Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Why don't you love me ? [TK] » 2 :

Why don't you love me ? [TK]

17 aug 2010 - 22:23

720

0

241



2 :

Zuchtend zit ik bij wiskunde. laatste uur.. ik kan niet wachten tot de bel gaat ! van alle mensen af die zitten te zeuren. zitten te zeggen dat het onmogelijk is dat ik de jongens ontmoet waar ik om geef. laatstaan dat ik met 1 van hun wat krijg .. ze zijn te oud. ik bedoel.. ik ben 14 zei zijn al weer bijna 21. ik word uit mijn gedachten gehaald door de bel die gaat. snel prop ik de boeken in mijn tas en loop het lokaal uit. ik loop richting mijn kluisje en als ik daar ben doe ik mijn kluisje open. ik pak mijn jas eruit en ik doe mijn onnodige boeken terug in mijn kluisje. ik doe mijn kluisje weer dicht en loop richting de ingang en loop richting de parkeerplaats. mijn taxi staat al klaar en zuchtend stap ik in.‘‘hoe was u dag mevr. parker kennedy.’’vraagt de chauffeur vriendelijk.‘‘saai. zo als gewoonlijk.’’zeg ik en ik staar uit het raam. als ik thuis ben loop ik meteen naar boven en gooi mijn tas in een hoek. huiswerk doe ik later wel. ik ga zuchtend op bed liggen. ik kijk omhoog recht in het gezicht van tom. mijn hele kamer hangt vol met tokio hotel posters. inclusief het plafond.‘‘waarom ben je zo oud ? waarom kan ik je nooit ontmoeten ? waarom hou ik van je terwijl je niet eens weet dat ik besta ? waarom praat ik nu eigelijk tegen een poster ?’’zeg ik zuchtend en ik sluit langzaam mijn ogen en niet veel later lig ik al in dromenland.

-3 uur later-

‘‘Jill liefje ? kom je eten ?’’hoor ik mijn moeder roepen. ik open langzaam mijn ogen en kijk om me heen. ik schrik me dood.. al mijn tokio hotel posters .. weg .. zomaar ineens ? meteen ren ik naar beneden.‘‘schatze morgen word je alweer 15 .. wat wil je voor je verjaardag ?’’vraagt mijn vader lief.‘‘concert kaarten van tokio hotel.. maar dat wist je tog al ? en waarom zijn al mijn posters weg ?’’vraag ik onbegrijpend.‘‘tokio hotel ? wat is dat ? wil je naar een hotel in tokio ? dat kan ik wel voor je regelen !’’zegt mijn vader.. oke ik heb nu egt geen zin in die grapjes.‘‘pap hou op met die grapjes ! ik meen het ja.’’zeg ik een beetje schaggerijnig.‘‘je hebt waarschijnlijk te diep geslapen.. ik weet egt niet waar je het over hebt.’’zegt mijn vader lachend.‘‘pap dat weet je best !’’roep ik.‘‘nee egt niet.’’zegt mijn vader geschrokken.‘‘Ach man ik heb geen zin in jou spelletjes !’’roep ik en ik loop naar de gang smijt de voordeur open en ren naar buiten. ik ga op een schommel zitten in de speeltuin en kijk om me heen. nou valt het me pas op dat de buurt heel anders is. en dat we in een ander huis wonen ? wat is er met me aan de hand ? droom ik ? ik zie een paar jongens een beetje ouwhoeren. ik loop er heen.‘‘uhmm jongens ? ik heb een vraagjee.. ik woon hier maar ik ben verdwaald ? welk dorp ben ik ?’’vraag ik nu besef ik dat het er waarschijnlijk heel droog uitkwam.‘‘uhmm je woont in dit dorp maar je weet niet hoe het heet ?’’vraagt een jongen met dreads .‘‘ja.. nou het zit zo.. ik kwam vanmiddag uit school.. ging naar mijn kamer viel in slaap op mijn bed werd wakker en toen deed mijn vader raar toen ging ik boos naar buiten en nu zie ik dat ik in een heel ander dorp ben als dat ik gewend ben.’’zeg ik in 1 adem en de jongens kijken me niet begrijpent aan. ik kijk ze aan. de ene heeft zwart haar met make-up en de andere dreads en een lip piercing. even slik ik en kijk ze met grote ogen aan.‘‘je bent in het dorp loitsche.. en.. wat kijk je ons raar aan.’’zegt de jongen met het zwarte haar.‘‘uhmm ja dí´hh ! jullie zijn tom en bill.’’zeg ik bijna adem happend.‘‘ja dus ?’’vraagt bill.‘‘ja dus ? ja dus ? hoe kun je dat nou vragen ! later.. ach weetje laten we het nog niet over later hebben kan 1 van jullie me even knijpen ik denk eigelijk dat ik slaap uhmm you know.’’ tom knijpt me maar ik voel een steek en meteen gil ik.‘‘oke ik ben dus wakker.’’zeg ik vastberaden.‘‘ja en wij nu ook.’’zegt bill die pijnlijk over zijn oren heen wrijft.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.