FanFic.nl

Passion [3-shot]

Bill.

Ik gaap en kijk Tom aan. Zometeen komen er danseressen, voor tijdens onze volgende show. David wou dat er wat danseressen bijkwamen en zijn wil is wet. Ik neem nog een slok cola en kijk verveeld voor me uit. Dan gaan de deuren open en David en het eerste meisje komen binnen David komt naast ons zitten en ze stel zichzelf voor. Dan begint ze te dansen. Dit gaat een tijdje zo door en dan in ene komt zij binnen.
“Hai. Ik ben Candy, ik ben negentien jaar en ben net drie jaar gestopt met cheerleaden. Dit omdat het met een bepaald persoon niets meer aan was. En nu wil ik gewoon kijken of ik het nog kan, als ik heel eerlijk ben.”� Ik slik, ga met een hand over mijn gezicht en stoot Tom aan.
“Wat?”� fluistert hij.
“Dat is Candy.”� Fluister ik terug.
“Ja, dat heeft ze net gezegd.”�
“Mijn eerste vriendinnetje.”� Dan gaat er bij Tom een lichtje branden en hij knikt. Ondertussen is Candy al volop bezig met haar routine. David kijkt enthousiast. Please, don’t tell me that he want her for the show. Ik drink weer wat van mijn cola en ondertussen is David flink aan het schrijven. Als Candy klaar is bedankt ze ons en loopt weg. Dan komen er nog vijf meisjes en daarna is het klaar. David gaat naar ze toe en bedankt ze allemaal. Dan komt hij terug en overleggen we over wie we allemaal willen. David is vooral te spreken over Candy. Ik ga er vol tegen in, ik wil haar niet hier, ik wil haar niet tijdens de volgende show. Ik kan het niet aan. En toch houdt David voet bij stuk en staat ze in de volgende show. Met nog twee meisjes. Candy is door het dolle heen als ze het hoort. Net als de andere twee, maar die interesseren met niet zo. Met een zucht sta ik op en loop naar buiten, ondertussen een sigaret pakkend. Buiten stop ik hem tussen mijn lippen en steek hem aan. Genieten kijk ik met toegeknepen ogen in de zon, rustig aan mijn sigaret trekkend. Dan voel ik een tikje op mijn schouder. Ik draai me om en kijk in het gezicht van Candy. Ze glimlacht.
“Bill toch?”� Ik knik.
“Nou, Bill, zou ik misschien een trekje mogen van je sigaret?”� Ik knik alweer en geef haar de sigaret.
“Rook maar op.”� Ze glimlacht, volgens mij weet ze niet meer wie ik ben.
“Sorry van toen.”� Ik neem maar een sprong in het diepe.
“Voor wat?”� Ze kijkt me niet begrijpend aan.
“Met het cheerleaden. Daarna ben ik dit bandje gestart en ben ik beroemd geworden.”�
“Bill?”� zegt ze nu vol ongeloof.
“Bill Kaulmann?”� Ik knik.
“Waarom heb je je achternaam veranderd?”�
“Kom op hé, Kaulitz klinkt toch lekkerder dan Kaulmann?”�
“Inderdaad.”� Ze glimlacht.
“Het is al goed.”� Zegt ze met een glimlach, maar ik zie een traan in haar ooghoek glinsteren. Dan draait ze zich om en loopt rustig naar binnen.

Reacties: