FanFic.nl

Daddy we're home

003

Fenna

Pijnlijke stilte, die mij niet lang genoeg kan duren. Saskia komt binnen lopen en verstoort het. Ze ploft neer op de bank. 'Dus..' Zegt ze na nog een stilte.
'Jared heeft al die tijd gewoon contact gehad met mam' Zeg ik als ik me echt aan Saskia begin te irriteren. Ze houdt niet van stiltes. Ik ook niet, maar op zulke momenten kan ik er geen genoeg van krijgen. 'Echt?' Saskia kijkt verbaasd naar Jared die knikt. 'En je nam geen contact op met ons?' vraagt Saskia, die zich daar blijkbaar om ergerd. 'Ik had, en heb nog steeds een band. We touren over de wereld...' Begint hij. Boos zet ik mijn glas met een harde klap op tafel en loop kwaad de woonkamer uit. Ik draait me bij de deur nog even om. 'Een goede vader blijft bij zijn kinderen in welke situatie dan ook!' Na dat gezegt te hebben draai ik me weer om en loop de deur door die ik met een klap dicht gooi. Ik loop woest naar de tuin en dwaal daar doorheen. Ik ondek dat de tuin aan de zijkant doorloopt naar het strand. Ik loop er heen en kijk even om me heen. Er loopt bijna niemand, op een paar mensen na die me echt bekent voor komen. Ik loop naar het water en ga er met mijn blote voeten in staan. Een man loopt naar me toe, en als hij dichterbij komt, zie ik dat het niemand minder is dan Taylor Lautner. De beste acteur ooit. Mijn ogen worden groot en ik stamel een woordje dat lijkt op hallo. Hij glimlacht vriendelijk en komt naast me staan. 'Haai.' Zegt hij en kijkt me lief aan. 'Volgens mij ben je nieuw hier. En ik denk niet dat je hier mag komen. Het is een prive strand zodat beroemde mensen toch nog even iets prive kunnen hebben.' Zegt hij. 'Sorry, dat wist ik niet. Al hoewel ik het haat om het toe te geven, ik ben een van de dochters van Jared Leto. We zijn hier pas vandaag komen wonen.' Zeg ik. 'Weet je wel niet hoeveel mazzel jij hebt. Als ik jou was, zou ik maar weer even naar binnen gaan. Je ziet er verstrooid uit. Ik spreek je later wel, ik moet ook weer verder. Trainen voor de nieuwe Twilight Saga film.' Zegt hij. We nemen afscheidt en ik loop weer naar binnen.

Ik lig in mijn bed op mijn nieuwe o zo grote kamer. Ik heb niets meer tegen Jared gezegt vandaag, en kwam niet eens beneden voor het avond eten. Misschien denkt Saskia wel dat ik me aan stel, dat ik een Drama queen ben zoals altijd, maar zij had niet zo'n sterke band met mam als dat ik had. Ik krul me op als een bolletje en de tranen glijden weer over mijn wangen. Er wordt op mijn deur geklopt. Als ik niet antwoord, gaat de deur zacht open. Ik zie eerst nog niet wie het is, maar merk dat snel genoeg als mijn bed een beetje inzakt. Ik voel hoe Jared een hand op mijn schouder legt. 'Het spijt me zo dat ik jullie heb laten zitten.' Zegt hij. Ik kom overeind zitten en kruip in zijn armen. Zo blijven we zitten totdat ik in slaap val.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.