FanFic.nl

What's true love?II (AFGEWERKT!!!)

Afscheid nemen bestaat niet

“Zoals Perkamentus al zei, heb ik wat ‘hulp’ gehad om terug te komen.”� Ik knikte. “Hayat vertelde me dat hij nog nooit zo’n sterke liefde ervaren had. Ook zijn voorgangers niet, hij vertelde me dat hij naar antwoorden gezocht had,sinds hij me als een ‘zwerver’ opspoorde. Dus hij had wel tijd he?”� Zijn mondhoek krulde even speels omoog. “Hij vertelde me dat er slecht weinige mensen in de wereld dit gevoel ooit ervaren en daarom ging hij op zoek naar jou en groef in mijn geheugen en verleden.. Hij denkt een verklaring te hebben, je hebt gelijk weet je. Het is meer dan liefde. We horen gewoon bij elkaar en dat wisten we van de eerste keer dat we in elkaars ogen keken, nee?”� ik wendde mijn blik heel even af. “Er is dus theorie dat Gemasy’s ziel elke vijftig jaar splitst. Gemansy is de vader van Cupido. Terwijl zijn zoon liefde afdwingt, heeft hijzelf niemand lief. Elke vijftig jaar herleeft Cupido als een Feniks, op die dag versplintert Gemansy’s ziel. De stukken komen weer terug samen als Cupido’s hergeboorte volledig is. Maar elke keer dat zijn ziel splits, blijven er stukjes achter, om die te verstoppen verspreid hij ze over de uithoeken van de Aarde in mensenbaby’s. Zodat Cupido er nooit achterkomt.”� Iedereen staarde hem ietwat ongelovig aan. “Dat is natuurlijk maar een sprookje, maar hij geloofd dat we elkaar als het ware erkent hebben, dat onze zielen elkaar ontmoeten toen we voor het eerst oogcontact maakte. Ze dwongen ons naar elkaar, onze zielen zitten verstrengeld en we horen bij elkaar! Niet voor een gods ziel, maar voor die van onszelf! Er volgde een stilte, die Ron verbrak. “Dus volgens het sprookje, moeten Fred en Joan bij elkaar blijven om de liefde in deze wereld te redden?”� Iedereen keek Ron aan, op die manier had niemand het bekeken. Draco schudde geschokt zijn hoofd. “Daar hebben we vroeger geen nadelen van ondervonden.”�
“Dus dan is Gemansy..”� Nu schudde ik mijn hoofd, maar Perkamentus onderbrak me. “Kan best, zijn stukjes ziel keerde niet terug na Draco’s dood. Ik geloof echter niet in het sprookje, wel in de betekenis erachter. Dat er in zeldzame gevallen op deze aarde een soort ontmoeting van zielen kan plaatsvinden tussen twee mensen. Waarin ze dan hun ‘andere helft’ ontmoeten. In hart en ziel als het ware.”� Er volgde weer een stilte, na welke Perkamentus het nog wat moeilijker wou maken. “Het zo ook redelijk oneerlijk zijn Draco’s zogezegde ‘verraad’ tegen hem te gebruiken, tenslotte is hij toen zelf gestorven.”�
“Albus, als je dingen probeert te maken die je zelf gebroken hebt, zeg dan alstublieft geen woord mee.”� Ik had zo snel gereageerd dat Perkamentus oprecht schrok. Voor het eerst in mijn leven zag ik een glimp van schaamte in zijn ogen. Er volgde weer een stilte, dit keer door Draco gebroken.
“Joan, al wat ik over heb op deze verdomde planeet is het gene dat me hier terug bracht…Jij!”�
“Ik heb een heel leven opgebouwd.”�
“Jouw liefde, onze liefde heeft me praktisch terug tot leven gedwongen! Het zou bijna gemeen zijn om je nu terug te trekken.”�
“Zou het niet gemeen zijn om mijn hart te breken nadat jij het hare brak dan?”� sprong Fred nu fel in.
Ik keek in Draco’s natte ogen en begreep precies wat die weerspiegelden “Ik hou van je, Draco. Nog steeds. Maar ik houd ook zielsveel van Fred.”� Ik keek nu in Freds donkere ogen die schreeuwde van emoties, dezelfde die duidelijker waren in Draco’s ogen.

Dit is het moment waarop ik besliste waar ik met mijn liefde en leven heen ging. Het slaagt dromen stuk van verschillende mensen, maar ik hoop dat zij zullen begrijpen dat ik niet echt een keuze had. Bedankt om mijn bundel te lezen, om met mij mee te voelen daar waar ik het moeilijk had. Maar ik heb besloten dat het tijd is om uit deze chaos te stappen, ik kap ermee ik maak me niet langer druk in dit alles, neem niet langer de moeite om alles vast te leggen op papier, jullie weten zo ook wel wat er gebeurd. Vaarwel.


Xx Joan

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.