Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Impossible » 7.1

Impossible

3 aug 2010 - 11:52

343

0

229



7.1

Ik werd wakker, hoorde zacht gepraat. Ik wilde mijn hand bewegen , maar voelde dat die ingetapet zat. Waarom?
"Je hand is gekneusd. Waarschijnlijk was die neus die je brak wat hard voor je." Edward zat nog steeds naast me, of alweer, dat wist ik niet. Ik wilde overeind komen, zag dat de kamer verduisterd was.
"Blijf maar liggen. Je hebt een vrij zware hersenschudding." Zelfs zijn zachte gefuister liet mijn trommelvlies haast barsten. En hij had nog wel zo'n mooie stem.
"Je ribben zijn licht geraakt, en de blauwe plekken zullen ook wel verdwijnen. Carlisle zei dat je veel moet rusten en je vooral niet mag opwinden," vervolgde hij. Ik knikte, kreeg er spijt van door het aanhoudende gebonk.
"Heb je hoofpijn?" Ik keek hem aan, hoopte dat hij wist dat ik ja bedoelde.
"Het spijt me, we hebben geen ijs in huis." Ik had het kunnen verwachten, gezien het feit dat ze nagenoeg onkwetsbaar waren, maar toch was ik een beetje teleurgesteld. Want echt goed deed het niet daarboven.
Ik zuchtte, ondanks de waarschuwing dat mijn ribben ook gekwetst waren. Niet erg, had hij zelf gezegd. Maar het deed toch verdomd veel pijn!
"Ik...mag ik iets proberen?" vroeg hij daarna aarzelend. Het was vreemd om hem zo onzeker te zien. Hij was zo vastberaden geweest, tot nu toe.
"Doe maar." Mijn stem klonk als een oude, defecte grasmachine. Hij kwam wat dichter bij me zitten en legde vlinderlicht zijn hand op mijn hoofd, precies daar waar het pijn deed.
Ik had de koelte bij Carlisle gevoeld, maar toch was het een lichte schok. De aangename verfrissing verdoofde het geklop een beetje, en ik was blij dat hij zo slim was om zichzelf als ijszakje aan te bieden.
"We moeten nu echt je ouders bellen, hoor," zei hij zacht. Ik knikte.
"Ja, het nummer zit normaal in mijn..." Ik wilde gsm zeggen, maar dat was dom, want die had ik niet bij.
"Maar ik ken hem ook vanbuiten, hoor." Ik gaf hem de cijfers, en toen hij Carlisle had geroepen om te bellen, hoopte ik dat Paul me niet te gruwelijk zou vermoorden.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.