FanFic.nl

Marijn ( weet nog geen andere ;x )

4.

Zuchtend kwam ze het volgende lokaal binnen en plofte op haar stoel neer.
Toen de leraar vroeg aan de klas of ze hun boeken voor hun neus wilden nemen kwam marijn erachter dat ze de boeken voor dit
vak miste.
De leraar liep naar een jongetje aan de andere kant van de klas en vroeg waar zn boeken bleven.
Het jongetje antwoorde bang dat hij zn boeken niet mee had en de leraar schreeuwde door de klas dat hij mocht vertrekken en na
de les terug mocht komen.
Marijn schrok, de leraar was niet in een al te vrolijke bui dus zij werd er ook uitgestuurd wanneer de leraar erachter kwam dat
ze haar boeken vergeten was.
Ze pakte snel boeken van een ander vak voor haar neus en deed net alsof het haar engelsboeken voor dit vak waren.
Een halfuur lang kon ze rustig blijven tekenen in deze les totdat een meisje voor haar opmerkte dat ze de verkeerde boeken
voor haar neus had.
Marijn keek haar smekend aan maar het was al te laat, door de klas klonk de veradende stem van het meisje.
De leraar kwam haar kant op lopen en vroeg waar ze haar boeken had waarop ze antwoorde dat ze die was vergeten.
De leraar kreeg een woedende kop en schreeuwde dat ze moest vertrekken en na moest blijven, met dank aan het veradende meisje
een tafel voor haar.
Zuchtend pakte ze haar tas in en stond op.
Waarom altijd zij? waarom hielden ze nooit op? Wat was er mis met haar? Wanneer hield dit op? Zoveel vragen waar ze antwoord
op wilde, zoveel vragen die onbeantwoord bleven.
Marijn liep de klas uit met grijnzende blikken van haar klasgenoten en liep naar beneden.

Daar zag ze een man staan met boze ogen, lange baard, klein dik mannetje, die er zo aardig uitzag als hij vrolijk keek
maar oh zo eng eruit zag als hij boos was.
Het duurde even totdat de man haar opmerkte maar toen hij haar zag vroeg hij met een chaggarijnige stem wat ze kwam doen.
Marijn antwoorde dat ze zich moest melden en na moest blijven van meneer van der laan.
De man vroeg wat er gebeurd was in de les waarop het kleine meisje antwoorde dat ze haar boeken was vergeten.
Ze mocht plaatsnemen aan een van de straftafeltjes en wachten tot dit lesuur voorbij was en dan met een briefje zich weer
bij de leraar melden.
Marijn koos het achterste tafeltje zo ver mogelijk van de enge boze man vandaan.
Ze pakte haar schrift vol tekeningen weer en begon rustig te tekenen.

Ze werd gestoord met haar tekening toen de bel ging, tijd om naar boven te gaan en meneer van der laan onder ogen te komen.
Ze stond op en liep de trap op naar het lokaal waar ze vandaan kwam voordat ze hier zat.
Bij de deur van het lokaal stond meneer van de laan al op haar te wachten.
Het andere jongetje zat ook al in het lokaal bij de leraar met zn briefje.
Wat raar eigenlijk, die had ze niet eens gezien toen ze daar beneden was.
Ze zuchtte en stapte het lokaal in waar ze werd niet al te vriendelijk werd begroet door de leraar.
Hij vroeg waarom ze andere boeken voor haar neus legde om te verbergen dat ze haar boeken niet mee had.
Marijn keek de man raar aan. Wat was dat voor domme vraag met logisch antwoord?
De man keek haar nog steeds vragend aan en marijn antwoorde dat ze niet eruit gestuurd wilde worden.
Meneer van der laan? klonk het door de gang. Het was de directeur.
De man zei tegen het jongetje en marijn dat ze niet hoefden nablijven omdat hij in een vrolijke bui was.
Marijn keek hem raar aan. Het was maar wat je vrolijk noemde dacht ze en stond op.
Het jongetje deed hetzelfde en keek haar met een grijns aan en volgde haar.
Natuurlijk. Marijn bedacht zich ineens weer dat ze bij die andere meisjes kon gaan zitten als ze dat tenminste nog
steeds niet erg vonden, en dat haar klasgenoten en aanhang haar nog steeds zochten in de pauze.
Daarom nam ze maar de andere trap en besloot net te doen alsof ze naar de wc ging en daar ging wachten tot de jongen was
verdwenen en zij rustig naar de groep meisjes toe kon lopen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.