FanFic.nl

Het einde der tijden.

Val dood.

Wat stilletjes zit ik op de bank en hij op de stoel. Ik ben nooit echt een goede prater geweest. Het beste ben ik in scheldwoorden, maar dat heeft me vaker in de ellende gebracht dan het me goed deed. Ook ben ik geen persoon voor dure woorden. 'Flikker op' is toch vele malen effectiever dan 'wil je aub weggaan'? In elk geval op deze school. Met een scheef oog neem ik hem in me op. Hij ziet er niet slecht uit. Ogenblikkelijk betrap ik mezelf erop dat ik rood word. Fuck, ook dat nog. Focus Jeanny, nu even geen seksuele fantasietjes. Alsof ik die anders wel had. Waarom mezelf pijnigen als er toch niemand zal zijn om een arm om me heen te slaan.
'Ik heb je wel eens gezien op school.' Ik kijk zijn kant op. 'Dat kan.' Hij neemt nog een slok van zijn drankje. 'Frederique is een rotwijf. En Vera ook.' Zo nonchalant mogelijk probeer ik te knikken, maar hij heeft mijn verraste uirdrukking al opgemerkt.
'Ik ken ze al sinds de lagere school. Het is dat ik niet alleen ben, anders was ik de lul geweest.' 'Zoals ik dus.' Het is eruit voor ik er erg in heb. 'Misschien is het een idee om eens samen naar school te lopen.' Ik snuif kort. 'Ik heb geen beschermengeltje nodig. Ik red me wel, got it?' 'Prima,' zegt Ed, 'maar ik heb nooit gezegd dat ik je wil beschermen. Misschien wil ik wel gewoon met je naar school lopen.' Ik zwijg en kijk hem recht in de ogen aan. Ze zijn blauw met een groenbruine rand om de pupil. Bijzonder.
'Dat kan.'
Hij staat op en slaat de jas om zich heen. 'Ik ga weer. Ik moet gaan eten. M'n pa wordt anders weer pissig dat ik niet op tijd ben.' 'Liever een boze pa dan een dooie pa,' zeg ik. Hij lijkt het niet te snappen, neemt afscheid en vertrekt.
De rest van de avond zit ik half huilend half kwaad op de bank. Eduart kan me doodvallen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.