Hoofdcategorieën
Home » Overige » When summer ends. ~ Fernando Torres. » 04.
When summer ends. ~ Fernando Torres.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
6 sep 2010 - 17:11
Aantal woorden:
392
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
220
04.
Avery Corlisto
De volgende dag stond Milano weer voor de deur met Cesc. O yeah. ‘Waarom zo vroeg?’ gaap ik. ‘We gaan zwemmen.’ Zei ze vrolijk. ‘Ga maar zonder mij.’ Zucht ik, en verstopte me in mijn kussen. ‘Wat is er met haar?’ hoor ik Ricardo vragen. ‘Dat wou ik ook wel even aan jouw vragen.’ Zei Milano. O man, praat niet met elkaar bij mijn bijzijn. ‘Fernando was hier gister.’ Zei Ricardo. Een steek ging door mijn hart. ‘Nando? What the..’ ‘Fuck?’ maakt Ricardo de zin van Milano af. ‘Hij was nogal vaagjes, hij wist niet wat hij hier deed. Ik denk dat de kaboutertjes hem naar de voordeur van Avery hadden ontvoerd. Denk je niet?’ zei Ricardo. Ricardo met zijn flauwe opmerkingen ook.. Ik ging rechtop zitten en ging op mijn buik liggen tot dat Ricardo aan mijn voeten ging zitten. ‘Kom op. Klein keuteltje, we gaan zwemmen!’ zei Ricardo vrolijk, en kietelde verder aan mijn voeten. ‘Arch!’ Ik gooide mijn kussen tegen Ricardo’s hoofd en stond op en keek nog steeds arrogant naar Cesc. Ik pakte met tegenzin mijn bikini uit mijn kast en propte die in mijn nieuwe Chanel tas. Milano stond vrolijk toe te kijken en liep toen naar de woonkamer met Cesc. ‘Ik ga niet.’ Zucht ik. ‘O ja wel, mevrouw.’ Zei Ricardo, en duwde de tas weer in mijn handen. Ik zuchtte geïrriteerd en liep naar de rest. Ricardo had ook zijn spullen en samen liepen het trappenhuis uit en liepen we naar Cesc zijn auto. ‘Muh. Ik ga weer terug.’ Zucht ik, maar toen ik me wou omdraaien knalde ik tegen Ricardo op die me streng aankeek. ‘Oké, oké.’ Zucht ik en stapte in de auto en knalde de deur dicht. ‘Whatever, het is toch Cesc zijn auto.’ Mompel ik, en Ricardo kwam via de andere kant.
‘En we zijn er bijna! En we zijn er bijna!’ zong Ricardo, en sloeg kinderachtig met zijn handen op zijn knieën. ‘Doe normaal. Klein kind.’ Zei ik geërgerd, en liep snel de auto uit, naar het zwembad. Ik betaalde, kleedde me om, wachtte op de rest, en samen liepen we naar een grasveldje.
‘Bommetje!’ Ricardo nam een aanloop en sprong in het water. ‘Hij heeft je echt gekwetst hè?’ vroeg Milano. Ik knik en zwom een beetje vooruit, toen ik tegen de sixpack van een bekend persoon opknalde.
De volgende dag stond Milano weer voor de deur met Cesc. O yeah. ‘Waarom zo vroeg?’ gaap ik. ‘We gaan zwemmen.’ Zei ze vrolijk. ‘Ga maar zonder mij.’ Zucht ik, en verstopte me in mijn kussen. ‘Wat is er met haar?’ hoor ik Ricardo vragen. ‘Dat wou ik ook wel even aan jouw vragen.’ Zei Milano. O man, praat niet met elkaar bij mijn bijzijn. ‘Fernando was hier gister.’ Zei Ricardo. Een steek ging door mijn hart. ‘Nando? What the..’ ‘Fuck?’ maakt Ricardo de zin van Milano af. ‘Hij was nogal vaagjes, hij wist niet wat hij hier deed. Ik denk dat de kaboutertjes hem naar de voordeur van Avery hadden ontvoerd. Denk je niet?’ zei Ricardo. Ricardo met zijn flauwe opmerkingen ook.. Ik ging rechtop zitten en ging op mijn buik liggen tot dat Ricardo aan mijn voeten ging zitten. ‘Kom op. Klein keuteltje, we gaan zwemmen!’ zei Ricardo vrolijk, en kietelde verder aan mijn voeten. ‘Arch!’ Ik gooide mijn kussen tegen Ricardo’s hoofd en stond op en keek nog steeds arrogant naar Cesc. Ik pakte met tegenzin mijn bikini uit mijn kast en propte die in mijn nieuwe Chanel tas. Milano stond vrolijk toe te kijken en liep toen naar de woonkamer met Cesc. ‘Ik ga niet.’ Zucht ik. ‘O ja wel, mevrouw.’ Zei Ricardo, en duwde de tas weer in mijn handen. Ik zuchtte geïrriteerd en liep naar de rest. Ricardo had ook zijn spullen en samen liepen het trappenhuis uit en liepen we naar Cesc zijn auto. ‘Muh. Ik ga weer terug.’ Zucht ik, maar toen ik me wou omdraaien knalde ik tegen Ricardo op die me streng aankeek. ‘Oké, oké.’ Zucht ik en stapte in de auto en knalde de deur dicht. ‘Whatever, het is toch Cesc zijn auto.’ Mompel ik, en Ricardo kwam via de andere kant.
‘En we zijn er bijna! En we zijn er bijna!’ zong Ricardo, en sloeg kinderachtig met zijn handen op zijn knieën. ‘Doe normaal. Klein kind.’ Zei ik geërgerd, en liep snel de auto uit, naar het zwembad. Ik betaalde, kleedde me om, wachtte op de rest, en samen liepen we naar een grasveldje.
‘Bommetje!’ Ricardo nam een aanloop en sprong in het water. ‘Hij heeft je echt gekwetst hè?’ vroeg Milano. Ik knik en zwom een beetje vooruit, toen ik tegen de sixpack van een bekend persoon opknalde.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.