FanFic.nl

Marijn ( weet nog geen andere ;x )

3.

Toen de pauze eindelijk aanbrak liep marijn zoals gewoonlijk als laatste de klas uit op weg naar haar kluisje.
Bij haar kluisje aangekomen zag ze het meisje van vanochtend staan.
Het meisje riep marijn en marijn vroeg zich af wat ze wou.
Ze besloot erheen te gaan en te vragen hoe ze heette.
Het meisje vroeg toen marijn voor haar neus stond of ze haar tas al terug had.
Oh ja dat was waar ook, ze heeft het aan het meisje verteld wat ze bij haar hebben gedaan.
Marijn zei dat ze haar tas vol kauwgom en rommel al uit de prullenbak had gevist.
Het meisje grinnikte en vroeg of haar tas nog erg vies was waarop marijn antwoorde het kan erger.
Toen vroeg een ander meisje achter haar wie ze was en wat ze kwam doen waarop het meisje antwoorde dat ze aardig was en hier
wel mocht pauzeren.
Op marijns gezicht verscheen een grijns, terwijl ze dacht dat ze eindelijk een pauze verlost zou zijn van haar klas en
hun vrienden die het maar al te leuk vonden om haar te irriteren en uit te schelden.
Er werd aan marijn gevraagd hoe ze heette waarop marijn haar naam noemde en ook vroeg hoe zij heette.
Het meisje heette marijke.
Marijn nam plaats tussen het groepje en pakte een tompoes uit haar tas.
Marijke keek haar jaloers aan, wat marijn wel zag dus ze besloot een stukje aan marijke te geven.
Met volgepropte mond van de tompoes vroeg ze in welke klas ze zat.
Marijn antwoorde dat ze in de 2e klas zat en vroeg ook naar haar klas.
Marijke zat dus ook in de 2e klas.

Eindelijk na zoveel pauzes liep marijn met een tevreden en vrolijk gezicht de klas binnen, waar al snel haar vrolijke
bui werd verstoord door een jongetje van haar klas die haar vroeg waar ze deze pauze was geweest.
Marijn negeerde de vraag en plofte op een stoel voorraan neer.
Achter haar verschenen twee grijnzende gezichten van meisjes uit haar klas die achter haar hadden plaatsgenomen.
Naast hun hing een prikbord waardoor ze een idee kregen om marijn terug te pakken.
Een punaise werd erafgehaald en als eerste werd de punaise in haar trui geprikt waardoor marijn zich omdraaide
en vroeg waar ze mee bezig waren.
De meisjes kregen een nog grotere grijns op hun kop en zeiden dat ze niet naar hun mochten kijken omdat ze zo lelijk
was.
Marijn voelde tranen achter haar ogen prikken, maar besloot ze tegen te houden en zich om te draaien om de meisjes te negeren.
Ze pakte haar schrift vol met tekeningen tevoorschijn en begon te tekenen.
Na een paar lijnen begon er iets in haar rug te prikken wat waarschijnlijk de punaise van de grijnzende meisjes achter haar was.
Ze probeerde de pijn te negeren, terwijl de tranen weer achter haar ogen begonnen te prikken.
De twee meisjes werden tot opluchting van marijn gestoord door de lerares die binnenstapte met een boterham in haar mond.
Ze vroeg wat de twee aan het doen waren waarop ze antwoorden dat ze eventjes marijn aan wouden tikken om wa te vragen.
De lerares geloofde hun en begon met de les.
10 minuten voor de bel begonnen de meisjes weer met hun punaise in haar rug te prikken, terwijl marijn rustig aan het tekenen
was in haar schrift.
Ze had daarbij ook nog steeds last van de barstende koppijn van het 2e uur vandaag.
tranen verschenen in haar ogen en er werd een druppel op haar tekening zichtbaar.
De meisjes gingen maar door met de punaise en het deed zon pijn.
Ineens draaide marijn zich om en schreeuwde dat ze dood mochten vallen.
De reactie van de leraar was een verbaasd gezicht, die snel veranderde in een geschrokken gezicht toen ze marijns ogen zag.
Daar waren tranen te zien en de lerares liep naar marijn toe.
Ze riep door de klas dat ze door moesten werken en vroeg toen ze voor marijns neus stond wat er was gebeurd.
Marijn antwoorde niet en keek de lerares met een bang gezicht aan.
Achter de lerares hing een klok die aangaf dat dit lesuur nog een minuut duurde dus ze besloot te wachten op de bel
en dan zo snel mogelijk het lokaal uit te vluchten.
55 seconden..50 seconden...45 seconden.. 40 seconden..35 seconden..
De lerares keek haar nog steeds vragend aan terwijl marijn zenuwachtig op haar stoel zat te wiebelen, wachtend
tot ze snel het lokaal uit kon vluchten.
30 seconden.. 25 seconden.. 20 seconden.. 15 seconden..
Opnieuw vroeg de lerares wat er was en marijn staarde nog steeds naar de klok.
de meisjes achter haar begonnen te gniffelen.
10 seconden.. 5 seconden..4..3..2..1..Tring tring!!
Eindelijk marijn propte zo snel als ze kon haar boeken in haar tas sprong van haar stoel en liep haast rennend het lokaal uit.
Ze hoorde de meisjes die net nog achter haar hadden gezeten fluisteren.
Ze hoorde niet precies wat ze zeiden maar toch wist ze zeker dat het over haar ging.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.