FanFic.nl

Xoxo GossipGirl

Proloog

HOTSPOT!

Vandaag hebben onze favoriete homo, Bill Kaulitz, en onze favoriete hiphop-rocker, Tom Kaulitz, weer flink geblunderd. Het begon al goed vanmorgen. Ik lag lekker in mijn eigen warme bedje te slapen, toen ik met tegenzin mijn ogen moest openen, wegens ruzie in het huis van de homo en de hiphop-rocker. De hiphop-rocker had schijnbaar weer een weerloos meisje, dat denkt dat ze geweldig zijn, wat dus helemaal niet zo is, meegenomen voor een nachtje met hem. En nu hij haar na dat nachtje zo het huis uitschopte, zoals hij met elk meisje doet, pikte ze niet, de rest wel trouwens. Het meisje begon stennis te trappen en ik, in mijn warme bedje, hoorde de deuren open en dicht gaan met veel lawaai, hoorde Tom het meisje alsnog het huis uit te krijgen door middel van wat scheldwoorden en hoorde het meisje met tranen in haar stem, en ik denk ook in haar ogen, tegen hem terug schreeuwen. Toen dit na 10 minuten over was (Ik haat je Tom Kaulitz, ik haat je! Waren haar laatste woorden, voordat ze vertrok) en ik eindelijk weer een beetje begon in te dommelen, begon het hele circus opnieuw. De homo was ervan wakker geworden en begon ook nog eens tegen Tom te schreeuwen. Daar ging mijn slaap. Ik laat die muur dikker maken, en hun krijgen de rekening, ik kan niet eens normaal slapen! Maar goed, toen was het een tijdje stil in het huis naast me. De drie zalige uren in stilte, waarvan anderhalf in mijn ligbad, waren heerlijk. Daarna kwam Georg, de langharige dwergaap en Gustav, die blonde die denkt dat hij de playboy is langs. Eerst begonnen ze te jammen, althans, iets wat erop lijkt, en de homo probeerde te zingen. Mijn glazen servies, die ik van mijn oma heb geërfd hebben het overleeft… Ik vraag me af hoelang ze het nog zullen overleven… Maar goed; toen ze eindelijk klaar waren met het doen alsof ze muziek kunnen maken, begonnen de homo en de hiphop-rocker met veel lawaai de scène van vanmorgen na te spelen. Als hun huis van de binnenkant nog goed is, is het echt een wonder! Na nog wat ‘Hé, wij denken dat we muziek kunnen maken’ sessies, gingen de langharie dwergaap en de blonde die denkt dat hij de playboy is, eindelijk weg. Tijd voor stilte, dacht ik. Maar nee hoor, mijn leuke buren weten dat ook weer te verpesten. Rond een uur of twee ’s nachts kwamen ze thuis van een avondje stappen (Wie hun in hun club willen hebben, is voor mij een raadsel!) en dat ging gepaard met het nodige kabaal. Uiteindelijk hoorde ik dat de hiphop-rocker weer een meisje mee naar huis heeft genomen, en nu kan ik luisteren naar haar harde fake-gegil en zijn bed dat tegen mijn muur aanbonkt. Dank jullie wel, lieve buren.

Xoxo Gossipgirl.

Ik gaap en post het stukje. Daarna leg ik mijn hoofd in mijn handen en hoop dat het gefake eindelijk over zal gaan. Ik wil eindelijk ook eens slapen, ik heb een lange dag gehad. Ik zucht en sta op. Ik loop naar mijn opbergkast, pak de bezem en loop terug naar de muur waar mijn pc tegen aanstaat. Met de bezem sla ik een paar keer hard op de muur. Een vaag ‘Sorry!’ hoor vanaf de andere kant, en dan is het stil. Eindelijk kan ik gaan slapen.

Reacties: