen, oké?’
‘M-maar i…,’ Edward legde zijn wijsvinger op haar lippen en gaf haar daarna een kus op haar voorhoofd.
Zijn gezicht stond buiten nog steeds woedens en hard.Ze knikte en Rosalie hielp haar voorzichtig te gaan liggen.

Toen Bella in slaap viel vroeg Edward aan mij: ‘Heb jij geen hoofdpijn meer?’
‘Euh… ja eigenlijk wel maar…’ Ik keek even naar Bella en keek toen weer naar hem.
‘Dank je,’ fluisterde hij. Ik gaf hem een kort knikje, maar mijn ogen stonden nog steeds bezorgd.
Hij zag er nog steeds woedend uit, maar ook iets verdrietig.
Rosalie staarde voor zicht uit. Zelfs zij zag er ondanks haar woedende actie net, verdrietig uit.

Reacties: