Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Never ending night » Chapter six

Never ending night

10 aug 2010 - 21:09

742

5

316



Chapter six

Bella (POV)
Toen ik de voordeur opendeed, stond ik met open mond te kijken. Voor mijn deur stonden twee auto’s. Een zilveren volvo en de auto van Tyler. Omdat het nog vroeg was, kon ik me even niet voor de geest halen wie er in de zilveren auto zat. Dus liep ik er maar gewoon naar toe. Het raampje stond open en ik leunde naar binnen. In de auto zat Edward. Edward Cullen. Mijn mond zakte weer open in een grote o.
‘Goedemorgen Bella.’ Zei hij met een vrolijke glimlach op zijn gezicht. Maar de glimlach was ergens ook treurig. Alsof hij hier aan de ene kant wél en aan de andere kant ook weer niet wilde zijn.
Ik was te verbaasd om beleefd te antwoorden.
‘Wat doe jí­j hier?’
‘Ik zag dat je geen auto had en anders moest je naar school lopen.’ Weer diezelfde glimlach.
‘Dat is aardig van je! Maar ik had Tyler gesmst of hij me wilde ophalen.. Dus misschien is het een beetje onbeleefd om hem voor niks te laten komen?’ Terwijl ik dat zei, keek ik in zijn ogen. Grote fout.
‘Je hebt gelijk, hij vindt het erg onbeleefd.’ Mompelde hij zacht.
‘Hoe weet jij dat?’ Ze waren goudkleurig, topaas achtig.
Hij schrok en keek betrapt. ‘Ik zou het ook onbeleefd vinden.’ Krabbelde hij terug.
‘Oke. ‘ Ik wist niet wat ik anders moest zeggen. Ik was helemaal in de ban van zijn ogen.
‘Zal ik je anders morgen komen ophalen?’ Hij lachte weer die treurige/vrolijke glimlach. Ik keek weg van zijn ogen, voor ik weer over zou komen als de grootste idioot.
‘Ja, is wel goed denk ik.’ Ik probeerde me voor te stellen waarom hij intresse zou hebben in mij. Ik was heel gewoon. Behalve dat ik verschrikkelijk onhandig was. Ik was al zo vaak in het ziekenhuis beland.
‘Dan zie ik je straks.’ En met die woorden draaide hij het raampje dicht en reed de straat uit. Vol met spijt liep ik naar het busje van Tyler. Ik had helemaal geen zin om met hem mee te rijden. Maar ik had het nu eenmaal beloofd. ‘He Tyler.’ Zei ik chagerijnig.
‘He Bella. Waarom duurde het zo lang?’ vroeg hij nieuwsgierig.
‘Iemand in die auto vroeg wat aan me.’
‘En,’ vroeg hij, ‘Wie was het dan?’ Ik had helemaal geen zin om hem dit te gaan vertellen.
‘Iemand van school.’
‘BELLA! Doe nou niet zo vervelend en vertel gewoon wie!’ Ook hij begon geïrriteerd te raken.
‘Goed dan, rustig maar. Het was Edward Cullen. Je weet wel, die nieuwe jongen.’
‘Wat deed hij daar nou weer?’ Hij sloeg een minachtend, jaloers toontje aan.
‘Gaat je niks aan, Rijd nou maar, zometeen komen we te laat op school.’
‘Jaja, we gaan al.’
De rest van de rit naar school zeiden we beide geen woord meer. Hij omdat hij waarschijnlijk chagerijnig was, ik omdat ik aan Edward dacht.
Edward (POV)
Ik kon er niets aan doen dat ik die ochtend voor de deur stond. Het leek wel een dwangneurose. Heel vervelend. Toch voelde ik me glimlachen toen ze vol verbazing de deur uit kwam rennen. Haar gedachtes waren nog steeds niet te horen. Was ik het aan het kwijtraken? Nee, ik kon Tyler horen, zo helder alsof hij recht naast me stond. Hij snapte niet waarom Bella naar mijn auto toe liep. Ik voelde mijn glimlach breder worden. En toch voelde ik me afgewezen, toen ze weer bij mijn auto vandaan liep. Niet dat haar gezicht vrolijk stond bij het idee dat ze met Tyler mee moest rijden en plaats van mij. Nee, maar dan nog. Ik voelde nog meer. Ik was jaloers.
Eenmaal op school aangekomen, in mijn ééntje, stond mijn familie nog buiten op me te wachten. Toen ik in mijn eentje uit de auto stapte lag Emmet helemaal in een deuk van het lachen.
‘Kop dicht Emmet.’ Zei ik boos.
‘EddiePeddie is afgewezen.’
‘Rot op.’
‘Ben je nou boos?’ zei hij terwijl hij grinnikte.
‘Niet echt, alleen geïrriteerd. En jongens, morgen kunnen jullie niet met mij meerijden.’
‘Ga je het nog een keer proberen?’ gnuifde Emmet. Jasper begon nou ook te lachen.
Nee, ik hoef het niet meer te proberen, ze heeft al toegezegd.’ Zei ik triomfantelijk. Rosalie keek boos en begon weg te stampen. Alice lachte om mijn vrolijke uitdrukking.
‘Ik moet naar de les.’ Zei ik maar. Ik had geen zin om nog een keer uitgelachen te worden. ‘Ik zie jullie in de pauze wel, Okee?’ Zonder op antwoord te wachten, liep ik naar de volgende les.

Woehoeee, nog een hooofdstuk in de vakantie (:
I hope you guy’s enjoy <3
Ciaooo


Reacties:


Lovalicious
Lovalicious zei op 9 juli 2011 - 12:25:
Emmett is echt grappig in dit verhaal
Echt zo'n typische grap van hem
Me likeyy!

xxx NNC


realMe
realMe zei op 28 aug 2010 - 21:30:
oehe leuk
ga je snel weer verder


flipdodo
flipdodo zei op 19 aug 2010 - 17:51:
leuk!
eddiepeddie, die is grappig!
melding graag!


twinsis
twinsis zei op 11 aug 2010 - 14:50:
Leuk !
Snel verder
Xx Melis
Melding ?


Reactiongirl
Reactiongirl zei op 10 aug 2010 - 21:16:
Hahahahahaahha, EddiePeddie

SNEL VERDER! Melding?
xxxx