FanFic.nl

WACHT! Ik hou van je!

Nachtmerrie of toch niet?

Langzaam beginnen je ogen dicht te vallen. Maar je wil niet, je wil niet slapen. Bang voor de nachtmerries die jou overmeesteren. Bang voor het verhaal wat zich vannacht gaat afspelen. Bang voor al het bloed wat je van dichtbij te zien krijgt. Bang voor alles wat 's nachts gebeurd. 'He gaat alles wel goed met je?', vraagt Tom bezorgt. Hij knipt het lichtje aan. 'Nee niet echt', mompel je en je begint te huilen. Tom gaat zitten en trekt jou ook overeind. 'He rustig maar, ik ben hier', zegt hij zachtjes. 'Hier wel, maar in mijn dromen niet', fluister je. Hij zet je nu zo neer dat hij je recht aan kan kijken. 'Wat is er in jou dromen?', vraagt Tom streng. 'Mensen om wie ik geef die voor mijn ogen worden afgemaakt. Keer op keer. Iedere nacht', zeg je zacht, met tranen in je ogen. Tom slaat zijn armen om je heen. 'Ik hou je wel vast vannacht als je dat wil, oke?', bezorgt kijkt hij je aan. Je knikt. Tom legt je weer neer op het matras en doet het licht uit. Zijn armen slaat hij om je heen en trekt je zo meer naar zich toe. Hij houd je vast. 'Slaap maar', zegt hij met een zachte stem. Langzaam trekt de slaap als een deken over je heen. Je ogen vallen dicht en je begint regelmatig te ademen.



'Kom dan gaan we in de achtbaan!', roept Georg. 'Nee, ga maar zonder mij. Ik ben niet zo lekker', zeg je. 'Ik blijf bij je', zegt Tom. 'Nee Tom, ga met ze mee. Blijf niet alleen voor mij', zeg je. 'Weet je het zeker?', vraagt Tom. 'Ja heel zeker. Laat je lol niet bederven door mij'. En Tom staat op en loopt met de rest mee naar de achtbaan. Al snel zie je dat ze kunnen instappen. Als ze uitstappen, komen ze meteen naar jou toe. 'Kom, we gaan wat eten en drinken', zegt Tom en hij trekt je overeind. Je staat op. Wankeld even maar vind al snel je evenwicht. Je loopt samen met Tom achter de rest aan. Jullie gaan zitten en nemen wat te drinken. Als jullie het op hebben gaan jullie naar huis. Jullie komen thuis aan en doen de deur open. Meteen voel je een pistool tegen je rug aan en als je opzij kijkt zie je, dat ook de rest een pistool tegen zijn rug aan heeft. Jullie lopen onder dwang, naar binnen. En gaan tegen de muur staan. Ze nemen eerst Tom onder handen. Ze schieten hem door zijn buik heen. 'TOM', roep je. Dan schieten ze hem door zijn hoofd. 'NEEE TOOM', gil je nu huilend. 'Daniella, rustig', hoor je vaag. 'TOOOM NIET DOODGAAN', huil je nu. 'Daniella, rustig. Ik ben bij je', hoor je. Dan schieten ze Bill neer. 'NEE', gil je. Je wordt wat heen en weer geschud. Meteen daarna wordt Gustav neergeschoten. 'NEE! HOU OP. ZE HEBBEN HIER NIKS MEE TE MAKEN!', gil je nu. Ze komen met een mes op je af en steken die in je buik. 'Zo, had je nog wat?', zeggen ze gniepig. 'Laat ze met rust!', roep je. 'Daniella, wakker worden NU!', hoor je.Je opent moeizaam een oog. 'Huh waar ben ik?', zeg je en je kijkt om je heen. Daar staan Georg, Bill en Gustav. Tom zit naast je op het bed. 'Sst stil maar', zegt Tom. Je begint te huilen..

Reacties: