FanFic.nl

The Venomous Kiss you gave Me [TH]

Der rest erzählen

Als ik mijn ogen open schijnt er fel licht in waardoor ik ze weer sluit. "Ja, kom nou maar snel!" hoor ik Bill zeggen. "Nee, ik zeg toch dat ze niet wakker wordt! Anders bel ik je niet he!" zegt hij boos. Ik open mijn ogen weer en het licht is minder fel, in ieder geval, lijkt het. "Als je nou gewoon komt dan zie jehet zelf wel!" roept Bill kwaad. Ik open mijn mond om wat te zeggen maar Bill rateld boos verder tegen zijn telefoon. "Bill!" roep ik ineens. Bill kijkt naar mij. Zijn ogen worden groter. "Ik bel je terug." zegt hij snel en hangt op. Hij loopt snel naar me toe en zet zich neer op het bed. Hij omhelst me. "Oh mein Gotten Jaimt, ik was zo bang." zegt Bill zacht. Ik sla mijn armen ook om hem heen. "Wat is er gebeurd?" vraag ik verbaasd aan Bill. Hij kijkt me met betraande wangen aan. Hij heeft donkere wallen onder zijn ogen en ziet er moe uit. "Je viel flauw, nadat je een nachtmerrie had, en ik kreeg je niet meer wakker. Ik maakte me echt zorgen." mompelt Bill. Ik knik met grote ogen. "Je bent moe he?" vraag ik hem, hij knikt. "Ik kon echt niet meer slapen." zegt Bill zacht. "Ik snap het wel hoor." zeg ik begrijpend met een lieve stem. Hij glimlacht. Hij omhelst me weer. "Ik schrok echt." zucht Bill. Ik kijk hem aan. Ik krijg een kleine glimlach op mijn gezicht. "Het spijt me." zeg ik dan schuldig. Bill kijkt me met grote ogen aan. "Het hoeft je niet te spijten, jy kunt er toch ook niets aan doen." zegt Bill verbaasd. Ik kijk beschaamd naar beneden. "Sorry, ik weet echt niet hoe ik me moet gedragen." zeg ik dan. Ik voel dat Bill schrikt. "Wat bedoel je?" vraagt hij. "Nou, ik weet niet hoe ik me gedroeg tegenover jou 2 jaar geleden." zeg ik met blosjes op mijn wangen. Bill glimlacht. "Je was echt heel verlegen en lief. Je wist nooit wat je moest zeggen en zei dan stomme dingen volgens jezelf. Dan ratelde je over dat je niks zinnigs wist te zeggen, en ik keek je dan lachend aan, en dan vroeg je waarom ik lachte, en dan zei ik altijd niks hoor." zegt Bill glimlachend. Zoals ik nu dus ben. "Zoals nu dus?" vraag ik voor de zekerheid. Hij knikt glimlachend. Ik glimlach. "Ben ik een goede mij?" vraag ik dan lachend. Bill schiet in de lach en knikt. "Een geweldige jy liefje." zegt ie als ie bekomen is. Ik kijk hem quasi-beledigd aan. "Je meent het niet he?" vraag ik dan. Hij knikt. "Jawel, het klink alleen best droog." merkt hij op, he's right. Ik knik. "En wat gebeurde er daarna dan?" vraag ik nieuwsgierig over hoe ik was. Bill krijgt een waterige glimlach op zijn gezicht. "Dan vertelde je me hoeveel je van me hield en kustte je me." zegt Bill half snikkend. "Waarom huil je nou?" vraag ik bezorgd. "Omdat die tijd vast niet terug komt." zucht Bill snikkend. Ik kijk hem aan met een blik vol medelijden. "Natuurlijk wel, het is nu alleen nog even nieuw voor me." zeg ik sussend. Bill kijkt me aan. "Meen je dat?" vraagt hij hoopvol. Ik knik. "Natuurlijk, het komt allemaal goed liefje." zeg ik lief. Bill zucht opgelucht. Ik nestel me tegen hem aan. "Het kom allemaal goed." zeg ik. Hij kijkt me aan. "Ik hoop het wel, we hadden het zo goed." zegt Bill. "Het komt echt écht goed liefje." zeg ik en kus hem. Bill weet even niet wat hij moet doen en kust me dan toch terug. "Zie je wel?" zeg ik betweterig maar toch geruststellend. Hij knikt liefjes. Ik glimlach. Ik zoen hem weer, hij zoent gelijk terug. Ik laat mijn tong tussen zijn lippen doorglijden. Zijn tong streelt de mijne, en god damn wat zoent hij lekker, vooral die piercing. Ik ril. Hij stopt. "Wat is er Jaimy? Heb je het koud, je rilt zo. Misschien moet je even gaan liggen." zegt Bill bezorgd. Ik grinnik. "Erg schattig die bezorgdheid maar het is niet nodig schatje, ik kan ook rillen van genot." lach ik. Bill krijgt blosjes op zijn wangen. Ik geef hem een kus op zijn wang. "Je bent nooit zo lief, nog nooit." zegt Bill dan. "Mensen veranderen, deze stomme ruzie moet opgelost worden, het gaat helemaal nergens over." zeg ik met een beetje kwade ondertoon. "Ik zorg dat David iedereen even bij elkaar brengt. Om alles op te helderen." meld ik Bill even. Hij knikt. Ik geef hem nog een kus en loop dan weg. "Tobi?" roep ik hard. "Ja?" hoor ik gesmoord van achter een deur. Ik loop erheen en open de deur. "Mag ik mijn vader bellen, ik wil dat iedereen die onzinnige ruzie oplost omdat het feitelijknergens over gaat." zeg ik beslist. "Zou wel eens tijd worden." grijnst Tobias. Ik kijk hem glimlachend aan. "Bel maar." zegt hij. Hij geeft me mijn mobiel en ik zoek gelijk mijn vader in mijn lijst. "Met David?" hoor ik aan de andere kant van de lijn. "Hey pa, met mij, Jaimy." begin ik. "Hé Lieverd, alles goed daar?" vraagt hij. "Ja geweldig pap maar luister is, uhm, ik neem aan dat Bill jou net aan de telefoon had?" vraag ik. "Ja, dat is zo, wat is er nou gebeurd?" vraagt mijn vader weer. "Flauw gevallen." zeg ik. "Aha, eet je wel goed, ik zie je er wel voor aan om niets meer te eten uit protest." zegt hij. Bill staat achter me en slaat zijn armen om me heen. "Uhm, ja, euh, ik blijf gewoon eten hoor maar het gaat daar niet over." zeg ik. "Waarover dan?" vraagt David. "Over wat er 2 jaar geleden gebeurd is, en ik weet dat je het weet en ik weet eht nu ook dus hou je neit voor de domme." zeg ik dan een beetje dwingend. "Ja, dat incident met die ruzie en die trap?" vraagt hij. Ik knik, maar herinner me dan dat hij me neit ziet. "Ja dat, zeg, kunnen we niet met zijn allen rond de tafel gaan zitten om alles uit te praten?" vraag ik dan. Hij lijkt verbaasd. "Ja natuurlijk, maar hoe dit opeens, wat is er gisteren gebeurd, geef Tobias maar even." rateld mijn vader. "Hij wil jou spreken." zeg ik tegen Tobi en overhandig mijn mobiel. Aangezien Tobi alles kan volgen weet hij wat er gisteren is gebeurd. Ik draai me om naar Bill en zoen hem hartstochtelijk. Tobi verteld blijkbaar alles. Bill gaat met zijn handen onder mijn shirt. "Ja, ik heb gister gratis Pay TV gehad." lacht Tobi ineens. Bill en ik kijken elkaar met grote ogen aan. We kijken naar Tobi en seinen dat ie zijn mond dicht moet houden. Hij verteld vrolijk verder. "Je vader wil je weer spreken." glimlacht Tobi. Ik neem met een rood gezicht mijn telefoon aan. "Ja?" vraag ik. "Goh, wat hoor ik nou, heeft Tobi gister gratis Pay TV kunnen zien?" grinnikt hij. Ik loop de living in en Bill volgt me. Hij gaat snel zitten en ik zet me op zijn schoot neer. "Ja, inderdaad, Bill had betaald." grinnik ik. Bill kijkt me beledigd aan. "Nee hoor, dat deed ie niet, maar dat heb je vast al gehoord." grijns ik. "Ja dat heb ik gehoord, maar ik vind het goed als jullie het uitpraten, alleen dan vertellen jullie wel wat er gebeurd is, dat is wel zo eerlijk." verteld mijn vader me. "Ja is goed." zucht ik. Bill pakt mijn mobiel af en zet hem op speaker. "Alles? Ook over dat ik en Jaimy?" vraagt hij terwijl hij zichzelf onderbreekt. Ik kus hem zacht in zijn nek. "Ja ook dat Bill." zegt David lachend. "Oh, euhm, euh, oké ik euh," begint Bill, hij kan hier dus niet tegen. "Wat is er Bill?" vraagt mijn vader. Ik stop hem te kussen. "Ik wou zeggen, is goed, dan, maar, euh waar en wanneer gebeurd dat dan?" vraagt hij snel. "Vanmiddag om 2 uur in de studio, en daar zullen jullie die dag verblijven maar ook een dag langer in de suite's begrepen?" antwoord mijn vader. "Is goed." antwoorden Bill en ik tegelijk. "Oké maak jullie klaar, het busje haalt jullie als eerste op. Over een uur dus." zegt mijn vader. "Is goed! Doei pa!" roep ik ineens gehaast. ik hang op en trek Bill overeind. "We hebben nog maar een uur!" zeg ik terwijl ik naar de slaapkamer loop. "OMG!" roept Bill en rent naar de slaapkamer. Ik pak mijn kleren, net als Bill. Ik loop richting de badkamer. "Wacht!" zegt Bill dan. "Wat is er?" vraag ik verbaasd. "Kunnen we niet beter samen douchen, spaart tijd en zo." zegt hij blozend. Ik knik. Hij grijpt snel zijn spullen van het bed en loopt met mij naar de badkamer. Even later staan we onder de douche, we douchen ons snel en gaan er weer onder uit. Bill kijkt me beteuterd aan. "De volgende keer douchen we langer liefje!" beloof ik hem. Hij krijgt gelijk weer een glimlach op zijn gezicht. We drogen ons snel af. We kleden ons snel aan en ik begin aan mijn make-up. Bill staat zijn haar te föhnen. Daarna wisselen we om, dus föhn ik mijn haar en doet Bill zijn make-up. Mijn haar krult nu dus. Bill wil zijn haar nog stijlen. "Opschieten!" roep ik snel en loop naar binnen. Ik grijp mijn handtasje. Een zwart tasje met lak, in de vorm van een hartje, maar het lijkt een korset, met roze. Ik prop er snel mijn telefoon en sigaretten in. En mijn andere sigarettendoosje waar ik mijn blows in bewaar. Bill komt naar binnen gestruikeld en pakt nog even een leren jack. Dan word er getoeterd. Hij loopt de deur uit en ik loop achter hem aan. We stappen in eht busje en zien mijn vader zitten. "Hé pa." zeg ik en omhels hem. "Hoi David." zegt Bill en schuift dicht tegen me aan. Ik haal een sigaret uit mijn tasje en steek hem op. "Sorry pa, maar heb er echt even behoefte aan." zucht ik. Hij knikt. "Ik snap het wel hoor." zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan. Bill nesteld me tegen zich aan. Zo rook ik even mijn sigaret op en dan ga ik tegen Bill aanliggen. "Zo heb ik jullie al heel lang niet meer gezien." zucht David met een vertederde blik. Ik glimlach. Net als Bill. "We zijn bijna bij de rest." zegt David. "Is die al bij elkaar dan?" vraag ik. Mijn vader knikt. "Oké." zegt Bill. "Ik gun jullie je rust wel, vooralna gisteren." zegt David dan. We knikken. "We zijn er David!" hoor ik Tobi van voorin zeggen. Bill geeft me nog een kus en daarna stappen we uit. David slaat een arm om me heen ter geruststelling. "Ze accepteren het wel." zegt hij zacht. Ik knik onzeker. Bill pakt mijn hand. Ik kijk hem verschrikt aan. "Wat maakt het uit, dlaijk weten ze het toch." zegt hij dan liefjes. Ik knik. "Goh, Jaimy, wat is dat?" vraagt Tom grijnzend en hij wijst naar de verstrengelde handen van mij en Bill. Nikki geeft hem een stoot met een kwaad gezicht, gelijk maken ze weer ruzie.

Reacties: