Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Demon within' » 2. Bullies.

Demon within'

23 aug 2010 - 14:44

749

0

220



2. Bullies.

Ik voel me verschrikkelijk. Ken je die gedachten dat je liever dood wilt zijn? Tja, wat dacht je van mij? En dit is nog maar het begin. Normaal gezien zouden andere kinderen allang zelfmoord hebben gepleegd, maar ik geef nooit snel op. Ik ben een echte doorzetter. En ergens denk ik dat dit nog best handig kan worden...

Ik luisterde naar de meneer, hoe hij de theorie uitlegde. Opeens kreeg ik een propje tegen mijn hoofd en ik kijk naar achter. De bullebakken steken hun middelvinger naar me op. Ik was het nu echt zat, ik knars mijn tanden en steek mijn middelvinger terug op. Ze begonnen boos te kijken. Eentje stompt zijn vuist in zijn andere hand als gebaar dat hij mij in elkaar zou slaan. Ik draaide me om en ging met mijn vinger langs mijn keel. De jongen keek wat geschokt maar moest dan lachen met zijn vrienden. De docent werd kwaad door de herrie. Hij begon te schreeuwen op de jongens. Ze probeerde mij te verklikken maar de docent geloofde ze niet.

Toen de les voorbij was pakte ik mijn fiets en ging naar huis. Na ong. 1 minuut te hebben gefietst word ik opeens van mijn fiets afgeslagen. Diezelfde bullebakken in de klas namen me tegrazen en sleepte me een steegje in. 'Nou ben je niet zo stoer meer, eh', zei er eentje terwijl hij mij aan mijn kraag tegen de muur hield. De rest ging er omheen staan en begonnen me uit te lachen. Ik zweeg en hield me in. De jongen gaf me een stomp in mijn gezicht. Mijn gezicht knalde tegen de muur. Hij gaf me nog een stomp, nog een en nog een. Op een gegeven moment begon ik bloed op te hoesten toen ze me in mijn maag gingen slaan. Ik voelde mijn armen warmer worden en tintelen. Ik hield mijn vuisten strak en probeerde me in te houden. Toen nam de jongen een mes tevoorschijn en hield die tegen mijn nek. De andere begonnen te juichen en met hun vuist in de lucht te slaan. Ik voelde het koude mesje op mijn huid. Langzaam begon het te branden, hij drukte het mesje steviger tegen mijn keel. Toen begon hij aan een kleine snee. Ik kon het niet meer, ik kan me gewoon niet meer inhouden. Ik veranderde beide handen in een klauw en greep hem bij zijn buik. Hij keek me met grote ogen aan, ik schonk hem een lachje toe en scheurde hem uitelkaar. Het lichaam bleef haken aan de organen die nog vast zaten. Ik gaf nog een ruk en gooide beide stukken van het lichaam aan de kant. De rest begon meteen schreeuwend weg te rennen. Ik veranderde beide armen in lange slierten en greep de andere 4 jongens vast en bracht ze terug. Snel veranderde ik mijn andere hand in een grote bal met stekels. Ik verpletterde 2 van de jongens. Het maakte echt zo'n typisch 'splash' geluidje en het bloed gleed over de stenen. Ik greep de andere 2 bij hun kraag. Een van hun gaf me een stomp in mijn maag, ik liet hem perongelijk los en hij rende weg. 'Shit'. Ik keek de andere in mijn hand in de ogen aan. Volgens mij had hij letterlijk 7 kleuren stront gescheten. Zijn broek was volledig nat. Ik gooide hem met volle kracht tegen de muur. De muur brokkelde een beetje af. Zijn lichaam bleef plakken maar na enige tijd gleed het ervanaf.

'Wie of wat kan dit geweest zijn. Deze schokkende beelden laten zien dat er een nieuwe moordenaar is. Ik weet niet zeker of we dit een moordenaar kunnen noemen. Of dit door een persoon is gedaan, daar wordt over getwijfeld. 'We...'- ik zette het nieuws af. Ik werd opgehaald door een van de politie-mannen. Hij nam me mee naar een klein kamertje met enkel een tafel, 2 stoelen en 1 lamp. Ik ging zitten. 'Weet jij hier meer vanaf?', vroeg de man. 'Nee'. De man zuchtte. 'Chris Down beweerde dat jí­j dit hebt gedaan. Vertel'. Ik dacht ff snel na over een leugen. 'De jongens hebben mij bedreigd en in elkaar geslagen in dat steegje', ik wreef over de kleine snee in mijn keel, 'Ik ben ontsnapt en weggerend. Ik weet verder echt niets! Ik weet echt niet wat er daarna is gebeurd!'. Ik barste zogenaamd in huilen uit en ging met mijn hoofd op de tafel liggen. Ik zag dat de man trilde. Tja, wie niet wanneer je zóiets hebt gezien?


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.